کمپوست یک کود طبیعی و رایگان است که هر باغبانی می تواند آن را بسازد. اما آنقدرها هم که برای خیلی ها به نظر می رسد آسان نیست. بقایای گیاهی توسط میکروارگانیسم های زنده و کرم های خاکی به هوموس تبدیل می شوند. برای اینکه کمپوست حاوی حداکثر مواد مفید باشد، لازم است شرایط مساعدی برای آنها ایجاد شود.
کمپوست یک کود آلی است، همان هوموسی که بخشی از بسیاری از ترکیبات فروشگاهی برای پانسمان بالا است. از بقایای گیاهی که توسط میکروارگانیسمها و حشرات، عمدتاً کرمهای خاکی پردازش میشوند، تشکیل میشود. در نتیجه فعالیت حیاتی آنها، مواد پیچیده به ترکیبات ساده از بین می روند، یعنی به شکلی درمی آیند که برای گیاهان زنده قابل دسترسی است، به راحتی توسط ریشه ها جذب شده و جذب می شوند.
کرم های خاکی سازنده اصلی کمپوست هستند
کمپوست برای اصلاح خاک و سست و حاصلخیز کردن آن استفاده می شود. وارد شده است:
برای فعالیت حیاتی موجودات زنده - سازندگان کمپوست - آنها نیاز دارند: رطوبت متوسط، گرما و هوا.بر این اساس ظرف و حجم انتخاب می شوند. گودالها برای کمپوستسازی مناسب نیستند، آب در آنها راکد میشود و هوادهی لایههای زیرین مشکل است. پارامترهای بهینه یک پشته یا جعبه کمپوست: طول و عرض - هر کدام 1-2 متر، ارتفاع - 1 متر.
چه چیزی می تواند به عنوان یک ظرف برای کمپوست استفاده شود:
بشکه رایج ترین ظرفی است که در باغچه های سبزیجات استفاده می شود.
جعبه های چوبی - بسته بندی کمپوست سازگار با محیط زیست
تخته سنگ قدیمی - بیش از حد مواد مناسببرای ساخت یک توده کمپوست
اگر کمپوست در قسمت های کوچک تهیه شود، کیسه ها ظرف مناسبی هستند.
اگر از کیسه استفاده می کنید، پس نیازی به ایجاد سوراخ های خاصی برای دسترسی به هوا ندارید. خود مواد در هنگام پر کردن نشت می کند و سپس در آفتاب یا یخ زدگی نیز ترک می خورد.
در کف ظرف، یک لایه از شاخه های بریده شده به صورت بوته ای با ضخامت بیش از 1 سانتی متر قرار دهید و سپس لایه های متناوب علف سبز را جایگزین کرده و خشک کنید. زهکشی از شاخه ها و یک لایه خشک برای تبادل هوا مورد نیاز است.
چه چیزی می تواند به ماده خام برای کمپوست تبدیل شود، به جز علف های هرز:
موضوع دعوا مردار است. برخی از باغداران آن را به کمپوست اضافه می کنند، برخی دیگر معتقدند که کود حاصل از مردار خاک را اسیدی می کند و بیشتر محصولات زراعی به محیطی خنثی یا کمی اسیدی نیاز دارند.
چه چیزهایی را نباید به کمپوست اضافه کرد:
برای سرعت بخشیدن به فرآیند، طبق دستورالعمل، با آماده سازی EM (آماده سازی میکروارگانیسم های موثر): بایکال، وستوک، رادیانس، دکتر روبیک و غیره بریزید یا بپاشید. آنها حاوی باکتری های لازم در غلظت بالایی هستند. اما این اختیاری است. کافی است یک لایه زمین روی آن بیندازید. موجودات زنده ای دارد که بلافاصله شروع به کار می کنند. خود کرمهای خاکی به داخل جعبهها و بشکههای بدون ته میروند.
در هوای گرم و خشک توده کمپوستآب، در روزهای بارانی با درب یا فیلم بپوشانید تا مواد مغذی شسته نشوند. محتویات باید همیشه مرطوب باشد، اما غرق نشده باشد.اگر در کیسه ای کمپوست می کنید، آن را ببندید و در سایه پراکنده نگه دارید. در گرمای زیر فیلم، میکروارگانیسم ها و حشرات خواهند مرد. یک گزینه خوب- بقایای گیاه را با یک لایه 30 سانتی متری با زمین پر کنید و کدو سبز، کدو، خیار بکارید.
کدو تنبل در یک توده کمپوست به خوبی رشد می کند
اگر از چمن و فقط ضایعات آشپزخانه گیاهی استفاده کرده اید، کود ظرف 5 ماه آماده می شود، با آماده سازی EM - در 3، به جز فصل سرد. در دماهای نزدیک به صفر، این روند کند می شود و در دمای زیر صفر تا گرم شدن متوقف می شود. در خط میانی و سیبری، اگر نشانک در پاییز ساخته شده باشد، می توان کمپوست را در یک سال، در پایان فصل گرم بعدی مصرف کرد. در جنوب که فقط 3-4 ماه در سال سرد است، البته کمپوست سریعتر تهیه می شود.
اگر مواد خام تازه اضافه کنید در تمام طول سال، پس بهتر است یک جعبه با دریچه در پایین یا یک تخته پایین جمع شونده درست کنید. کمپوست شما به طور مداوم در بخش های کوچک تهیه می شود.
این همان چیزی است که یک توده کمپوست با تخمگذار تدریجی به نظر می رسد: در پایین کود آماده و در بالا زباله های تازه وجود دارد.
علائم کمپوست تمام شده و با کیفیت بالا:
نکته اصلی در تهیه کمپوست انتخاب مواد اولیه مناسب و فراهم کردن شرایط برای فعالیت حیاتی حشرات و باکتری ها است. هر چه ضایعات درشت و دیر تجزیه در توده کمپوست کمتر باشد، کود سریعتر آماده می شود. داروهای EM به تسریع روند کمک می کنند.
اصل اساسی باغبانی می گوید که زمینی که در آن نهال کاشته می شود باید حاصلخیز یا به اندازه کافی بارور شده باشد. یکی از اولین نقش ها در باغبانی، کمپوست است. باغداران از طریق کاربرد کودهای آلی مختلف به نتایجی در برداشت محصول عالی از سبزیجات، میوه و توت می رسند.
اما تعدادی از سؤالات هنوز حاد هستند:
تقلبی های زیادی در بازار وجود دارد که به عنوان کود طبیعی صادر می شوند - هوموس، کمپوست و غیره. اما هیچ تضمینی وجود ندارد که این یک "طلاق" معمولی نیست، پر از مواد افزودنی شیمیایی مختلف، که پس از آن به خاک و محصولات آسیب می رساند.
راهحل این پرسشها بر یک راهحل جدید استوار است: چگونه خودتان کمپوست درست کنید? این روش برای همه است. و یک کود آلی با کیفیت بالا به دلیل مواد مغذی مختلفی که دارد عملاً با هوموس مرغوب تفاوتی ندارد. و این به او اجازه می دهد تا بازدهی عالی را تضمین کند.
کمپوست یک کود آلی طبیعی استکه خودت میتونی بدست بیاری به لطف مواد زائد زندگی، میکروارگانیسم های مختلف موجود در آن، با عناصر و فرآیندهای مختلف ضروری اشباع شده است.
درست کردن چنین کود با دستان خود در حیاط خلوت بسیار ساده است قطعه باغ. ماده حاصل می تواند متعاقباً برای کشت و کشت بیشتر محصولات و محصولات بیولوژیکی و سازگار با محیط زیست مورد استفاده قرار گیرد.
با تعیین چنین هدفی، چگونه با دستان خود کمپوست درست کنید سطح بالا, شما باید قوانین خاصی را در آینده بخوانید و به آنها پایبند باشید، از برخی ظرافت ها و نکات ظریف آگاه باشید.
برای تهیه کمپوست با دستان خود، باید شرایط زیر را تحمل کنید و اطلاعات زیر را در نظر بگیرید.
زمان لازم برای این رویداد را انتخاب کنید، به طور سنتی این ماه ها از سپتامبر تا نوامبر است.
از شروع ایجاد هوموس با دستان خود نترسید، زیرا این رویداد بسیار ساده است و نیازی به استرس جدی موقت یا مالی ندارد.
اطلاعات اضافی در مورد توده کمپوست نوعی بیوراکتور خواهد بود. یعنی باید از قبل برای این واقعیت آماده باشید که فقط زباله های تمیز بدون هیچ گونه ناخالصی شیمیایی یا مصنوعی به آنجا می روند.
برای شروع ساخت کمپوست خودتان، باید مطمئن شوید که شرایط کافی برای ایجاد هوموس وجود دارد (یا می توان آن را سازماندهی کرد): یک مکان گرم و مرطوب.
قبل از کمپوست کردن، باید مکانی را برای انبوه کمپوست آماده کرد.
با دستان خود، یک توده کمپوست به شرح زیر ایجاد می شود: ابتدا یک مکان دورافتاده در سایت انتخاب می شود که معمولاً با برخی از مواد آلی حصار شده است. تخته های ساده. از اهمیت اساسی در اینجا اندازه منطقه حصارکشی شده خواهد بود. لازم است ابعاد زیر را تحمل کنید: عرض - 1.5 متر، طول - 1.5 متر، ارتفاع - 1 متر. اگر معلوم شود که منطقه کوچکتر است، کمپوست تولید شده به سرعت خشک می شود و در عین حال داخل آن به اندازه کافی گرم نمی شود. همه اینها به این واقعیت منجر می شود که فناوری ایجاد هوموس با کیفیت بالا نقض می شود، زیرا تخمیر در داخل پشته بسیار کند خواهد بود. اما اگر اندازه را حفظ کنید، چنین مشکلاتی پیش نخواهد آمد.
فرآیند تبدیل توده آلی متشکل از ضایعات به هوموس با کیفیت بالا به دلیل فعالیت حیاتی موجودات موجود در آن انجام می شود. آنها به سرعت تکثیر می شوند و به همین دلیل برجسته می شود مقدار مورد نیازانرژی. محصولات زائد این موجودات تمام فرآیندهای مهم بیوشیمیایی را آغاز کرده و پیشرفت سریع آنها را تضمین می کند.
هنگامی که سایت ایجاد هوموس آماده شد، می توانید به مرحله بعدی بروید، نحوه ساخت هوموس با دستان خود.
چه چیزی را می توان در کمپوست قرار داد؟
برای کمپوست، جمع آوری انواع مختلف زباله تا حد امکان ضروری است. درک این نکته مهم است که هر چه ترکیب آن گسترده تر باشد، هوموس کامل تر خواهد بود. یک بار دیگر خاطرنشان می کنیم که ترکیب باید از مواد طبیعی باشد. اجازه ندهید مواد شیمیایی مصنوعی وارد آن شوند.
می توانید با خیال راحت موارد زیر را به توده کمپوست اضافه کنید: زباله های مختلف خانگی و خانگی، پوست سیب زمینی پوست کنده، ساقه، دانه ها و پوست میوه ها و سبزیجات، پوسته تخم مرغ، نان باقی مانده، برگ های چای.
پس از آن می توانید باقی مانده ها را اضافه کنید کارهای ساختمانی: تراشه، خاک اره، مقوای نازک، کاغذ.
ضایعات کشاورزی (علفهای هرز پس از وجین، شاخه های خرد شده، یونجه یا کاه غیر ضروری)، ضایعات طیور، حیوانات. حتی پارچه های طبیعی، کاغذ، روزنامه و غیره نیز این کار را انجام خواهند داد.
برای تهیه درست کمپوست، مهم است که به یاد داشته باشید تمام زباله هایی که در آن قرار می گیرند باید از قبل خرد شوند. اگر این کار انجام نشد، با قرار دادن زباله های خیلی بزرگ و قبلا آسیاب نشده در کمپوست، به جای کمپوست، می توانید فقط با یک زباله دان بزرگ مواجه شوید. فرآیندهای لازم، میکروارگانیسم ها و سایر موارد ضروری دیگر در آن وجود نخواهد داشت. بر این اساس، این نیز هوموس نخواهد بود. یعنی هر یک از این اشتباهات در سوال "چگونه کمپوست درست کنیم" می تواند منجر به آسیب به مواد جمع آوری شده شود.
یک توده کمپوست مناسب نیز نیاز دارد مراقبت مناسببرای او. تحت مراقبت این موردپوشش صحیح آن قابل درک است. به منظور تنظیم میزان رطوبت، گرما و عملکرد نور خورشید ضروری است.
تصمیم درست این است که هوموس را با مواد آلی نیز بپوشانیم. استفاده از کاغذ ضخیم، مقوا، جعبه، تخته نئوپان غیر ضروری و غیره مناسب است. در هیچ موردی نباید انواع فیلم های پلی اتیلن و سایر مواد مصنوعی مجاز باشد. آنها تماس با اکسیژن را کاهش می دهند و بر این اساس، فرآیندهای متابولیکی مهم در داخل هوموس را مختل می کنند. بوهای مشخص به متقاعد کردن این امر کمک می کند.
در این مرحله مشخص می کنیم آمادگی کمپوست برای استفاده. به طور متوسط، کمپوست پس از 8 ماه از شروع تولید قابل استفاده می شود. تشخیص اینکه هوموس آماده استفاده است بسیار ساده است. برای انجام این کار، باید مطمئن شوید که مواد کمپوست دارای یک توده شل همگن است که رنگ آن قهوه ای تیره و بوی آن خاکی باشد. اگر این ویژگی ها در توده کمپوست ظاهر شده است، می توانید با خیال راحت از آن برای کود استفاده کنید.
ماده ای که با روش فوق به دست می آید یک کود ارگانیک مهم است که می تواند برای هر مورد استفاده شود محصولات باغی. در این مورد، هیچ گونه منع مصرف، استثنا و رزرو وجود ندارد. این کمپوست برای تمامی محصولات زراعی قابل استفاده است.، رعایت همان دوزهایی که به طور سنتی برای کود دامی اعمال می شود. یعنی در هر صد متر مربع حدود 100 یا 200 کیلوگرم خواهد بود. این هوموس ارزشمند را می توان در پاییز یا بهار در هنگام شخم زدن و یا در حین کندن خاک معرفی کرد. اعمال آن نیز بسیار آسان است. فقط کافی است آن را روی خاک تازه شخم زده پراکنده کنید یا در سوراخ هایی مانند مواد مالچ پاشی قرار دهید.
اغلب، مبتدیان که برای اولین بار شروع به تهیه هوموس می کنند، اشتباهات مختلفی را مرتکب می شوند. اگر به دلایلی کمپوست به اندازه کافی درست انجام نشده و اشتباهاتی رخ داده است، این بدان معنا نیست که ارزش آن را دارد که همه چیز را دور بریزید. می توانید سعی کنید وضعیت را اصلاح کنید و هوموس را شل کنید. به این ترتیب تبادل هوا برقرار می شود و می توان فرآیندهای لازم را مجدداً راه اندازی کرد.
در این شرایط، که به دلیل این واقعیت است که به احتمال زیاد گرمای کافی به مواد هوموسی نمی رسد، می توانید خودتان مقداری رطوبت اضافه کنید. میانگین رطوبت در مواد کمپوست شده نباید از 60 تا 70 درصد تجاوز کند.
بیشتر اوقات ، وضعیت دیگری ایجاد می شود: گاهی اوقات مواد کمپوست به دلیل اینکه کار با آن در پاییز انجام می شود بسیار مرطوب می شود و اغلب بارانی است. اگر انبوه کمپوست پر از آب باشد، در این شرایط باید سطح رطوبت را کنترل کرد و به موقع توده را بسته کرد.
برای هر کشاورز یا فقط یک باغدار، 8 ماه رسیدن کمپوست بیش از یک دوره جدی است. با این حال، باغبانان منتظر اخبار عالی هستند. تا به امروز، چندین اقدام ساده وجود دارد که به شما امکان می دهد بلوغ کمپوست را فقط به چند روز تغییر دهید. برای انجام این کار، باید میکروارگانیسم های انتخاب شده ویژه را به مواد کمپوست اضافه کنید.. میکروارگانیسمها و باکتریهای لازم در آمادهسازیهای ویژهای وجود دارند که به طور خاص برای تولید سریع هوموس با کیفیت بالا ساخته شدهاند. آنها کاملا بی ضرر هستند، فقط فواید و نتایج عالی را به ارمغان می آورند. آنها به طور ایده آل در داخل کمپوست ریشه می گیرند، بیش از سرعت بخشیدن به فرآیندهای متابولیک داخل آن.
برای هوموس عالی در چند روزلازم است به داروی محرک زیستی مانند "Embryco Compost" روی آورید. ما پیشرفت آن را مدیون دانشمندان کریمه هستیم. این دارو به رسیدن توده کمپوست تنها در 5-7.5 هفته کمک می کند.
علاوه بر این واقعیت که این محرک به طور موثر فرآیندهای متابولیک داخل هوموس را تسریع می کند، دارای تعدادی افزودنی خوب است:
نحوه استفاده صحیح از Embryco Compost:
اگر کمپوست درست شد، می توانید با خیال راحت منتظر برداشت سرسبز باشید. و چه چیزی به خصوص خوب است، نه تنها در یک فصل. هوموس خوب و صحیح می تواند ساختار خاک را بهبود بخشد. این به او اجازه می دهد تا چندین سال آینده بهره وری را فراهم کند.
یک هوموس خوب و صحیح حاوی تمام عناصر خرد و کلان ضروری برای بهترین رشد کاشت است.
کمپوست می تواند ایمنی کاشت باغ را بهبود بخشدبه انواع شرایط نامطلوب، بیماری ها، حتی آفات.
کمپوست شخصی شما به شما این امکان را می دهد که در محصولات گران قیمت صرفه جویی زیادی کنید و به طور منطقی از زباله های خانگی بازیافتی معمول استفاده کنید.
به لطف توسعه یک محرک زیستی، تهیه کمپوست خود بسیار آسان تر شده است. اکنون لازم نیست تقریباً یک سال تمام منتظر آماده شدن هوموس باشید.
بهترین کود آلی همیشه کود دامی پوسیده در نظر گرفته شده است. اما یافتن آن در همه جا همیشه و همیشه آسان نیست، بنابراین بسیاری از ساکنان تابستان جایگزین کود خود را - کمپوست - تهیه می کنند. تقریباً هر ضایعات آلی برای آن مناسب است و پس از مدتی کود تقریباً رایگان به دست می آید.
کمپوست حاوی همان مواد مغذی کود است و در بیشتر موارد این دو کود قابل تعویض هستند. فقط تهیه درست کمپوست مهم است.
کمپوست کود طبیعی است که از ضایعات مختلف با منشاء گیاهی و حیوانی با تجزیه آنها به دست می آید. در طی تجزیه زیستی مواد آلی تحت تأثیر میکروارگانیسم ها تشکیل می شود. کمپوست نیاز به حضور هوا دارد، بنابراین سعی می کنند زباله ها را نه در گودال، بلکه در نوعی ساختار روی سطح خاک قرار دهند. تجزیه زیستی مواد آلی علاوه بر هوا به رطوبت بالا و توانایی حفظ گرمای داخلی نیاز دارد.
در طول فصل، کپه به طور مداوم در حال رشد است: لایههای پایینی ممکن است تقریباً آماده باشند، و مواد خام تازه هنوز در بالا استفاده میشوند.
کمپوست به درستی تهیه شده یک کود بسیار موثر است که حاوی کرمهای کرم، دانههای علفهای هرز و میکرو فلورای بیماریزا نیست. کمپوست ها دارای اسیدیته مطلوب برای اکثر محصولات (pH 6.7-8.4)، حاوی حدود 3٪ نیتروژن (نیمی از آن به شکل آمونیوم)، تا 3٪ فسفر و تا 2٪ پتاسیم هستند.
لیست عناصر کمیاب موجود در کمپوست گسترده است: روی، مس، بور، مولیبدن و غیره.
کمپوست نه تنها خاک را بارور می کند، بلکه ساختار آن را نیز بهبود می بخشد: سست و جاذب می شود. کمپوست به طور گسترده ای برای مالچ پاشی برای حفظ رطوبت و جلوگیری از رشد علف های هرز استفاده می شود. کمپوست به شما امکان می دهد در خرید کودها صرفه جویی کنید و خلاص شدن از شر مقدار زیادی زباله و زباله را امکان پذیر می کند.
شما می توانید در هر زمانی به جز زمستان، کمپوست را شروع کنید. به عنوان یک قاعده، اولین لایه ها در ابتدای تابستان، زمانی که علف های هرز می ریزند، شروع به تشکیل می کنند و تا پاییز توده کمپوست به سرعت رشد می کند. برای تجزیه سریع، بهتر است این فرآیند در فصل گرم انجام شود. اما زندگی تنظیمات خود را انجام می دهد، میزان عمده زباله در کشور در نیمه دوم تابستان و پاییز رخ می دهد.
در صورت امکان، یک جعبه مخصوص تهیه می شود، اما می توانید بدون آن به سادگی انبوه کمپوست را با تخته ها یا صفحات تخته سنگ محصور کنید. برای ساخت جعبه می توانید از هر تخته ای استفاده کنید اما رنگ نشده و پوسیده نشده باشد.می تواند از هر اندازه ای باشد (نه کمتر از 1.5 x 1.5 متر)، اما ارتفاع آن در محدوده 1.0-1.2 متر مناسب است: با شمع بالاتر، مراقبت از کمپوست دشوارتر خواهد بود.
گزینه های تنظیم یک جعبه کمپوست بسیار متنوع است، همه اینها به تخیل صاحب و در دسترس بودن مواد بستگی دارد.
جعبه بر روی یک مکان صاف یا روی یک تپه کوچک ساخته شده است تا کمپوست توسط آب باران شسته نشود. در طول ساخت آن، نیازی به تنظیم تخته ها نیست: لازم است از دسترسی کافی به اکسیژن اطمینان حاصل شود. اغلب دیوار جلویی قابل جابجایی ساخته می شود تا راحت تر اضافه شود و کمپوست آماده شود. در پایین جعبه، بسیاری از پارچه های روغنی یا مشمع کف اتاق قدیمی، اما این مورد نیاز نیست.
انواع مواد طبیعی در کمپوست قرار می گیرد. هرچه فهرست آنها گسترده تر باشد، عناصر کمیاب بیشتری در کود وجود دارد. رایج ترین "شرکت کنندگان":
همچنین باید بدانید که چه چیزی در توده کمپوست تعلق ندارد. شما نباید در آن قرار دهید:
کود تازه را فقط در صورتی می توان به کمپوست اضافه کرد که انتظار می رود حداقل یک سال آماده شود.
همانطور که زباله تولید می شود، آنها را خرد کرده و در لایه هایی در یک انبوه کمپوست انباشته می کنند که به طور دوره ای با لایه های زمین در هم قرار می گیرد. لایه زمین فقط 3-4 سانتی متر است، زمانی که 15-25 سانتی متر مواد آلی جمع می شود ریخته می شود.اگر هوا خشک است، شمع باید آبیاری شود تا دائماً مرطوب بماند.
اگر شمع کوچک است، ارزش آن را دارد که هر از گاهی آن را بیل کنید تا دسترسی هوا را افزایش دهید. در زمستان منطقه حومه شهرهیچ کس این کار را انجام نمی دهد، اما در بهار، با شروع فصل، بسیار مطلوب است که مطالب را تغییر دهید. اگر ذغال سنگ نارس وجود داشته باشد، به طور دوره ای به توده اضافه می شود. در صورت امکان، آبیاری یک توده از دوغاب مفید است.
کمپوست می تواند در 6-8 ماه آماده استفاده شود. کود آماده یک توده همگن شل است رنگ قهوه ای، بدون بوی تند: فقط باید کمی بوی خاکی داشته باشد.
کمپوست یک کود آلی تقریبا رایگان است که هر باغبانی می تواند به راحتی آن را در سایت خود تهیه کند. فقط مهم است که بدانید از چه چیزی می توان برای تهیه کمپوست استفاده کرد و کمی تلاش کرد.
کمپوست جزء ضروری خاک مغذی در باغ هر باغبانی است. علاوه بر این، از نظر هزینه نیز به عنوان مقرون به صرفه ترین کود شناخته می شود، زیرا جزء اصلی تولید آن زباله است. یعنی عملا از هیچ ساخته شده است، زیرا در هر باغی همیشه نوعی زباله وجود خواهد داشت.
فقط باید بدانید که برای به دست آوردن یک ماده غذایی کامل برای خاک، انبوه کمپوست باید به درستی آماده شود. از این گذشته، کمپوست نه تنها زمین را بارور می کند، بلکه به عنوان بهبود دهنده ساختار، شکنندگی و توانایی آن برای حفظ و جذب رطوبت عمل می کند.
برای اینکه باغچه آراسته شود و بدهد برداشت خوب، فقط باید بارور شود. شما می توانید این کار را با کودهای شیمیایی، یا می توانید با ابزار رایگان، مفید و ایمن خود کنار بیایید.
کمپوست یک کود آلی طبیعی است که از تخمیر تحت تأثیر کرم های خاکی و باکتری ها به دست می آید.
برای به دست آوردن چنین کودی، یک توده کمپوست گذاشته می شود. اغلب این کار به سادگی با حفر یک سوراخ در زمین انجام می شود، اما بهتر است یک مکان مخصوص مجهز - سطل کمپوست باشد.
کمپوسترها به صورت ظروف در بسته یا باز ساخته می شوند، اما می توانید جعبه های پلاستیکی مخصوص مجهز به درب و درب را نیز خریداری کنید.
کمپوست آماده شده قبل از کاشت محصولات باغی در سوراخ ها اعمال می شود زمین بازیا برای کاشت در گلخانه. یا قبل از کاشت بذر در محل پخش می شود و کمی با خاک مخلوط می شود.
بسیاری از مردم فکر می کنند برای تهیه کمپوست کافی است انواع زباله ها را در گوشه ای از باغ در انبوهی بریزید. زمان می گذرد، آنها بیش از حد گرم می شوند و کود تولید می شود. اما این دور از واقعیت است.
برای به دست آوردن کمپوست ایمن و سالم، باید انبوه کمپوست مناسب را ترتیب دهید، بنابراین نکاتی وجود دارد که باید در نظر بگیرید. اول از همه، ترکیب چنین پشته ای. ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مواد تشکیل دهنده کمپوست در سطل کمپوست قرار می گیرد. کمپوست سازی مناسب مواد مضر را در خاک آزاد نمی کند و با بوی نامطبوع قوی باعث ناراحتی نمی شود.
رعایت ابعاد سطل کمپوست بسیار مهم است، در غیر این صورت ایجاد یک رژیم دما و رطوبت راحت برای کمپوست دشوار خواهد بود. اندازه های بهینهعرض شمع ها یک و نیم متر و طول آن به همان اندازه یا بیشتر است. اگر شمع را کوچکتر کنید، به سرعت رطوبت خود را از دست می دهد و نمی تواند به خوبی گرم شود. این منجر به این واقعیت می شود که فرآیند کمپوست برای مدت طولانی به تعویق می افتد.
قبل از اینکه یک توده کمپوست درست کنید، باید بدانید چه چیزهایی را نمی توانید به ترکیب آن اضافه کنید:
همانطور که باغبانان در نشریات تخصصی آموزش می بینند، می توانید یک کمپوست ساز راه اندازی کنید، به روش زیر:
قابل اعتماد تر و ساخت و ساز جامداز یک سطل کمپوست باز یک سطل کمپوست بسته است. با دیوارهایی ساخته شده است که دارای شکاف هایی برای تهویه است و با درپوشی که کمپوست را مخلوط می کند. چنین توده ای کمپوست در کشور ظاهری تمیزتر دارد و با ادراک زیبایی شناختی فضا تداخلی ندارد. به عنوان یک قاعده، چنین ظرفی از پلاستیک ساخته شده است، که پوسیده نمی شود، از هم نمی پاشد و برای مدت طولانی دوام می آورد.
برای نصب سیستم تهویه، لوله هایی به داخل جعبه آورده می شود که توسط یک توری محافظت می شود تا با کمپوست مسدود نشود.
مزایای یک توده کمپوست محصور این است که اجازه می دهد گرما به سرعت جمع شود و آن را به خوبی حفظ کند. از این رو، آفات می میرند و فرآیند تخمیر سریعتر اتفاق می افتد.
مزیت دیگر این است که در این ظروف نیازی به رعایت تناسب مواد تشکیل دهنده بدون نقص نیست. ضایعات، پسماندها و علف های مختلف قابل قبول را می توان در هر مقدار مناسب در توده ها ریخت. فقط مهم است که همه آن را به طور سیستماتیک مخلوط کنید.
برای تهیه صحیح مواد تشکیل دهنده کپه، لازم است:
تهیه کمپوست و مدت زمان بلوغ آن به طور مستقیم به این بستگی دارد که کدام فراکسیون دارای اجزای کمپوست است و چه حالت تخمیر تنظیم شده است. به طور کلی، تخمیر و کمپوست مدت زمان زیادی طول می کشد، حداقل دوره چند ماه، حداکثر دو تا سه سال است.
هر چه کسری از اجزای تعبیه شده کوچکتر باشد، کمپوست سازی سریعتر اتفاق می افتد. همچنین مهم است که دمای داخل توده کمپوست نزدیک به 60 درجه یا بالاتر باشد. این نه تنها روند تجزیه مواد را که با کمک باکتری ها اتفاق می افتد تسریع می کند، بلکه به از بین بردن احتمال جوانه زدن بذر علف های هرز تا حد امکان کمک می کند. همچنین، در چنین دمای بالایی، حشرات مضر می میرند.
برای اطمینان از رژیم تخمیر صحیح، مهم است که رطوبت و تبادل هوا خوب در داخل هرم فراهم شود.
برای سرعت بخشیدن به کمپوست سازی و تخمیر اجزای توده کمپوست باید اقدامات زیر را انجام داد:
به طور جداگانه، شایان ذکر است که کمپوست حاصل از برگ های ریخته شده، که معمولاً به عنوان "خاک برگ" شناخته می شود. چگونه از برگ های ریخته شده یک توده کمپوست درست کنیم؟
برگ های افتاده به عنوان اساس چنین کمپوست در نظر گرفته می شود. مزیت این روش این است که در پایان پاییز، برگ ها مواد معدنی خود را از دست می دهند و تنها لیگنین، تانن و همی سلولز که از ترکیبات ارزشمند هوموس هستند در بافت آنها باقی می ماند. و نکته منفی این است که این اجزا به آرامی بیش از حد گرم می شوند که زمان کمپوست شدن را طولانی می کند. مقدار زیادی تانن شامل شاخ و برگ درختان بلوط، راش، شاه بلوط، بید و چنار است. بنابراین، توده ورق آنها نباید برای تخمگذار در یک شمع، بلکه فقط برای سرپناه آن استفاده شود.
کمپوست برگ به طور قابل توجهی بیشتر از حد معمول بالغ می شود، حدود دو سال. اما باغبانان این کار را انجام می دهند، زیرا بسیار ارزشمند است زیرا کیفیت خاک را بهبود می بخشد. همچنین حاوی میکروقارچ هایی در داخل آن است که همی سلولز و لیگنین را تجزیه می کنند. و برای آن ها مفید می شود گیاهان باغچه، که در آن ریشه ها در فرآیند همزیستی با میکرو فلور قارچی تعامل دارند.
برای گرفتن نتیجه خوبدر کمپوست باید نکاتی را مد نظر قرار داد:
ما کمپوست را در کشور تهیه می کنیم: قوانین و فناوری برای ساخت کودهای آلی
بسیاری از ساکنان تابستان می دانند که اگر سالانه از این سایت برای کشت سبزیجات و محصولات میوه بهره برداری کنید و کودهای آلی استفاده نکنید، حاصلخیزی خاک خیلی زود خشک می شود.
در مورد اینکه چگونه با دستان خود کمپوست درست کنید و همه چیز را با آن در کشور بارور کنید گیاهان کشت شدهدر این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.
برای شروع، مهم است که بفهمیم کمپوست چیست و چگونه آن را درست کنیم تا یک کود خوب بسازیم. کمپوست نوعی کود آلی است که از تجزیه علف های هرز، بقایای گیاهی، برگ های ریخته شده، زباله های آشپزخانه و کود در شرایط هوازی (با استفاده از اکسیژن) به دست می آید. تجزیه مواد آلی در نتیجه فعالیت باکتری ها اتفاق می افتد و برای این امر لازم است که رطوبت در این زیست توده در سطح 45-70٪ باشد و دمای محیط بین 28-35 درجه تغییر کند. سی. همراه با باکتری ها، حشرات و کرم های مختلف در فرآیند تجزیه شرکت می کنند. در نتیجه فعالیت حیاتی آنها، انرژی اضافی تولید می شود که به تجزیه بهتر زیست توده کمک می کند.
مواد مورد استفاده برای تولید کمپوست نیاز به خرد کردن دارند. قطعات بزرگ در مدت زمان طولانی تری تجزیه می شوند. از نظر ارزش، بقایای پوسیده گیاهی به هیچ وجه کمتر از هوموس نیست و دارای مزایا و معایب زیر است:
هیچ کاستی قابل توجهی در کمپوست یافت نشد، به استثنای بوی نامطبوع، که ممکن است با فرآیند تجزیه بقایای گیاهی همراه باشد. علاوه بر این، مگس ها، مورچه ها و سایر حشرات همیشه حضور خود را در اطراف توده کمپوست نشان می دهند. اما این مشکل با چیدمان درب نزدیک جعبه و قرار دادن آن در دورافتاده ترین مکان سایت حل می شود.
فرآیند تولید کود آلی از ضایعات مواد غذایی و علف های بریده شده به 3 مرحله تقسیم می شود: تجزیه. اجزای مخلوط در داخل پشته گرم می شوند و ساختار آنها تغییر می کند. میکروارگانیسمهای مفید در محصول حاصل ظاهر میشوند، از جمله قارچها، و همچنین کرمهای خاکی، که به تسریع پردازش مواد آلی به کود کمک میکنند. تشکیل هوموس در این مرحله تامین اکسیژن یقه مهم است که بدون آن میکروارگانیسم ها نمی توانند تنفس کنند. بنابراین، شانه باید چندین بار بیل شود و لایه های بیرونی آن به سمت داخل و بالعکس حرکت کند. معدنی شدن. ترکیبات نیتروژن دار به پروتوپلاسم باکتریایی و نیتروژن تجزیه می شوند و هوموس به شکل معدنی تبدیل می شود. پس از این مرحله می توان از آن برای هدف مورد نظر خود استفاده کرد. تقریباً 10-12 ماه طول می کشد تا تمام مراحل در شرایط مساعد انجام شود.
یک انبوه کمپوست، گودال یا جعبه بهتر است در گوشه دور باغچه قرار داده شود تا اشعه های خورشید روی آنها نریزد. اگر ترکیب کود آینده به شدت توسط خورشید روشن شود، روند آماده سازی آن تا حد زیادی به تاخیر می افتد. دستگاه کمپوستر را در کنار درختان سیب یا درختان دیگر قرار ندهید - ریشه آنها به صورت توده ای جوانه می زند و تمام مواد مغذی را از توده بیرون می کشد.
اگر به طرز تهیه کمپوست در کشور فکر می کنید، باید با دستگاه کمپوستر آشنا شوید. سازماندهی مناسب فرآیند تجزیه، کلید دستیابی سریع مواد آلی با کیفیت بالا است. ساختن آن با پیروی از توصیه ها دشوار نیست. کمپوست را می توان در یک انبوه کمپوست و در سطل زباله انجام داد. راه اول کلاسیک نامیده می شود. قاب بیرونی کپه کمپوست از توری ساخته شده است که به هوا و رطوبت اجازه عبور می دهد. اگر مواد افزودنی خاصی به آن اضافه شود در 9 ماه بالغ می شود. مواد برای ساخت جعبه می تواند هر چیزی باشد:
در بازار می توانید ظروف پلاستیکی آماده برای استفاده را خریداری کنید. حجم ظروف از 1 متر مکعب انتخاب می شود. اگر ظرفیت کمتر باشد، روند تجزیه مواد آلی به طور محسوسی کند می شود.
باید مصالح را به گونه ای چید که لایه های نرم و مرطوب با لایه های سخت و خشک در هم آمیخته شوند. این جریان اکسیژن را فراهم می کند که روند تجزیه را تسریع می کند. اجزای نیتروژن و کربن به طور متفاوتی تجزیه می شوند. نیتروژن به سرعت تجزیه می شود و اکسیژن زیادی را جذب می کند و گرما آزاد می کند. و مواد کربن دار دارای ترکیب شل، غنی از اکسیژن هستند و در صورت تجزیه، نیتروژن مصرف می کنند. اگر مقدار مساوی از این اجزا را در کمپوستر قرار دهید، می توانید به تعادل کامل برسید. لایه هایی با ضخامت 15-20 سانتی متر باید به طور متناوب گذاشته شده و به خوبی مخلوط شوند و از تماس آنها با یکدیگر اطمینان حاصل شود. می توانید کود مرغی، کود تازه یا یک محرک مخصوص را به طور مساوی پخش کنید تا بلوغ کمپوست را به صورت توده ای تسریع کنید.
یک کود آلی خوب زمانی به دست می آید که اجزای اولیه نیتروژن و کربن به مقدار مساوی مصرف شوند. توصیه می شود لایه اول مواد را با یک لایه خاک مخلوط با آهک بپاشید.
کسانی که معتقدند کمپوست فقط یک دسته از بقایای گیاهی پوسیده در پشت باغ است که می توانید همه چیز را در آن پرتاب کنید، اشتباه می کنند. اینطور نیست، برای به دست آوردن کود مناسب، باید آن را طبق قوانین خاصی تهیه کنید. اجزای زیر به ترکیب اضافه می شود:
تعدادی مواد وجود دارد که نباید در گودال کمپوست ریخته شوند:
فرآیند کمپوست می تواند از 4 ماه تا 2.5 سال طول بکشد، زمان لازم برای بلوغ بستگی به اندازه اجزا و شرایط ایجاد شده دارد.
مهم! دمای داخل هرم باید به 60 درجه یا بیشتر برسد. دمای بالا تجزیه مواد آلی را تسریع می کند و دانه های علف های هرز، لارو حشرات مضر را از بین می برد.
برای تهیه سریع یک ترکیب غذایی، بهتر است از مراحل زیر استفاده کنید:
روش پخت دیگری وجود دارد - کمپوست گرم که به لطف آن فرآیند تخمیر در مدت زمان کوتاهی انجام می شود. این روش مزایای دیگری نیز دارد:
یکی از انواع کمپوست گرم روش برکلی است که به لطف آن زمان پردازش مواد آلی به 18 روز کاهش می یابد. هنگام استفاده از این روش، الزامات زیر باید رعایت شود:
الگوریتم اقدامات برای روش 18 روزه برکلی بسیار ساده است:
کمپوست مرغوب به رنگ قهوه ای تیره با بوی خوب است.
مهم! اگر متوجه شدید که کرم های خاکی داخل کمپوست آماده شده می خزند، به این معنی است که بالاخره بالغ شده و حاوی مواد مغذی زیادی است.
کمپوست زمانی که کاملا بالغ شد آماده استفاده است. ماده ای که به خوبی بالغ شده است نیازی به کاربرد اضافی از کودهای معدنی یا دیگر ندارد و خود قادر به ارائه برداشت مناسب و سازگار با محیط زیست است. برای استفاده موثر از کود آلی از بقایای گیاهی، باید بدانید که چگونه رسیدن آن را تعیین کنید. در زیر علائم اصلی نشان می دهد که ترکیب بالغ شده و آماده استفاده است:
کمپوست رسیده شبیه خاک سیاه خاکی با ترکیبی سست و متخلخل است.
دستور العمل های زیادی برای تهیه این کود آلی وجود دارد. برخی از آنها فقط شامل استفاده از مواد طبیعی هستند، در موارد دیگر کودهای معدنی به مواد آلی اضافه می شوند - از این گذشته، اجزای گیاه حاوی نیتروژن کافی هستند و فسفر و پتاسیم در مقادیر کمی وجود دارد. برای تهیه کمپوست مناسب، باید به تعادل مناسبی از این مواد مغذی دست یابید. بسته به مواد اولیه مورد استفاده، فهرست و تعداد افزودنی ها می تواند بسیار متفاوت باشد. در زیر پرکاربردترین و موثرترین فناوری های کمپوست سازی آورده شده است.
ساخت این نوع آسان است، در حالی که در استفاده موثر است. کمپوست کلاسیک از اجزای ساده و مقرون به صرفه تهیه می شود که از جمله آنها باید به موارد زیر اشاره کرد:
لایه ها باید به طور متناوب تا ارتفاع یقه به 1.5 متر برسد. این نوع کمپوست باید به این صورت درست شود که تنها عیب آن دوره کهنگی یک ساله یا حتی دو ساله است. محصول نهایی قابل استفاده در سایت می باشد.
این ترکیب همانطور که از نامش پیداست با استفاده از سوپر فسفات تهیه می شود که بستر را با فسفر غنی می کند. فسفر با اتصال آمونیاک موجود در کود به حفظ نیتروژن کمک می کند. ساخت چنین کمپوستی در کشور کار سختی نیست. این نوع کمپوست از اجزای زیر تشکیل شده است:
این روش نسبتا سریع است و برای بلوغ در 3 ماه مناسب است. اگر مواد در بهار علامت گذاری شوند، در اوایل ژوئیه، سیب زمینی ها از قبل با هوموس آماده تغذیه می شوند و تمشک ها مالچ می شوند.
کود مرغ یک کود بسیار با ارزش است، اما به شکل خالص آن برای استفاده مناسب نیست، زیرا می تواند گیاه را بسوزاند. بهترین راهاستفاده از آن - نشانک در کمپوست. برای به دست آوردن آن، مواد زیر مخلوط می شوند:
اگر گودال کمپوست را با یک فیلم بپوشانید، بوی نامطبوع وجود نخواهد داشت و محصول در عرض 2 ماه می رسد.
علاوه بر اجزای فوق، کمپوست را می توان با مواد زیر غنی کرد:
قبل از گذاشتن کمپوست با دستان خود، کاه و شاخه ها به عنوان زهکش در کف گودال قرار می گیرند. دو هفته پس از گذاشتن لایه رویی، بستر تحت بیل زدن قرار می گیرد. به لطف این روش، همه لایه ها به طور همزمان می رسند. برای استفاده، می توانید کمپوست تمام شده را در آب رقیق کنید یا آن را خشک کنید.
با این روش، شما باید ذغال سنگ نارس را با کودهای معدنی اشباع کنید و همه چیز را به خوبی مخلوط کنید. مواد تشکیل دهنده چنین کمپوست باید مواد زیر باشد:
کمپوست به شرح زیر تهیه می شود:
همه لایه ها باید کمی فشرده شوند، سپس رسیدن سریعتر خواهد بود. بنابراین، هوموس را می توان از چمن، ذغال سنگ نارس و کودهای معدنی تهیه کرد.
هنگام تهیه کمپوست برای رشد قارچ، باید اجزای زیر را در مقادیر مشخص مصرف کنید:
چنین کمپوست برای پانسمان بالا استفاده نمی شود، از آن به عنوان خاک برای پرورش قارچ استفاده می شود. مواد در لایه ها گذاشته می شوند و آب می ریزند. دوره رسیدن می تواند چندین ماه باشد. در این مدت، شانه پر شده باید 4-5 بار در معرض واژگونی قرار گیرد. نشانه رسیده بودن هوموس کمپوست حالت توده همگن تمام اجزای بستر است.
کمپوست در کیسه ها زمانی تهیه می شود که فضای کافی در کشور وجود نداشته باشد. بیایید سعی کنیم نحوه ساخت سریع کمپوست در کیسه ها و نحوه ریختن آن برای تسریع رسیدن را دریابیم:
پس از چند ماه، کمپوست در نهایت می رسد، می توان از آن برای کوددهی بستر سبزیجات استفاده کرد.
دستگاه های زیادی برای ذخیره سازی کودهای زیستی برای گیاهان ساخته شده است. مردم کمپوست را در بشکه، گودال، توده، پشته و جعبه تهیه می کنند. جعبه ها را می توان خرید یا ساخت با دستان خودم. متحرک و ثابت هستند. در نسخه ثابت، ابتدا محیط ظرفیت برنامه ریزی شده مشخص می شود و پایه هایی به ارتفاع 1.5 متر در گوشه ها رانده می شوند. سپس دهانه ها با تخته هایی دوخته می شوند که بین آنها شکاف هایی باقی می ماند.
کمپوست را می توان آهسته ساخت و راه های سریع. هر کدام از آنها مزایا و معایب خاص خود را دارند. برای تهیه سریع کمپوست باید طبق الگوریتم زیر کار کنید:
اگر توانستید ظرف را به درستی بسازید و کمپوست را مطابق با تکنولوژی انجام دهید، پس از 3-5 ماه محصول نهایی را دریافت خواهید کرد.
اگر قصد ساختن دارید کمپوست مناسباز چمن یا شاخه ها، باید توجه داشته باشید که این روند بسیار طولانی خواهد بود، اما در نهایت محصولی با کیفیت خواهید داشت. شما باید اجزای تشکیل دهنده کمپوست را آماده کنید، آنها را در یک گودال قرار دهید و 2 سال صبر کنید. بنابراین، بیایید به فناوری تهیه "افزودنی غذایی" برای گیاهان به روشی آهسته نگاه کنیم:
یک کود آلی موثر در عرض 2 سال آماده استفاده خواهد بود.
کمپوست رسیده برای هر محصولی با میزان کاربرد مشابه کود (15-20 کیلوگرم در هر متر مربع) مناسب است. روش ها می توانند بسیار متفاوت باشند:
در بهار و تابستان کمپوست آماده را روی خاک پراکنده می کنند و تا عمق کم حفر می کنند.
با رعایت دقیق قوانین ساده و شوراهای کشورکه بر اساس آن سالانه این ماده آلی مفید در منزل تهیه می شود، همچنین می توانید با دستان خود به درستی در داخل کشور کمپوست بسازید و برای افزایش عملکرد محصول و بهبود کیفیت میوه، خاک را کود دهید.