«دندان آبی» ساختمانی است با 22 طبقه ارتفاع و 100000 متر مربع مساحت. این ساختمان در نزدیکی ایستگاه مترو یوگو-زاپادنایا قرار دارد و از مناطق اطراف به خوبی دیده می شود. ساختمان متشکل از فلز، بتون و شیشه آبی است که روکش یک بلندمرتبه ناتمام است. "دندان آبی" 85٪ ساخته شده است، اما مکانی بسیار خطرناک برای هر بازدید کننده است. ساختمان ناتمام شامل بسیاری از چاهک های آسانسور ناتمام است. تقریباً در هر مرحله می توانید تکه هایی از تقویت کننده های بیرون زده و صخره های غیرمنتظره را پیدا کنید. همراه با کمبود نور در ساختمان، دندان آبی حتی برای بزرگسالان نیز خطرناک است. در این راستا ساختمان با حصار محصور شده و دارای امنیت شبانه روزی می باشد.

نام "دندان آبی".

نام رسمی آسمان خراش ناتمام مرکز تجاری زنیت است. در بین مردم این بنا نام های غیر رسمی زیادی دارد. معروف ترین آنها دندان آبی است. نام های «کریستال»، «کوه یخ» و «یخ» نیز شناخته شده است. همه نام‌ها با طراحی هنری خارق‌العاده ساختمان مرتبط است که به شیوه آسمان‌خراش‌های اروپایی ساخته شده است.

طرح هایی برای استفاده از "دندان آبی".

در حال حاضر، "دندان آبی" متعلق به فدراسیون روسیه است و برای فروش است. مبلغ خرید احتمالی ساختمان متروکه 150 تا 250 میلیون دلار و هزینه تکمیل آن 50 میلیون دلار برآورد شده است.

حقایق و شایعات جالب «دندان آبی».

حداقل چند تصادف مرگبار در دندان آبی رخ داده است. بیشتر آنها مربوط به سقوط از ارتفاعات زیاد است.
- قبلاً یک جرثقیل بزرگ در کنار ساختمان وجود داشت. پس از چندین بار پرش بیس جامپرها، تصمیم به برچیدن آن گرفته شد.
- «دندان آبی» مدت هاست که توسط خرابکاران انتخاب شده است. شیشه های زیادی شکسته شد، ساختمان با گرافیتی نقاشی شد و تمام مصالح ساختمانی در یک سال به سرقت رفت.

خیلی ها می خواهند به آنجا بروند، اما ما رفتیم!

معروف ترین "ناتمام" مسکو.

چرا "بیشتر"؟ اول، چون غول پیکر است: 100000 متر مربع. ثانیاً به دلیل اینکه بسیار گران است: 100 میلیون دلار برای ساخت آن سرمایه گذاری شده است. ثالثاً داستان او جنجالی و حتی پلیسی است. و چهارم، ساختمان فوق‌العاده چشمگیر است: ترکیبی آینده‌نگر از حجم‌های اریب‌دار که با شیشه‌های آینه‌ای پوشانده شده‌اند. جای تعجب نیست که او چندین نام مستعار ایجاد کرده است: "کریستال آبی" یا "دندان آبی".

برای مسکو در اوایل دهه 1990، این یک پیشرفت واقعی بود. در آن زمان نه ساختمان هایی وجود داشت که کاملاً آینه کاری شده بودند و نه قطعات شیشه ای به این شکل های رادیکال. اگرچه این روند برای مدت طولانی در سراسر جهان وجود داشته است و توانسته است بویی از معماری تجاری به دست آورد. آکادمیک آگانبیگیان منبع الهام فوری را در ایتالیا کشف کرد، این یک ساختمان اداری بود که توسط لوچیانو پرینی ساخته شد. آکادمیک، که در آن زمان قدرت زیادی داشت، می خواست چیزی مشابه در مسکو برای آکادمی اقتصاد ملی خود بسازد.

یاکوف بلوپولسکی، کلاسیک مدرنیسم شوروی، دست به کار شد، که (به همراه معمار جوان نیکولای لیوتومسکی) ایده اولیه را نسبتاً تغییر داد و آن را از مبهمی های مدرنیسم اروپایی به اشکال تقریباً سوپرماتیستی دور کرد. البته، اگر به آن نگاه کنید، در اینجا هیچ چیز ماوراء طبیعی در معماری وجود ندارد، حرکت در همه جا یکسان است: حجم های مختلف مونتاژ می شوند و سپس بخش خاصی در بالای هر کدام قطع می شود. با این حال، توطئه هایی که به وجود آمد - به عنوان مثال، تصویر وحشتناک یک سقف شیبدار - بسیار خنده دار بود و تلاش های زیادی برای مدرن کردن فرم های ملی (به ویژه توسط اریک ون اگرات) پیش بینی می شد.

این ساختمان که در کنار ایستگاه مترو یوگو-زاپادنایا قرار دارد، کاملاً با چشم انداز مدرنیستی دهه 60-70 مطابقت داشت و - به لطف جدید بودن اشکال و روکش آن - به یک نقطه عطف قابل توجه تبدیل شد. افسوس، سرنوشت بعدی آن غم انگیز بود، تقریباً بدون سقف ایستاده است، می پوسد - و حتی یک ساعت هم نیست، از چهره مسکو ناپدید می شود.

نگهبان ما را تا پله ها همراهی کرد، که در طول آن بلافاصله به طبقه 5 صعود کردیم، قبلاً عکس نگرفته بودیم.
در بالا سمت چپ پنجره قرمز رنگی را می بینید که در کنار آن خروجی به یکی از پشت بام ها وجود دارد.

به پایین نگاه کن

در برخی از نقاط، حاشیه تا زانو است، احساسات چندان خوشایند نیست. نگهبان هم هشدار داد که ممکن است در چاه آسانسور بیفتید... :)

همه جا زباله زیاد است، این ساختمان 15 سال است که رها شده است.

همه تصمیم گرفتند به پشت بام بروند.

در ابتدا آنها به طبقه اشتباه رفتند، چنین پنجره ای پیدا کردند. به طور کلی، چیزی برای عکاسی در داخل وجود ندارد، در همه طبقات یکسان است.

راهی برای خروج از پشت بام پیدا کرد، او در طبقه هشتم بود. نگاهی به گذشته.

تقریباً ادامه عکس قبلی در سمت راست.

و همچنین از آنجایی که مردم ما از شیشه بیرون می روند، قبل از رفتن به پشت بام و بعد از آن، انبوهی از شیشه های شکسته.

در سمت چپ زیر می توانید انبوهی از شیشه و "ورودی" ما را ببینید.

همه چیز روی پشت بام، از خزه و علف گرفته تا بوته ها و درختان کوچک، بیش از حد رشد کرده بود.

حتی قارچ هم وجود دارد! و همچنین وجود تمدن، و کاملاً جدید وجود دارد.

شیشه ای که در عکس اول هست. قبلاً ظاهراً از آن بالا رفتند تا اینکه از ورودی دیگری عبور کردند :)

و بس. زیباست، نه؟)

خانه هایی در خیابان لوباچفسکی و همچنین سی و یکمین بیمارستان شهر.

در سمت چپ در عکس یک روبنا کوچک وجود دارد، چندین مورد از آنها وجود دارد، ما به یکی از آنها صعود کردیم.

چیز جالبی نیست، در طبقه دوم کابینت برای تجهیزات و یک دسته سیم پراکنده وجود دارد.

و این منظره پشت پاهاست. ورودی آکادمی اقتصاد ملی و MIREA.

ما شروع به حرکت به سمت سوراخ پنجره می کنیم تا بالاتر برویم.

میریم داخل ما به دنبال پله ها و بالا رفتن از طبقه، در جستجوی چیزی جالب هستیم.

ما از طریق طبقات قدم زدیم، جایی تا 9، چیز جالبی پیدا نکردیم. شروع کردیم به بالا رفتن بیشتر و روی پله های بین 9 تا 10 (با اعداد کمی اشتباه می کنم) سدی از لوله های تهویه به ارتفاع حدود 2 متر وجود داشت. خوب است که یک نردبان تقویت کننده کوچک وجود داشت. در ابتدا بالا رفتن از آن ترسناک بود، زیرا هوا کاملاً تاریک بود و معلوم نبود چرا این سنگر آنجاست و زیر آن چیست، اما با این وجود تصمیم گرفتند. اتفاقا جلوی سنگر روی دیوار پله ها با گچ نوشته شده بود «برگرد! :)

در بسیاری از طبقات، تصویر چیزی شبیه به این است.

چه کسی، چگونه و چرا این کار را انجام می دهد - ناشناخته است. ظاهرا مردم جایی برای صرف انرژی ندارند. اگر فقط او را در یک مسیر صلح آمیز راهنمایی می کردند ... همه در روسیه به خوبی زندگی می کردند)

از پنجره های اصلی این نمای ...

از این طبقه تا آن طرف ساختمان راه افتادیم. تقریبا هیچ چیز تغییر نکرده است.

MIREA در پرتوهای خورشید.

تصمیم گرفتیم دیگر روی طبقات راه نرویم، زیرا همه جا یکسان است. چیدمان همان است، زباله ها همان است. در کل می خواستیم به پشت بام برویم. این دیگر مشکلی نبود. تنها راه پله های طبقه 22 در تاریکی است.

یک وینچ بزرگ روی سقف وجود دارد که زیر آن سوراخی با زباله وجود دارد - یک بطری آبجو و قوطی کوکتل. ابتدا با احتیاط عکس گرفتیم، سپس به وینچ رفتیم.

خود وینچ.

تکه ای از سقف در سمت راست پایین و نمایی از ایستگاه مترو یوگو-زاپادنایا. خانه سفید بزرگ در سمت چپ ساختمان جدید "النا" است.

بنابراین، چندین عکس از دوربین دیگر، هم از نظر کیفیت و هم از نظر وضوح متفاوت هستند.

انبار اتوبوس، پشت آن بازار. سمت راست هم یک ساختمان جدید است که به نظر من اصلاً به جایی نمی رسد.

ساخت و ساز در MIREA، ساختمان گازپروم. نمای خیابان ورنادسکی به سمت لوباچفسکی.

نزدیک تر.

«صلیب‌ها» در خیابان کوشتیانت، دانشگاه دولتی مسکو و دیگر ساختمان‌های آسمان‌خراش معروف در پس‌زمینه.

خوب همین، ممنون از وقتی که گذاشتید! :)

ارتفاع ساختمان 22 طبقه است. از فلز و بتن ساخته شده است. اسکلت فلزی در مسکو طراحی شد و این ساختمان بر روی ماشین آلات خاصی در شبه جزیره آپنین در ایتالیا ساخته شد و سپس در روسیه دوباره مونتاژ شد.

ایده این پروژه از ساختمانی در بولونیای ایتالیا به عاریت گرفته شده است. در مسکو، Yakov Belopolsky این پروژه را در دست گرفت، اما او نمی خواست ایده معمار دیگری را مجسم کند و کریستال های "شکسته" را به مفهوم اضافه کرد.

دندان آبی به عنوان سومین ساختمان آکادمی اقتصاد ملی و مدیریت دولتی روسیه تحت ریاست رئیس جمهور فدراسیون روسیه (RANEPA) و سپس به عنوان بزرگترین مرکز تجاری در پایتخت شناخته شد. در طبقه بالای ساختمان می خواستند رستوران اصلی شهر به نام «مش» را درست کنند. اما همه طرح ها شکست خورد.

ساخت و ساز ساختمان در سال 1990 آغاز شد، اما پس از 14 سال ساخت و ساز به دلیل مشکلات بودجه "یخ زده" شد. در آن زمان، آسمان خراش 95 درصد آماده بود. یک دهلیز 10 طبقه با آسانسور و پله برقی پانوراما، استخر و سالن کنسرت داشت. وان حمام در آپارتمان ها نصب شد، شبکه های برق و سیستم های تهویه مطبوع تعبیه شد.

در سال 2011، این شی به آکادمی اقتصاد ملی منتقل شد. قلمرو محافظت می شود و افراد خارجی اجازه ورود به آن را ندارند، اما خرابکاران قبلی موفق شدند ساختمان مرتفع را هم از داخل و هم از بیرون خراب کنند.

دولت فدرال قبلاً پولی را برای بررسی "شیشه" و توسعه اسناد پروژه اختصاص داده است. بررسی ها و اندازه گیری های این شی در حال حاضر در حال انجام است. متخصصان با یک کار دشوار روبرو هستند - بررسی پایداری ساختمان. همه نظرسنجی ها قرار است در یک سال تکمیل شود.

سرنوشت ساخت و ساز طولانی مدت هنوز مشخص نشده است. اما چندین گزینه برای توسعه رویدادها وجود دارد. اول تکمیل بلندمرتبه ها و تقویت سازه ها، دوم جایگزینی تک تک عناصر ساختمان و تکمیل ساخت و ساز.

در ژانویه 2017، یک شرکت در مزایده برای توسعه پروژه و بازسازی ساخت و ساز بلند مدت انتخاب شد. بحث تامین مالی حل شده است، پیمانکار می تواند دو سه سال دیگر ساختمان را تکمیل کند. باید منتظر نتایج نظرسنجی باشیم.

دولت روسیه 8.7 میلیارد روبل برای تکمیل یکی از معروف ترین پروژه های ساخت و ساز طولانی مدت در مسکو، مرکز تجاری و آموزشی Zenit در کنار RANEPA در جنوب غربی مسکو اختصاص خواهد داد. این پروژه قرار است در سال 2021 تکمیل شود

مرکز آموزشی و تجاری "زنیت" (عکس: لری)

دولت روسیه تصمیم گرفته است تا ساخت آسمان خراش شیشه ای معروف در نزدیکی ایستگاه متروی یوگو-زاپادنایا در مسکو را تکمیل کند. ساختمان 82 خیابان Vernadsky، ساختمان 5 پیشنهاد شده است که در برنامه سرمایه گذاری هدفمند فدرال برای سال 2017 و برنامه ریزی شده 2018 و 2019 گنجانده شود. پروژه بازسازی به ارزش 8.7 میلیارد روبل را تکمیل کنید. برای سال 2021 برنامه ریزی شده است. اطلاعات در مورد این در لایحه بودجه فدرال برای این سال ها موجود است.

مواد پیش نویس بودجه نشان می دهد که بودجه مطابق با برنامه دولتی "توسعه آموزش" برای 2013-2020 تخصیص داده شده است. ساخت یک ساختمان "واقع در همان قطعه زمین با پردیس اصلی RANEPA (آکادمی ریاست جمهوری روسیه اقتصاد ملی و مدیریت دولتی. - RBCتقریباً مشکل کمبود فضا در آکادمی مسکو را حل خواهد کرد. علاوه بر این، تکمیل بازسازی اجازه می دهد تا "از بین بردن آسیب های وارد شده به ظاهر معماری شهر."

ساخت و ساز بلند مدت دانشگاهی

تصمیم برای ساخت مرکز تجاری زنیت در سال 1989 گرفته شد. پروژه اولیه فرض می‌کرد که دوره‌هایی در تجارت بین‌المللی برای دانشجویان آکادمی اقتصاد ملی (نام دانشگاه قبل از سازماندهی مجدد) وجود دارد. این پروژه توسط رئیس آکادمی، آبل آگانبیگیان آغاز شد که با اجرای یک پروژه بزرگ با شرکت ایتالیایی Valany International موافقت کرد.

بر اساس طرح توسعه در یک مجتمع چند منظوره 20 طبقه با مساحت بیش از 100 هزار متر مربع. متر، قرار بود یک هتل پنج ستاره با 300 اتاق، فضای خرده فروشی، سالن کنفرانس، سالن بدنسازی، رستوران و پارکینگ زیرزمینی برای 400 ماشین قرار گیرد. حدود 35 هزار متر مربع. متر برای دفاتر و 15 هزار متر مربع اختصاص داده شده بود. m قرار بود توسط خود مدرسه بازرگانی اشغال شود. ساختمانی که ظاهر آن بر عهده معمار معروف شوروی یاکوف بلوپلسکی بود (او همچنین در ساختمان سیرک بزرگ مسکو در خیابان ورنادسکی و بنای یادبود یوری گاگارین در خیابان لنینسکی کار می کرد) یک کریستال غول پیکر بود که با آینه های بازتابنده پوشیده شده بود.

والانی اینترنشنال، که پیمانکار عمومی سایت ساخت و ساز شد، 50 میلیون دلار وام با تضمین دولت شوروی دریافت کرد. ساخت و ساز در سال 1992 آغاز شد، پس از دو سال و نیم برنامه ریزی شد تا تاسیسات به بهره برداری برسد. با این حال، زمانی که ساختمان 80 درصد آماده شد، در پایان سال 1994، عملیات ضد مافیایی "دست های پاک" در ایتالیا انجام شد. در نتیجه، تقریباً کل رهبری Valany International متهم به همدستی با مافیای سیسیلی شد، حساب های این شرکت مسدود شد و در همان زمان ساخت یک مجتمع آموزشی در روسیه نیز به حالت تعلیق درآمد.

بدهی برای Zenith ناتمام و سایر تعهدات شوروی بخشی از مذاکرات بین VEB و باشگاه طلبکاران پاریس در سال 2001 شد. یک سال بعد، در سال 2002، دولت روسیه تجارت تجاری VTB VEB را که شامل کسب و کار وام‌دهی Zenith نیز می‌شد، واگذار کرد. به نوبه خود، وزارت دارایی در سال 2004 تقاضای این وام را در ادعای خود علیه مدرسه عالی تجارت بین الملل OJSC گنجاند و ساختمان Zenith را که در ترازنامه مدرسه عالی تجارت بین الملل بود بازداشت کرد. دومی به دستور هابیل آقابگیان شیء را دریافت کرد.

ودوموستی نوشت، پس از سال ها دستگیری در سال گذشته، این شی به RANEPA منتقل شد، که امکان آزادسازی محل ساخت و ساز را فراهم کرد.

فقط آموزشی

ایگور دانیلوف، معاون رئیس RANEPA به RBC گفت، برخلاف پروژه اصلی، پروژه جدید فضایی را برای یک مرکز تجاری فراهم نمی کند. او گفت: "فضای مفید تقریباً به طور مساوی بین هتل و کلاس های درس تقسیم می شود." در ضمن قیمت شامل کل دکوراسیون و تجهیزات مدرن ساختمان و همچنین تعویض کامل روکش ساختمان می باشد. دانیلوف گفت: توزیع نهایی فضا و ظاهر ساختمان تنها پس از تکمیل طراحی مشخص خواهد شد. به گفته وی، مطالعه سازه های تکیه گاه ساختمان که در یک سال و نیم گذشته انجام شده است، ثابت کرده است که در وضعیت عالی قرار دارند و آسمان خراش می تواند تکمیل شود. او می گوید: «با این حال، نتیجه گیری نهایی تنها پس از یک مطالعه دقیق انجام خواهد شد.

یولی بوریسوف، معمار ارشد دفتر پروژه UNK شکایت می کند که زمانی ساخت این تأسیسات یکی از پیشرفته ترین ها بود، اما متأسفانه هرگز تکمیل نشد. او می‌گوید: «در نتیجه، شهر یکی از معروف‌ترین پروژه‌های عمرانی بلندمدت را دریافت کرد. این واقعیت که این پروژه همچنان تکمیل خواهد شد، تأثیر مثبتی بر ظاهر شهر خواهد داشت.» معمار در پایان خاطرنشان کرد: در عین حال معماری این مجموعه مدرن و کاملاً مناسب برای این قسمت از شهر به نظر می رسد.

سرویس مطبوعاتی Stroykompleks پایتخت به سوالات RBC پاسخ نداد.

یکی از معروف ترین ساختمان های "ناتمام" در مسکو.

چرا "مشهور"؟ اول، چون غول پیکر است: 100000 متر مربع. ثانیاً به دلیل اینکه بسیار گران است: 100 میلیون دلار برای ساخت آن سرمایه گذاری شده است. ثالثاً، داستان او رسوایی و حتی کارآگاهی است (به پایین مراجعه کنید). و چهارم، ساختمان فوق‌العاده چشمگیر است: ترکیبی آینده‌نگر از حجم‌های اریب‌دار که با شیشه‌های آینه‌ای پوشانده شده‌اند. جای تعجب نیست که او چندین نام مستعار ایجاد کرده است: "کریستال آبی" یا "دندان آبی".

برای مسکو در اوایل دهه 1990، این یک پیشرفت واقعی بود. در آن زمان نه ساختمان هایی وجود داشت که کاملاً آینه کاری شده بودند و نه قطعات شیشه ای به این شکل های رادیکال. اگرچه این روند برای مدت طولانی در سراسر جهان وجود داشته است و توانسته است بویی از معماری تجاری به دست آورد. آکادمیک آگانبیگیان منبع الهام فوری را در ایتالیا کشف کرد، این یک ساختمان اداری بود که توسط لوچیانو پرینی ساخته شد. آکادمیک، که در آن زمان قدرت زیادی داشت، می خواست چیزی مشابه در مسکو برای آکادمی اقتصاد ملی خود بسازد.

یاکوف بلوپولسکی، کلاسیک مدرنیسم شوروی، دست به کار شد، که (به همراه معمار جوان نیکولای لیوتومسکی) ایده اولیه را نسبتاً تغییر داد و آن را از مبهمی های مدرنیسم اروپایی به اشکال تقریباً سوپرماتیستی دور کرد. البته، اگر به آن نگاه کنید، در اینجا هیچ چیز ماوراء طبیعی در معماری وجود ندارد، حرکت در همه جا یکسان است: حجم های مختلف مونتاژ می شوند و سپس بخش خاصی در بالای هر کدام قطع می شود. با این حال، توطئه هایی که به وجود آمد - به عنوان مثال، تصویر وحشتناک یک سقف شیبدار - بسیار خنده دار بود و تلاش های زیادی برای مدرن کردن فرم های ملی (به ویژه توسط اریک ون اگرات) پیش بینی می شد.

UPD: پایان ژوئن 2012: توجه به همه مبتدیان و باتجربه ها، ج. از جمله افراد زیر 18 سال! جسم به طور کامل محافظت می شود. این ساختمان متعلق به فرهنگستان اقتصاد ملی و دولتی است. خدمات زیر نظر رئیس جمهور فدراسیون روسیه. با نفوذ به این شی، همزمان از دو قلمرو عبور می کنید! سنسورهایی در داخل ساختمان تعبیه شده است که با شروع آن ضبط فیلم از دوربین ها آغاز می شود. آنها نامرئی هستند، فقط اگر با دقت نگاه کنید، می توانید ببینید. نگهبانی آنجا از چند نفر تشکیل شده است (حتما بیش از 7 نفر) بعد از اینکه متوجه شما می شوند شما را به یک دفتر جداگانه می برند و تحویل پلیس می دهند. پول و دعای اشکبار قبول نمی شود. این نگهبان یک ماه پیش حاضر می شد، به گفته آنها حداقل هفته ای یک بار اجساد افراد 11 ساله به بالا را از ساختمان خارج می کردند. اینها شوخی و تحریک نیست، نویسنده این توضیحات با ناظر شیفت گفت و گو کرده است. او هیچ چیز را اختراع نمی کند (یک شخص کاملاً کافی است و همینطور نمی ترسد). موارد زیادی وجود داشت که پسرها از ترس پرواز دختر از پنجره، دختران را می کشیدند و مورد آزار و اذیت قرار می دادند. بسیاری از خودکشی ها در اینجا سعی می کنند حساب خود را تسویه کنند. روز و شب آنها را شکار می کنند!
در مورد خود ساختمان ناتمام: به زودی تخریب خواهد شد. پروژه تخریب در حال توسعه است و به زودی به واقعیت تبدیل خواهد شد. بازدید از این ساختمان خطرناک شده است! ساختمان با اختلاف یک طبقه (!) کج شده است، این فقط از یک طرف قابل مشاهده است، اما ساختمان سریعتر و سریعتر "خزش" می کند. لطفا فکر کن و اینجا نرو! به نگهبانان و اول از همه به جان خود رحم کنید! و پدر و مادرشان.

02/10/13 نفوذ از طریق سوراخ در حصار آزاد است. از نگهبانان دو مرد 40-50 ساله را دیدند که از طبقه اول عبور می کردند.

12/21/17 هیچ غرفه خرد کردن وجود ندارد، از طریق سوراخ در حصار بالا رفت. صعود روزانه از ساعت 12 تا 14 بسته است، اما انجام مجدد آن آسان است. طبق شایعات، غرفه ها در ابتدای سال 2018 بازگردانده می شوند.