نحوه تشخیص درخت ماده انرژی شفابخش درختان! انتخاب نوع درختچه مناسب

03.04.2020

درختان سوزنی برگ به خوبی از طریق قلمه تکثیر می شوند. گونه های صنوبر مانند گلوکا، صنوبر آبیصنوبر کوتوله در بین باغبانان و کارآفرینان خصوصی بسیار محبوب است و هر یک از این گونه ها به خوبی با استفاده از قلمه ها تکثیر می شوند.

قلمه‌های صنوبر در بهار کاشته می‌شوند، که به درخت نسبت به سایر گیاهان شروع قابل توجهی می‌دهد - زمان بیشتری برای آماده شدن برای زمستان، جمع‌آوری مقدار معینی چیزهای مفید، تقویت سیستم ریشه و تنه درخت باقی مانده است تا بتواند بتواند برای تحمل سرما به گفته باغبانان، کاشت پاییزی نتایج مثبتی به همراه ندارد - تقریباً همه مخروطی ها در آن می میرند دوره زمستانیبه ویژه در مناطقی که زمستان شدیدتر است.

خاک لومی می تواند بستری ایده آل برای تکثیر صنوبر باشد. برای صنوبر به اندازه کافی مغذی است، بنابراین در خانه، از پرورش این نماینده مخروطیان، می توانید استفاده کنید مخلوط خاکبر اساس خاک لومی یا صد در صد لومی. این گیاه به تغذیه مکرر نیاز ندارد - فقط یک بار در سال برای ارضای صنوبر کافی است. پانسمان بالا، نگاه به آینده، منحصراً با کودهای معدنی رخ می دهد. لازم است از اجزای آلی خودداری شود، مخصوصاً توصیه نمی شود کود را به شکل خالص یا به عنوان بخشی از سایر کودها به مخلوط خاک وارد کنید.

تکثیر قلمه های صنوبر در خانه با جستجوی مواد برای گرفتن قلمه ها، جداسازی آنها و سپس ریشه زایی آغاز می شود. قلمه های ایده آل برای کاشت تا دوازده سانتی متر طول دارند و دارای پاشنه هستند - یک تکه پوست کوچک در پایین - که رشد عالی ریشه را تضمین می کند. حداقل طول دسته باید از شش سانتی متر باشد. قلمه ها در بهار قطع می شوند، حدود فروردین، زمانی که جریان شیره در گیاه شروع شد، از خواب زمستانی خارج شد و کاملاً آماده است، اشباع از مواد مفید است. قلمه ها در ماه آوریل نیز توصیه می شود، زیرا آنها اجازه می دهند قلمه ها در شرایط مطلوب کاشته شوند - دما در شب تنظیم شده است، و بقیه زمان ها نیز نوسانات قابل توجه یا تغییرات آب و هوایی ناگهانی وجود ندارد.

صنوبر باید توسط قلمه در منزل در بستری از ماسه، ذغال سنگ نارس، پرلیت و خاک از محل تکثیر شود. مخلوط باید شل باشد. ارزش آن را دارد که دائماً مرطوب شود، زیرا این یک تضمین است توسعه خوب. به مدت هفت روز، قلمه های صنوبر غوطه ور در بستر با پوشش پلاستیکی پوشانده می شود. از آنجایی که هوا به زیر آن نفوذ نمی کند، فیلم باید به طور دوره ای باز شود و اجازه دهد قلمه ها و خاک تهویه شوند. می توانید این روش را با شرایط گلخانه ای جایگزین کنید، یعنی قلمه ها را در زیرلایه در گلخانه قرار دهید.

شرایط اصلی برای توسعه قلمه ها آفتاب و آب است. شما باید اغلب آبیاری کنید، اما فراموش نکنید که به مخلوط خاک زمان بدهید تا رطوبت تبخیر شود. توصیه می شود قلمه های صنوبر را در خانه با درمان مخلوط خاک با محلول پرمنگنات پتاسیم سفت کنید. قلمه ها و خاک نیز با قارچ کش ها درمان می شوند و از حشره کش ها نیز به طور دوره ای برای محافظت از آنها در برابر باکتری های موجود در خاک یا از تشکیلات قارچی استفاده می شود. توصیه می شود در هفته های اول کاشت، زمانی که قلمه ها در یک محیط مرطوب زیر فیلم قرار می گیرند، انجام شود.


(4 رتبه بندی، رتبه بندی: 7,00 از 10)

بسیاری از صاحبان زمین رویای رشد کرکی و زیبا را دارند. حتی می توانید با پرورش یک کوچه درخت صنوبر، سایت را به زیبایی تزئین کنید. این ساده ترین کار نیست، نیاز به رعایت قوانین خاصی و همچنین صبر و زمان دارد.

. بنابراین، اگر به این فکر می کنید که چگونه یک صنوبر را از شاخه پرورش دهید، ابتدا یک صنوبر جوان و سالم، نه بیشتر از 8 سال، پیدا کنید که می توانید از آن شاخه بگیرید. آنها را از بالای درخت جدا کنید. فقط باید بچه های یک ساله بگیرید. شاخه های وسط درخت نیز شانس ریشه دار شدن دارند، اما این احتمال وجود دارد که درخت با تاج کج رشد کند.

ترفندهای رشد صنوبر از شاخه:

  • معمولاً شاخه فقط در سال دوم ریشه می گیرد. اما اگر می خواهید ریشه ها در سال کاشت بروند، در اواسط بهار قلمه ها را تهیه کنید.
  • قلمه های به اصطلاح lignified در پاییز یا زمستان قطع می شوند و در تمام زمستان در مکانی خنک و تاریک نگهداری می شوند.
  • طول شاخه می تواند از 10 تا 25 سانتی متر متغیر باشد.
  • پس از بریده شدن شاخه، تمام سوزن ها را به اندازه 3-6 سانتی متر از پایین جدا کنید و آن را در محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم قرار دهید.
  • برای اینکه ساقه ریشه بدهد و به خوبی ریشه دار شود باید انجام شود. خوب، اگر گرم شود.
  • شما به راحتی می توانید بدون کمک خودتان بسازید. زهکشی باید در پایین قرار گیرد تا از رطوبت راکد جلوگیری شود. از سنگ ها، آجرهای شکسته یا شن های بزرگ می توان به عنوان زهکشی استفاده کرد. پس از زهکشی، خاک و یک لایه ماسه روی آن قرار می گیرد که بهتر تمیز می شود. خاک را می توان در یک جنگل صنوبر گرفته یا در فروشگاه خریداری کرد.
  • با یک فیلم می پوشانیم تا بین ماسه و فیلم بیش از 30 سانتی متر فاصله نباشد.
  • در ابتدا صنوبر به سایه نیاز داشت، بنابراین ما یک پوشش تیره دیگر را در بالای فیلم قرار دادیم، می توانید از کرفس استفاده کنید.
  • شما باید شاخه ای را به عمقی که آن را از سوزن پاک کرده اید بکارید.
  • آنها با زاویه کمی با فاصله 2 متر کاشته می شوند (اگر قصد دارید یک کوچه داشته باشید).
  • به یاد داشته باشید که صنوبر می تواند بسیار بزرگ شود، بنابراین با نهال ها قاطی نکنید.

ابتدا به وفور و هر روز در گرما تا چهار بار در روز لازم است. فراموش نکنید که خاک را نیز شل کنید. هنگامی که اولین ریشه ها ظاهر می شوند، نیازی به آبیاری بیش از یک بار در روز ندارید. می توانید نهال ها را با مخلوط معدنی اسپری کنید. برای زمستان، پوشاندن آنها یا شاخ و برگ ضروری است.

رشد یک درخت کریسمس زیبا از دانه ها دشوارتر از یک شاخه است، اما با توصیه های خاص، می توانید به خوبی به موفقیت خود ببالید. خرید بذر در فروشگاه یا سفارش آنلاین توصیه نمی شود، زیرا از کیفیت این بذرها، میزان و در چه شرایطی نگهداری شده است.

نکاتی برای پرورش صنوبر از بذر:

  • در ماه نوامبر، صنوبر را که دوست دارید انتخاب کنید: از همسایگان خود یک دست انداز بخواهید، یک درخت در پارک یا جنگل پیدا کنید. مخروط باید از درخت کنده شود و از زمین بلند نشود. در خانه، این مخروط ها باید در مکانی گرم، نزدیکتر به بخاری یا رادیاتور قرار داده شوند و اجازه دهید خشک شوند.
  • هنگامی که جوانه دانه ها را آزاد می کند، آنها را درمان کنید (دانه ها، نه جوانه ها) راه حل ضعیفپرمنگنات پتاسیم، و سپس در یک جعبه با ماسه کلسینه قرار دهید.
  • حفاری عمیق لازم نیست، 1.5-2 سانتی متر کافی خواهد بود. جعبه را در سرما قرار دهید. این شرایط است که به طبیعی نزدیک ترین خواهد بود.
  • بدین ترتیب بذرها در حالت استراحت مواد مفیدی را در خود جمع کرده و تا بهار آماده جوانه زدن خواهند بود. در این فرم بذرها باید 2-4 ماه بماند.
  • سپس دانه ها را باید در مکانی گرم و به طور مداوم قرار دهید تا جوانه بزنند. مقدار زیاد آب باعث پوسیدگی دانه ها می شود، بنابراین آبیاری باید متوسط ​​باشد. در مراقبت مناسبپس از 2 هفته، اولین شاخه ها ظاهر می شوند.
  • تا لحظه کاشت نهال، خاک باید دو بار کود داده شود. باید به گونه ای آبیاری کنید که خاک مرطوب باشد، اما آب روی سطح نماند.
  • هنگامی که یخبندان های شبانه باقی می مانند و هوا گرمتر می شود، می توانید صنوبر خود را در محل بکارید. ابتدا یک چاله حفر کنید و کودهای معدنی را در آنجا قرار دهید. دیگر نیازی به تغذیه صنوبر نیست.

نهال در ابتدا نیاز به گلخانه دارد. برای انجام این کار، آن را با یک برش بپوشانید بطری پلاستیکی. چنین گلخانه ای خانگی را حداقل برای یک هفته تمیز نکنید. اما در عین حال، محروم کردن کامل صنوبر از جریان هوا اشتباه است. بنابراین، به طور دوره ای بطری را برای تهویه نهال و خارج کردن میعانات انباشته شده بردارید. این کار را در هوای گرم انجام دهید.

در طول تابستان، صنوبر شما رشد نمی کند و به اندازه کافی قوی نمی شود که بتواند از سرماهای زمستانی زنده بماند. برای زمستان، باید آن را پوشانده یا گلخانه درست کرد. لایه برف باید به اندازه ای باشد که نهال یخ نزند.

و اکنون برخی از قوانین مراقبت از صنوبر که به شما امکان می دهد درختی زیبا، سالم و بلند را در سایت خود پرورش دهید.

صنوبرها ممکن است در سایه رشد کنند، همانطور که اغلب در شرایط طبیعی اتفاق می افتد.

اما اگر می خواهید یک درخت کرکی داشته باشید، نه درختی بلند و کوتاه، باز هم بهتر است مکان آفتابی را انتخاب کنید که به اندازه کافی گرم، مرطوب و باد قوی نباشد. سپس درخت صاف و قوی خواهد شد. فراوانی نور روشن نیز مطلوب نیست.

مراقبت صحیح از درخت:

  1. صنوبر عاشق رطوبت است. خشکی را به خوبی تحمل نمی کند، اما می تواند از آب راکد پوسیده شود. بنابراین، زمین گاهی اوقات نیاز به شل شدن دارد و دسترسی آب و هوا به ریشه ها را فراهم می کند. اغلب لازم نیست یک صنوبر بالغ را آبیاری کنید، یک بار در هفته کافی است، اما در همان زمان لازم است حداقل 10 لیتر آب بریزید. این مقدار است که به منظور تغذیه ریشه و جلوگیری از رکود رطوبت بهینه در نظر گرفته می شود.
  2. نیاز به رطوبت هوا کم است. رطوبت به آرامی و همچنین شرایط خشک تر را تحمل می کند. برای شستن گرد و غبار و کثیفی، می توانید به صورت دوره ای صنوبر را با شلنگ بشویید. سپس سوزن ها یک رنگ سبز غنی به دست می آورند.
  3. اگر برای اولین بار با مکان اشتباه کردید، صنوبر قابل پیوند است. در غیاب آفتاب روشن پیوند را به خوبی تحمل می کند و همه شرایط وجود دارد. اما اغلب پیوند صنوبر توصیه نمی شود. برای انجام این کار، یک سوراخ از قبل در قسمت مورد نظر باغ حفر کنید، کل روش را از ابتدا تکرار کنید: زهکشی بگذارید، خاک مخصوص درختان مخروطی را بریزید، شن و ماسه را در بالا بریزید. لطفا توجه داشته باشید که گردن پایه باید بالاتر از سطح زمین باشد. این یک شرط مهم برای رشد سالم درخت است.
  4. اغلب به کودهای درختی نیاز ندارید. صنوبر اصلا به این نیاز ندارد. در صورت تمایل می توانید در بهار قبل از ظاهر شدن شاخه ها، خاک نزدیک تنه را کود دهید.
  5. تکثیر صنوبرها نیز از طریق یا انجام می شود. اگر نوع خاصی از صنوبر زینتی دارید، نوع تکثیر آن را با قلمه ترجیح دهید، در این صورت می توانید تمام خواص تزئینی صنوبر را حفظ کنید.
  6. صنوبر خاک متراکم را دوست ندارد، بنابراین باید در نزدیکی تنه شل شود. با خردکن یا بیل زدن خیلی احتیاط کنید. نیازی به حفاری عمیق نیست، شما خطر آسیب به ریشه ها را دارید.
  7. به ظاهر صنوبر دقت کنید. شاخه های خشک شده را به موقع جدا کنید. اگر درخت شروع به تقسیم شدن به دو قسمت کرد، یک قسمت بالای آن را بردارید.

صنوبر انواع زیادی دارد: آنها نه تنها از نظر ظاهری، بلکه در رنگ سوزن ها نیز متفاوت هستند. رایج ترین آنها را در نظر بگیرید:

  • معمولی. به عبارت دیگر، این درخت کریسمس روسی معمول ما است، سبز، بلند، شبیه به یک مخروط. ارتفاع می تواند بسیار چشمگیر باشد، تا 50 متر. یخبندان را تحمل می کند، به خوبی سایه می اندازد و به طور کلی در مراقبت بی تکلف است. بیش از صد سال زندگی می کند و تا 150 سال به بالاترین نقطه رشد می رسد.
  • کانادایی. صنوبر زیبا با رنگ مایل به آبی. ارتفاع یک درخت بالغ 10 متر است. سوزن ها کوتاه هستند، بوی کمی از انگور فرنگی سیاه دارند. او نور را دوست دارد، اما کاملاً قادر به تحمل سایه و همچنین یخبندان های شدید است. ضخامت تنه آن به 4 متر می رسد، رطوبت زیاد را دوست ندارد، اما از خشکسالی جان سالم به در می برد.
  • آکروکون. گونه ای از صنوبر معمولی. یک انتخاب عالی برای کسانی که به دنبال آن هستند دکوراسیون جالببرای منطقه شما این درختان کوچک هستند که معمولاً بیش از 4 متر ارتفاع ندارند و در بوته های نامنظم رشد می کنند. به نظر می رسد سوزن ها به سمت پایین هستند. نکته برجسته خاص سوزن های چند رنگ است. ابتدا سبز روشن است و سپس بسیار تیره می شود. ترکیب هر دو رنگ ترکیب بسیار زیبایی را ایجاد می کند. جوانه ها در سراسر درخت ظاهر می شوند و تا بهار به رنگ شرابی روشن در می آیند.
  • معکوس. تاج این صنوبر شبیه بید گریان است. همه شاخه ها به سمت پایین هدایت می شوند و به نظر می رسد که در اطراف تنه جریان دارند. ارتفاع حدود 6 متر است. تاج آن قابل هدایت است، سپس درخت در جهت معین رشد می کند. اگر برای تنه تکیه گاه ایجاد نکنید، صنوبر اصلاً از سطح زانو رشد نمی کند، در امتداد زمین پخش می شود.
  • صربی. این صنوبر زینتی یکی از باریک ترین هاست. به سرعت رشد می کند، ارتفاع آن به 15 متر می رسد، سرما را به خوبی تحمل می کند، اما رطوبت فراوانی در خاک ندارد. سوزن ها سبز روشن هستند، به سمت پایین تنه روشن می شوند. دکوراسیون مخروطی با رنگ بنفش است. ملاقات با صنوبر صرب در طبیعت تقریبا غیرممکن است. بریدن آن آسان است، در بادهای شدید درخت می تواند سقوط کند، زیرا ریشه ها به داخل زمین کم عمق می شوند. در اروپا، این صنوبر بسیار محبوب است و اغلب به عنوان یک دکوراسیون سنتی کریسمس استفاده می شود.
  • نانا این یکی از انواع صنوبر صربستان است. درخت کم ارتفاع تا ارتفاع 3 متر با سوزن های مایل به آبی. در ترک بی نیاز است، یخبندان را به خوبی منتقل می کند و بسیار زیبا به نظر می رسد. اما به آرامی رشد می کند، بیش از 3 سانتی متر در سال نیست.

مدت هاست که مشخص شده است که سوزن ها حاوی مقادیر زیادی ویتامین، مواد معدنی، روغن های ضروری هستند. بنابراین، اغلب از سوزن های زمستانی برای ساخت لوازم آرایشی خانگی استفاده می شود. در زمستان است که تمام مواد مفید را جذب می کند. از آن ماسک ها، لوسیون ها ساخته می شود، حمام های سوزنی برگ گرفته می شود که برای پوست و به طور کلی گردش خون بسیار مفید است.

سوزن های صنوبر را خرد می کنند، با آب جوش می ریزند و سپس برای تهیه ماسک های صورت و مو، کرم ها، لوسیون ها، تونیک ها استفاده می کنند.

نوشیدن چنین دمنوشی نیز مفید است. اثر مدر دارد، سنگ های ریز را از کلیه و مجاری ادرار دفع می کند. تقریباً از هر بخشی از صنوبر (مخروط، جوانه، شاخه، سوزن) می توان در درمان رینیت و سرماخوردگی استفاده کرد. استنشاق با جوشانده سوزن کاج میکروب ها را از بین می برد، تنفس را تسهیل می کند، التهاب را تسکین می دهد. پماد رزین صنوبر شفابخش به خلاص شدن از شر جوش کمک می کند. رزین و موم نیز قابل استنشاق هستند. در بیماری های برونش بسیار مفید است. آنها تمیز می شوند، خلط برداشته می شود، التهاب برداشته می شود.

تزریق مخروط برای خارجی بسیار مفید است و استفاده خانگی. برای این شما نیاز دارید:

  • مخروط های خوب را انتخاب کنید، آسیاب کنید، آب بریزید و حداقل نیم ساعت بجوشانید.
  • سپس بگذارید زیر درب دم بکشد. تزریق قهوه ای تیره است، طعم آن خیلی خوشایند نیست، قابض است. می توان از آن برای استنشاق استفاده کرد.
  • اگر در حین جوشیدن لیمو را اضافه کنید، این جوشانده را می توان به صورت خوراکی برای تقویت سیستم ایمنی مصرف کرد.
  • آبگوشت بیش از 3 روز در یک مکان خنک نگهداری می شود.

می توانید شاخه های صنوبر را به همراه جوانه های جوان بردارید و آب جوش بریزید و بگذارید دم بکشد. اگر به طور مرتب چنین تزریقی مصرف می کنید، می توانید از شر برونشیت، سیاتیک خلاص شوید، و بهبودی از ذات الریه را تسریع کنید.

لازم نیست دم کرده یا جوشانده درست کنید، می توانید چند سوزن بردارید، با آب بشویید و فقط بجوید.

علاوه بر بوی مطبوع مخروطی از دهان، نشاط ظاهر می شود، ایمنی تقویت می شود و ظرفیت کار افزایش می یابد. به یاد داشته باشید که با زخم معده دستگاه گوارش، چنین داروهای خانگی ممنوع است. قبل از استفاده، توصیه می شود با پزشک مشورت کنید.

اطلاعات بیشتر را می توانید در ویدیو پیدا کنید.

در میان تنوع گیاهان مخروطیصنوبر آبی به عنوان نماینده نخبه فلور در نظر گرفته می شود، ظاهری جامد، سوزن های سرسبز و رنگی جالب دارد. فرهنگ اغلب ادارات دولتی شهرها را زینت می دهد. در باغ از زیبایی خاردار در کاشت های انفرادی استفاده می شود و در اواسط زمستان می تواند شخصیت اصلی تعطیلات باشد.

خریدن صنوبر خون آبی خوشگله لذت گران قیمت، اما تکثیر آن از طریق قلمه و بذر کاملا امکان پذیر است.

آماده سازی مواد کاشت

دانه

در پایان تابستان باید به دنبال یک کپی مناسب از صنوبر باشید که شکل و رنگ آن مناسب شما باشد. اگر درخت مخروط‌هایی تشکیل داده باشد، می‌توان آن‌ها را در دهه اول آبان، زمانی که هوا بیرون سرد است، چید. جوانه زدن بذرها چندان عالی نیست، بهتر است آنها را در ذخیره تهیه کنید. فقط یک سوم درختان کریسمس جوان که از دانه ها رشد می کنند، رنگی مشابه "جد خود" دارند، بقیه به رنگ سبز معمولی یا سبز آبی-سبز خواهند بود. تکثیر بذر تضمین کننده وراثت دقیق نیست؛ قلمه ها از این نظر بسیار قابل اعتمادتر هستند.

مخروط ها را می توان در فوریه برداشت کرد، آنها در پایان ژوئن کاشته می شوند، این گزینه برای مناطقی با تابستان های سرد مناسب است. در گرمای شدید، فرودها ممکن است بسوزند. بهترین مواد کاشتمخروط ها در قسمت بالایی تاج قرار دارند و باید متراکم و کاملاً بسته باشند.

ذخیره سازی

مواد جمع آوری شده باید در یک اتاق گرم ذخیره شود، مخروط ها باید رسیده شوند، به خودی خود باز شوند. در مهدکودک ها، این روش در عرض دو روز انجام می شود، مقیاس ها به سرعت در دمای بیش از 40 درجه باز می شوند. در شرایط یک آپارتمان، ایجاد چنین شرایطی دشوار است، و این ضروری نیست، مخروط ها را می توان در یک منظم قرار داد. جعبه مقواییو آن را روی رادیاتور، کف گرم یا در قفسه بالای کابینت آشپزخانه، جایی که درجه حرارت بالاتر است، قرار دهید. در هنگام خشک شدن، فلس ها ترقه می زنند. دانه ها به راحتی از مخروط باز شده تکان داده می شوند.

دانه ها را نمی توان جمع آوری کرد، اما در یک مهد کودک، از یک تولید کننده قابل اعتماد خریداری کرد. مواد کاشت نباید کهنه باشد که در این صورت درصد جوانه زنی بسیار کم خواهد بود. بهترین راه- دانه های یک یا دو ساله.

سخت شدن

در شرایط طبیعی، مخروط های صنوبر در پایان ماه دسامبر باز می شوند، دانه ها توسط باد و پرندگان پراکنده می شوند تا در مکان های جدید رشد کنند. تا فروردین زیر برف می خوابند و سفت می شوند. در خانه، این فرآیند باید شبیه سازی شود تا گیاهان جوان ایمنی خوبی داشته باشند و با هم جوانه بزنند.

اگر زمستان بدون برف است، دانه های جمع آوری شده را به دو قسمت تقسیم کنید: یکی باید در آن کاشته شود زمین بازپوشیده شدن در برف جوانه دوم را در خانه جوانه بزنید، مقایسه نشان می دهد که کدام شاخه ها دوستانه تر و قوی تر خواهند بود. برای سخت شدن در خانه، اقدامات کشاورزی فنی زیر انجام می شود.

  • محلول یک درصد پرمنگنات پتاسیم تهیه کنید.
  • دانه ها را در آن فرو کنید و برای ضدعفونی دو تا سه ساعت نگه دارید.
  • مواد کاشت را روی کاغذ یا حوله قرار دهید، آن را خشک کنید.
  • دانه ها را در یک کیسه برزنتی بریزید.
  • کیسه را در آن قرار دهید ظرف شیشه ای، بسته و در سردترین مکان در یخچال قرار دهید.

دانه ها باید تا بهار یا تا نیمه دوم ژوئیه در صورت جمع آوری در فوریه "خواب" داشته باشند.

گزینه های تناسب

برای اینکه دانه ها "بیدار شوند"، آنها را در محلول آبی از ریز عناصر قرار می دهند تا با افزودن فونداسیونازول، دارویی برای محافظت از گیاهان در برابر قارچ، تشکیل ریشه را تحریک کند. یک محیط مرطوب به بازیابی ساختار سلولی کمک می کند، جوانه زنی تسریع می یابد.

سوار شدن از صبح شروع می شود. می توانید یک روش را انتخاب کنید یا دانه ها را به چند قسمت تقسیم کنید و همه گزینه ها را امتحان کنید. اکثر روش موثربه صورت تجربی انتخاب شده، به عنوان پایه ای برای تلاش های بیشتر برای تکثیر درختان صنوبر عمل خواهد کرد.

زمین باز

اگر در ماه آوریل دیگر تهدید یخبندان بهاره وجود نداشته باشد، می توان دانه های خیس شده را مستقیماً در زمین کاشت. یک گلخانه کوچک باید با مخلوطی از ذغال سنگ نارس و شن و ماسه، زمینی که از یک جنگل مخروطی گرفته شده است پر شود. می توانید بلافاصله از کودهای پیچیده برای مخروطیان استفاده کنید یا کمی بعد، زمانی که جوانه ها از زمین ظاهر می شوند، آنها را تغذیه کنید.

زمین جنگلی یک جزء ضروری و ضروری برای مخلوط خاک است. حاوی میسلیوم قارچ است که به سیستم ریشه درختان صنوبر برای دریافت رطوبت و تغذیه کمک می کند. علاوه بر این، میسلیوم مواد مضر را از خاک جذب می کند. صنوبرها و قارچ ها یک همزیستی واحد را تشکیل می دهند؛ بدون میسلیوم، صنوبر آبی قادر به رشد یک سیستم ریشه ای کافی برای وجود طبیعی نخواهد بود و به سادگی می میرند.

ترتیب کار به شرح زیر است:

  • خاک را محکم فشرده کنید؛
  • دانه ها را در فاصله سه تا چهار سانتی متری از یکدیگر پخش کنید.
  • ذغال سنگ نارس را با خاک اره مخروطی به نسبت مساوی مخلوط کنید، با مخلوط کاشت بپاشید، ضخامت لایه - تا یک سانتی متر.
  • پاشیدن زمین؛
  • گلخانه را با فویل بپوشانید.
  • در صورت رطوبت بیش از حد، گلخانه را تهویه کنید.
  • پس از سه هفته، دانه ها باید جوانه بزنند، نهال ها نازک می شوند و گیاهان قوی باقی می مانند.
  • در صبح جوانه ها با آب پاشیده می شوند، اما در محدوده معقول، در غیر این صورت کاشت ها پوسیده می شوند.

در این حالت، صنوبرها در طول سال تا بهار آینده رشد می کنند. در تابستان، آنها باید از خشک شدن بیش از حد و از نور مستقیم خورشید محافظت شوند.

جوانه زدن در ظروف پلاستیکی

درخت کریسمس آبی را می توان در خانه پرورش داد. برای این، ظروف با درب از زیر کوکی ها، سالادهای ذخیره یا گلدان های کاشت مناسب هستند. ظروف پلاستیکی یکبار مصرف با درب گزینه بسیار مناسبی برای جوانه زدن هستند، آنها ارزان هستند.

ترتیب کار به شرح زیر است:

  • ظروف را با مخلوط خاک به اندازه دو سوم حجم پر کنید، ترکیب بخشی از ذغال سنگ نارس به سه قسمت ماسه درشت خشک است.
  • پاشیدن زمین؛
  • دانه ها را پراکنده کنید؛
  • خاک را کمی هم بزنید تا مواد کاشت عمیق شود.
  • ظرف را با درب یا فیلم ببندید، آن را در مکانی گرم قرار دهید که نور مستقیم خورشید در آن قرار نگیرد.
  • هنگام خشک شدن خاک را با آب اسپری کنید.
  • جوانه های بیرون زده اندکی برای تهویه باز هستند.
  • در تابستان گلدان ها را در هوای تازه و در سایه درختان بلند بیرون بیاورید و برای زمستان گیاهان را در اتاقی با دمای حداکثر 15 درجه قرار دهید.

کاشت گیاهان در بهار آینده امکان پذیر خواهد بود، زمانی که خاک گرم شد.

سیگارهای چرخ شده

چنین روش غیر متعارفی برای رشد دانه ها برای صاحبان زمین هایی که طاقچه های گسترده ای ندارند و به سادگی جایی برای نگهداری نهال ها وجود ندارد خوب است. سیگارهای رول شده نواری بلند و چند لایه هستند که شبیه رول هستند.

  • لایه اول یک بستر ساخته شده از لمینت یا سایر مصالح ساختمانی است.
  • دومی دستمال یا دستمال توالت است.
  • سوم خاک است.

کاشت روی نوار کاغذی. این روش برای به دست آوردن نهال از بذر انواع مختلف گیاهان مناسب است.

برای بذرها، بستری برای کاشت از تمام اجزای فوق آماده می شود.

  • ورقه ورقه برش را به روبان هایی روی سطح کار باز کنید، عرض - 10-15 سانتی متر.
  • کاغذ توالت را در بالا قرار دهید، آن را با آب از یک بطری اسپری مرطوب کنید.
  • روی لبه بذرها را با فاصله دو سانتی متری از یکدیگر قرار دهید. Lionfish باید کمی فراتر از مرزهای رول بیرون بزند و خود دانه ها باید به پایه مرطوب بچسبند.
  • خاک حاصلخیز را بریزید و نوار را به شکل رول بچرخانید، آن را با یک نوار الاستیک بکشید، آن را به صورت عمودی روی یک نعلبکی یا مقوا قرار دهید. دانه ها باید در بالا باشند.
  • سیگار را با آب اسپری کنید و با یک فیلم بپوشانید، در یک مکان گرم قرار دهید، از نور مستقیم خورشید خودداری کنید.

پس از بیرون آمدن دانه ها، فیلم برداشته می شود، قسمت بالای رول ها به طور دوره ای با آب مرطوب می شود. در این شکل، کاشت های جوان تا بهار آینده زنده می مانند.

قلمه ها

این روش تضمین 100٪ از حفظ ویژگی های رقم را می دهد. این روش در اوایل ماه مه، در دوره ای که جریان فعال شیره شروع می شود، انجام می شود.

قوانین برداشت شاخه ای

برای قلمه زدن، بهتر است شاخه های جانبی جوانی که روی شاخه های افقی درخت مادر در سن چهار تا ده سال قرار دارند، بگیرید. آنها با دست در جهت مخالف رشد کنده می شوند. میزان بقای چنین قلمه هایی نیز بسیار بالاست. طول شاخه ها از شش تا ده سانتی متر است. باقی مانده "پاشنه"، باقیمانده چوب قدیمی، از آزاد شدن رزین جلوگیری می کند، که می تواند "رگ ها" را مسدود کند و رطوبت را از ورود به نهال مسدود کند. به همین دلیل است که شاخه ها بریده نمی شوند، بلکه پاره می شوند. بهتر است مواد کاشت را در اوایل صبح یا در روزهای ابری برداشت کنید. شاخه ها در یک کیسه پلاستیکی بسته می شوند و در همان روز فرود می آیند. قبل از کاشت، می توان قلمه ها را به مدت دو ساعت در محلول محرک نگه داشت که در این صورت سیستم ریشه باید یک ماه و نیم دیگر ظاهر شود. بدون این روش، روند ممکن است تا سه ماه طول بکشد.

تمام روش هایی که در بالا برای کاشت صنوبر آبی رشد یافته از دانه ها توضیح داده شد، برای قلمه ها نیز مناسب هستند.

قلمه در خانه

اگر شاخه ها گهگاهی بدون آماده سازی کنده شوند، باید به مدت یک ساعت در آب قرار داده شوند و سپس در شن و ماسه مرطوب کاشته شوند، عمق کاشت - دو سانتی متر. ماسه و شاخه ها باید در یک کیسه پلاستیکی باشند. بسته می شود و در یخچال قرار می گیرد، دمای نگهداری آن به اضافه سه درجه است. پس از دو هفته می توان قلمه ها را در گلخانه کاشت. این فناوری به شما امکان می دهد تا در پایان ماه دوم پس از کاشت، یک ماده کامل به دست آورید. این روش جوانه زنی نیازی به تیمار قلمه ها با محرک های رشد ندارد که در این صورت میزان بقا کاهش می یابد.

در خانه، قلمه های صنوبر نیز در رول های سیگار رشد می کنند، اصل چیدمان لایه ها و اقدامات بیشتر کشاورزی یکسان است. قسمتی از شاخه که روی دستمال توالت قرار می گیرد باید از سوزن آزاد شود، فاصله بین شاخه ها پنج سانتی متر است.

قلمه در زمستان

از شاخه های چیده شده در فصل سرد می توانید مواد کاشت خوبی نیز پرورش دهید. ترتیب رویدادها به شرح زیر است.

  • سوزن ها را از نیمی از هر شاخه بردارید و در محرک رشد ریشه پودر فرو ببرید.
  • پاهای درخت کریسمس را روی خزه مرطوب قرار دهید، روی یک حوله کاغذی قرار دهید. قسمت برهنه شاخه ها باید روی خزه باشد.
  • "رول" حاصل را به شکل رول بغلتانید و با یک نوار الاستیک سفت کنید، آن را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید، آن را محکم ببندید و آن را روی پنجره آویزان کنید.
  • در بقیه فصل زمستان، نیمی از قلمه ها باید ریشه داشته باشند، در ماه مه می توان آنها را در گلخانه کاشت.

هنگام کاشت مواد کاشت در گلخانه بدون انجام مراحل اولیه جوانه زنی، لازم است تفاوت های ظریف زیر را به خاطر بسپارید.

  • دمای مطلوب در گلخانه باید حداقل +13 درجه باشد، دمای خاک +10 است.
  • برای حذف احتمال پوسیدگی ریشه، در پایین گلخانه لازم است از سنگریزه های کوچک و شن زهکشی ساخته شود، ضخامت لایه پنج سانتی متر است.
  • صنوبرهای آبی زمین سبک را ترجیح می دهند.
  • فاصله نهال تا شیشه یا فیلمی که گلخانه را می پوشاند حداقل 20 سانتی متر است قلمه ها باید با زاویه 30 درجه کاشته شوند و یک و نیم تا دو سانتی متر در خاک دفن شوند.
  • قطرات بزرگ نباید در قسمت بالای گلخانه آویزان شود، غرقابی بر سلامت نهال تأثیر منفی می گذارد. در صورت لزوم، گلخانه روزانه تهویه می شود.
  • در ماه اول، گلخانه از نور شدید خورشید با کرفس یا اسپان باند سایه می اندازد.

همه روش های فوق برای رشد مواد کاشت هر گونه مخروطی ها مناسب است:

چگونه یک صنوبر را در یک کلبه تابستانی بکاریم؟

مد برای استفاده از گیاهان مخروطی برای طراحی قطعات در دوران قبل از انقلاب بوجود آمد. سپس صنوبرهای برازنده تقریباً تمام املاک نجیب را تزئین کردند. طراحان منظره مدرن در حال بازگرداندن این سنت شگفت انگیز هستند. از درختان صنوبر برای ایجاد یک فضای خاص استفاده می شود، به عنوان ماده ای برای تقسیم کردن منطقه سایت به دو بخش استفاده می شود. مناطق جداگانهو به عنوان نوعی محافظ برای گیاهان دیگر عمل می کند. لازم به ذکر است که زیبایی جنگل در مراقبت کاملاً بی تکلف است و در شرایط طبیعی غیر طبیعی برای او به خوبی ریشه می دهد. برای انجام این کار، فقط باید تعدادی از قوانین ساده را دنبال کنید.

تکثیر مصنوعی درختان سوزنی برگ به روش های مختلفی انجام می شود. رشد صنوبر در یک کلبه تابستانی از دانه ها، نهال ها یا استفاده از قلمه ها امکان پذیر است. همانطور که می گویند باغبان باتجربهو طراحان منظر، گزینه دوم ساده ترین، مؤثرترین و رایج ترین در روسیه در نظر گرفته می شود. صنوبر کاشته شده با قلمه، بهتر ریشه می‌دهد و بدون نیاز به مراقبت ویژه، راحت‌تر با شرایط جدید سازگار می‌شود. با این حال، در این مورد تعدادی از ظرافت های لازم برای دستیابی به مطلوب ترین نتایج وجود دارد. بیایید آنها را با جزئیات بیشتر در نظر بگیریم.

چه زمانی از درختان صنوبر بالغ قلمه بگیریم؟

برای اینکه کاشت یک صنوبر زیبا و سالم از قلمه ها با موفقیت به پایان برسد، بسیار مهم است که در زمان جمع آوری مواد کاشت اصلی اشتباه نکنید. افراد آگاه توصیه می کنند این کار را در ماه های بهار (تقریبا از روزهای پایانی اسفند تا اواخر اردیبهشت) در زمانی که جوانه ها شروع به متورم شدن می کنند و به اصطلاح انرژی رشد فعال می شود، انجام شود.

اعتقاد بر این است که قلمه ها برای تکثیر صنوبر را می توان قبل از شروع اولین یخبندان برداشت. با این حال، جوانه‌های زمستانی بدتر با محیط جدید سازگار می‌شوند؛ ریشه‌زایی گیاه زمان بسیار بیشتری طول می‌کشد (حدود 9 ماه به جای استاندارد 4-5).

درختانی که در فصل بهار کاشته می‌شوند، قبل از شروع هوای سرد، زمان کافی برای ریشه‌کردن دارند که باعث می‌شود آنها سالم‌تر و در برابر دماهای پایین مقاوم‌تر شوند. نوع متفاوتبیماری ها ریشه زایی قلمه های بهاره صنوبر و رشد آنها بسیار سریعتر از کاشته شده در آنها اتفاق می افتد دوره پاییز. ماه آوریل بهترین زمان برای جمع آوری در نظر گرفته می شود و بهتر است این کار را در صبح و قبل از اینکه خورشید وارد اوج خود شود انجام دهید.

تولید مثل و انواع - چه چیزی را انتخاب کنیم؟

اگر قصد دارید در خانه کشور خود درختان مخروطی بکارید، ابتدا باید در مورد مواد کاشت تصمیم بگیرید. از این گذشته ، همه انواع صنوبر برای این اهداف مناسب نیستند. برای به دست آوردن نتیجه مطلوب، ابتدا باید نوع محصول کاشته شده را تعیین کرد. در این مورد، نباید هیچ مشکلی در انتخاب وجود داشته باشد، زیرا تعداد زیادی از گونه های صنوبر وجود دارد که کشت آنها برای مدت طولانی دقیقاً در قلمرو کمربند ما با موفقیت انجام شده است. از محبوب ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد: صنوبر صربستان، صنوبر آبی، صنوبر سیسایا (نام دیگر این گونه صنوبر کانادایی است)، صنوبر شرقی. بیایید هر یک از آنها را با جزئیات بیشتری در نظر بگیریم.

صنوبر آبی یکی از رایج ترین انواع درختان سوزنی برگ است که در دکوراسیون استفاده می شود. کلبه های تابستانی. این تعجب آور نیست، زیرا چنین گیاهی نه تنها زیبا است، بلکه با افزایش استقامت و بی تکلفی نیز متمایز است. صنوبر آبی با تعداد زیادی سوزن کبوتری رنگ و همچنین یک تاج خاص که شکل هندسی کاملی دارد مشخص می شود.

صنوبر صربستان به روش خود ظاهربسیار شبیه به درختان صنوبر تنوع ارائه شده با وجود شاخه های پهن و کرکی که تا حدودی یادآور حاشیه است متمایز می شود. این نوع صنوبر را می توان انتخابی ایده آل برای قطعه باغمنطقه کوچک است، زیرا با ظرافت مشخص می شود و فضای زیادی را اشغال نمی کند. ارتفاع یک گیاه بالغ در بیشتر موارد از 26 متر تجاوز نمی کند و قطر تاج آن فقط 3 متر است.علاوه بر این، صنوبر صربستان در برابر هر گونه شرایط آب و هوایی بسیار مقاوم است. او در هنگام خشکسالی و در هنگام یخبندان شدید و در سایه و در آفتاب مستقیم احساس خوبی دارد.

صنوبر کانادایی - گزینه عالیبرای کلبه های تابستانی با اندازه بزرگ، زیرا ارتفاع یک درخت بالغ می تواند به 20-30 متر برسد. واریته ارائه شده با رشد شدید و مقاومت در برابر سرما مشخص می شود. درخت صنوبرانواع "Vostochnaya" اغلب برای ایجاد هنگام طراحی توطئه ها استفاده می شود. این گیاه دارای تاجی منشعب با سوزن های بلند و مخروط های قرمز تیره است که به شکل استوانه است. صنوبر "شرقی" در هر نوع خاکی به خوبی ریشه می دهد، به رنگ آفتابی زیادی نیاز ندارد. با این حال، این زیرگونه رطوبت دوست در نظر گرفته می شود و به همین دلیل به دفعات بیشتری نیاز دارد آبیاری فراواندر مقایسه با سایر درختان مخروطی

انتخاب و پردازش مواد کاشت

پس از تصمیم گیری در مورد تنوع، نوبت به انتخاب قلمه های صنوبر برای کاشت می رسد. به گفته باغبانان باتجربه، اگر از درختان بالغ 5 تا 10 ساله شاخه بگیرید، تولید مثل با موفقیت بیشتری به پایان می رسد. قلمه هایی به اندازه 15 تا 30 سانتی متر از قسمت تاج بالایی یا از قسمت میانی گیاه گرفته می شود. برای اینکه درخت به خوبی ریشه دار شود، شاخه ها باید حتماً پاشنه چوبی داشته باشند (این قطعه ای از پوست است که در همان پایه قلمه قرار دارد.). پس از برش، باید پردازش شود - کمی کوتاه شود و شکل گرد به آن داده شود. همچنین توجه داشته باشید که رنگ شاخه انتخابی شما باید مایل به زرد و خود پایه قهوه ای باشد.

در مرحله بعد به آماده سازی مستقیم قبل از کاشت اقدام می کنیم. برای این کار لازم است قسمت پایینی شاخه ها و سوزن های اضافی را تمیز کنید. برای تسریع رشد، توصیه می شود قلمه ها را به مدت یک روز در محلول قند پنج درصد قرار دهید و سپس پایه آنها را با اسید سوکسینیک، هیومات، ریشه یا سایر داروهایی که مخصوص این کار طراحی شده اند، درمان کنید.

اول از همه، شما باید در مورد مکانی که قصد کاشت صنوبر را دارید، تصمیم بگیرید. مناطق سایه دار برای این اهداف ایده آل هستند، جایی که درختان کوچک از اثرات نامطلوب نور مستقیم خورشید محافظت می شوند. بسته به فصل، دمای هوا و شرایط آب و هوایی، قلمه ها در گلخانه یا مستقیماً در زمین کاشته می شوند. نکته اصلی این است که دمای خاک باید حداقل 25 درجه باشد، در غیر این صورت ریشه زایی مشکل خواهد بود و هر چه عدد روی دماسنج کمتر باشد، احتمال این مرحله کمتر می شود.

برای به دست آوردن مطلوب ترین نتایج، شاخساره ها در خاک پر از توده بستر (مخلوطی از توده ذغال سنگ نارس، ماسه و پرلیت) قرار می گیرند. پس از آن، می توانید به تهیه گودال کاشت که باید از لایه های زیر تشکیل شده باشد، ادامه دهید: 5 سانتی متر زهکش، 10 سانتی متر خاک یا بستر آغشته به کود و 5 سانتی متر ماسه.

کاشت و رشد شاخه های صنوبر

پس از اتمام تمام مراحل آماده سازی، می توانید به کاشت قلمه های صنوبر اقدام کنید. برای این کار، مواد کاشت را در خاک آماده شده به عمق 3 تا 5 سانتی متر فرو کنید، توجه داشته باشید که کاشت درختان سوزنی برگ در یک شیب خاص (حدود 30 درجه) توصیه می شود. اگر چندین صنوبر بکارید، فاصله متوسط ​​بین قلمه ها باید حداقل 10 سانتی متر باشد.

در مرحله بعد، شما باید خاک را فشرده کنید، خاک را کاملا مرطوب کنید و پایه نهال ها را با یک فیلم مخصوص بپوشانید که دارای اثر ضد بخار است. ارتفاع این پوشش محافظ نسبت به لایه بالایی خاک باید برابر با 35 سانتی متر باشد. پس از چند ماه، می توان فیلم را حذف کرد. در نهایت، ریزوم را با کود، کاه، یا یک عرشه از شاخه ها مالچ کنید. برای جلوگیری از پوسیدگی احتمالی نهال ها، منطقه ای به معنای واقعی کلمه چند سانتی متر بدون مالچ در اطراف پایه آنها بگذارید. در این مورد، تولید مثل صنوبر با کمک قلمه ها را می توان تمام شده در نظر گرفت، برای وضوح، پیشنهاد می کنیم دوباره در ویدیوی پیشنهادی به این راه بروید.

مراقبت بیشتر از صنوبرهای کاشته شده توسط قلمه برای سازگاری گیاه بسیار مهم است. با این حال، این فرآیند بسیار ساده است و نیاز به زمان زیادی ندارد. اگر قلمه ها در گلخانه کاشته شده باشند، در فصل گرم اتاق باید روزانه به مدت 15 دقیقه تهویه شود. همچنین باید سطح رطوبت را ثابت نگه دارید. برای این منظور، نهال ها به طور منظم با آب از یک بطری اسپری اسپری می شوند.

در مورد آبیاری، توصیه می شود روزانه آنها را فقط در گرمای شدید تولید کنید. با این حال، خاک هرگز نباید خشک شود. برای مرطوب شدن خفیف، فقط کمی خاک را بپاشید. قلمه تهیه کنید مقدار لازممایعات و مواد مغذی را می توان با ترکیبات مخصوص مالچ پاشی نیز استفاده کرد. برای اینکه گیاه تا حد ممکن احساس راحتی کند، اطراف آن باید به طور منظم از انواع علف های هرز که غذا را از قلمه های شکننده می برد، تمیز شود.

حدود یک بار در ماه، نهال ها باید با کودهای آلی و معدنی و همچنین ترکیبات ویژه ای که برای تسریع رشد آنها طراحی شده اند تغذیه شوند. برای دوره زمستان، برای محافظت در برابر دمای بسیار پایین، درختان جوان توصیه می شود که علاوه بر آن با مالچ، شاخ و برگ یا برف شل پوشیده شوند. همچنین می توانید یک قاب مخصوص در اطراف آنها تجهیز کنید که نهال ها را از طوفان های برفی و بادهای شدید محافظت می کند.

اگر قلمه ها را در گلخانه یا گلخانه کاشته اید، پس از شش ماه، شروع به عادت دادن آنها به شرایط طبیعی کنید و زمان تهویه را به حداکثر برسانید. توصیه می شود درختان را زودتر از یک سال و نیم بعد در زمین باز پیوند دهید، زمانی که ریزوم در نهایت قوی تر می شود.

همانطور که می بینید، کمی صبر، و منطقه کلبه روستاییبا رایحه ای دلپذیر از زیبایی های جنگلی پر خواهد شد که شما را در تمام زندگی با شکوه و سبزی بی تغییر به وجد می آورد!

انواع مختلفدرختان صنوبر، از جمله درختان باشکوه با سوزن های آبی، عنصری ضروری از ترکیبات تزئینی باغ های روستایی هستند. ساده ترین راه برای رشد درختان همیشه سبز زیبا، قلمه زدن است، اما در این مورد باید پیچیدگی های این فرآیند را بدانید.

چگونه در طبیعت تولید مثل می کنند؟

در شرایط محیط طبیعیصنوبرها مانند همه گیاهان دیگر ابتدا شکوفه می دهند و پس از آن گرده افشانی و تکثیر می شوند. این نژاد مخروطی دارای اندام های تولید مثلی خاصی است - این شاخه های جوان اصلاح شده به نام استروبیلی هستند. صنوبر یک گیاه تک پایه در نظر گرفته می شود، زیرا اندام های هر دو جنس را تشکیل می دهد.

جمع آوری شده در چندین قطعه، مخروط ها را تشکیل می دهند. در آخرین دهه بهار، مخروط‌های کوچک ماده در انتهای شاخه‌ها ظاهر می‌شوند - دسته‌ای از مگاستروبیل‌های قرمز رنگ که به سمت بالا هدایت می‌شوند. ماکروسپورهایی که روی آنها رشد می کنند، سپس یک کیسه جنینی با دانه ها تشکیل می دهند. آنها در شاخه های بالایی قرار دارند که متعاقباً پرواز دوربرد دانه ها را تضمین می کند.

گلهای نر میکروستروبیلی هستند.این اندام‌های لکه‌دار هستند که دستگیره‌های کوچک‌تر و زردرنگ‌تری را تشکیل می‌دهند که عمدتاً روی شاخه‌های جانبی تشکیل می‌شوند. میکروسپورهایی که بر روی آنها تشکیل می شوند در نتیجه گرده های مشابه را آزاد می کنند رنگ زرد. در فصل بهار آن را دور می اندازند و اندام های ماده درخت را گرده افشانی می کنند.

در پاییز، گل های ماده بارور شده در حال حاضر مخروط های صنوبر بسیار بزرگ هستند رنگ قهوه ای. در برخی از گونه ها، آنها می توانند کاملاً تیره و تقریباً سیاه باشند. دانه های صنوبر بی وزن با بال های شفاف در پایان زمستان می رسند و در اوایل بهار. آنها فوراً از شاخه های بالایی پرواز می کنند و با هدایت باد می توانند از درخت مادر دور شوند.

با حفظ جوانه زنی، بذرها گاهی تا حدود 10 سال جوانه نمی زنند، اما پس از آن لحظه ای مطلوب پیدا می کنند و جوانه می زنند و به تدریج در خاک ریشه می دهند. نهال صنوبر - یک ساقه نازک با قسمت بالایی به شکل یک گره از لپه ها (چرخ ها). در یک سال، گیاه تنها 4 سانتی متر رشد می کند، سپس شروع به رشد سریع تر می کند. هنگامی که درختان دیگر در سنین حساس محافظت می شوند، زیبایی مخروطیان به تدریج آنها را جابجا می کند و جای خود را در زیر نور خورشید باز می کند.

صنوبرها در سن 25-50 سالگی توانایی شکوفه دادن را به دست می آورند، اما در برخی از گونه ها، با مراقبت مناسب، مخروط ها در اوایل 10-15 سالگی ظاهر می شوند. گلدهی گیاهان بالغ هر سال اتفاق نمی افتد، بلکه 1 بار در 3-5 سال است. اگر درختی در زمین وسیع کاشته شود و به اندازه کافی باشد نور طبیعی، پس از آن می تواند خیلی زودتر از یک جنگل یا کاشت متراکم شروع به تولید مثل کند.

علیرغم این واقعیت که صنوبر در طبیعت درختانی شبیه به خود را با کمک بذر تکثیر می کند، کشت روش های دیگر تولید مثل را امکان پذیر می کند.

روش های پرورش در خانه

باغبانان در زمین های خود عمدتاً گونه های صنوبر آبی را رشد می دهند که به ویژه در آنها زیبا هستند طراحی منظرقلمرو برای این، از هر دو گونه کم اندازه استفاده می شود که به ارتفاع 1.5-2 متر می رسد و درختان بلندی که می توانند تا 15-20 متر رشد کنند. با این حال، این را فراموش نکنید صنوبر به آرامی رشد می کند و ممکن است بیش از ده سال طول بکشد.

البته فرهنگ مورد نیاز آن را در برابر ترکیب هوا و همچنین مقاومت در برابر سرما و خشکسالی مصون می کند، اما باید بدانید که در کشت مخروطیان مشکلات خاصی از جمله تولید مثل آن وجود دارد.

روش های مختلفی برای پرورش صنوبر وجود دارد.

برای کسانی که به دنبال راه های آسان نیستند، مناسب است پرورش بذر. این سخت ترین روش است و همچنین ظاهر درخت گونه ای مانند صنوبر آبی را در سایت تضمین نمی کند. این اتفاق می افتد که در روند رشد، درخت کریسمس آبی نجیب خود را از دست می دهد و سبز می شود. متأسفانه این موضوع تنها در سال دوم زندگی گیاه قابل توجه است.

برای جلوگیری از ناامیدی، قبل از خرید، باید در مورد تنوع انتخابی و ویژگی های آن بیشتر بدانید.

بذرها را باید در جنگل های مخصوص انتخاب کرد. در این مورد، شما باید به ویژگی های زیر توجه کنید:

  • درصد جوانه زنی (ممکن است به شرایط نگهداری بستگی داشته باشد).
  • محرومیت از تلاقی با سایر گونه های نژاد؛
  • کیفیت دانه ها - آنها باید تازه (از فصل جاری) باشند.

اما بذرهای خوب تنها نیمی از کار هستند، برای اطمینان از موفقیت، قوانین آماده سازی و کاشت بذر باید رعایت شود. با این حال، اگر می خواهید یک درخت کریسمس معمولی را در باغ بکارید، روش بذر نیز مناسب است.

کارآمدترین و ساده ترین آن است تکثیر صنوبر توسط قلمه.بنابراین درخت بهتر ریشه می گیرد، به سرعت با یک مکان جدید سازگار می شود و مراقبت از نهال بسیار آسان تر است. با این حال، روش رویشی ظرافت های خاص خود را دارد - باید با در نظر گرفتن سن گیاهان مادر، مواد کاشت را به موقع جمع آوری کرد.

حتی قلمه‌های جمع‌آوری‌شده از درختان جوان تنها در 80 درصد قادر به تولید سیستم ریشه‌ای توسعه‌یافته هستند، در حالی که مواد گرفته‌شده از صنوبر قدیمی تنها در نیمی از موارد قابل دوام هستند. این روش برای رشد نوع صنوبر آبی مرتبط است، زیرا با کاشت بذر اغلب با سوزن های سبز رشد می کنند.

با توجه به اینکه دانه ها باید قبل از کاشت به دقت پردازش شوند و گاهی اوقات زمان زیادی می برد، معلوم می شود که ریشه دهی و سپس رشد صنوبر از شاخه صنوبر در باغ شما بسیار راحت تر است.

کار مقدماتی

صنوبرهای مادری که از آنها قلمه گرفته می شود باید بین 4 تا 20 سال سن داشته باشند، سپس می توانید روی ریشه زایی خوب حساب کنید. گیاهان مسن تر پس از 30 سال نیز نتیجه می دهند، اما متوسط ​​تر.

آماده سازی برای قلمه ها در چندین مرحله انجام می شود که در آن الزامات اساسی باید به شدت رعایت شود.

  • برای تضمین کیفیت بالای شاخه ها، توصیه می شود از درختانی که بیش از 10 سال سن ندارند استفاده کنید. یک شرط اضافی این است که باید صنوبر رشد یافته از دانه ها را برش دهید.
  • بهتر است مواد ریشه زا را قطع نکنید، بلکه آن را با دستکش جدا کنید - به این ترتیب قلمه رزین کمتری و در نتیجه مواد مغذی را از دست می دهد.
  • شما باید شاخه های سالانه را با یک تکه پوست که به صورت افقی قرار دارد انتخاب کنید. "پاشنه" لازم اجازه نمی دهد رزین به بیرون جریان یابد، از پوسیدگی گیاه جلوگیری می کند، که به دلیل همپوشانی جریان شیره رخ می دهد.
  • مواد با کیفیت از کناره های درخت، قسمت میانی یا تاج آن در نظر گرفته می شود. ساقه سالم دارای رنگ مایل به زرد، قهوه ای در پایه است.
  • قلمه ها به طول 6-10 سانتی متر بریده می شوند، توصیه می شود بلافاصله آنها را بکارید. در طول حمل و نقل، مواد کاشت با یک پارچه مرطوب پیچیده می شود.
  • باغبانان با تجربه توصیه می کنند که صنوبر را در زمان گرم روز قطع نکنید، بلکه این کار را در اوایل صبح انجام دهید، زمانی که هنوز شبنم روی شاخه ها است، که به رشد سریع ریشه ها کمک می کند.

در نظر گرفته شده است که بهتر است قلمه ها را در بهار - از اواخر ماه مارس تا اواسط ماه مه - جمع آوری کنید.در این زمان فرآیند فعال پوشش گیاهی و تورم جوانه ها صورت می گیرد که در آن فلس ها از هم جدا شده و قسمت مخروطی سبز رنگ ظاهر می شود.

با انتخاب مناسب زمان کاشت می توان پس از 2.5 ماه ریشه های توسعه یافته ای به طول حدود 20 سانتی متر داشت.

اگر شاخه ها را در تابستان برداشت کنید، بعید است که زمان لازم برای شروع فرآیندهای ریشه داشته باشند، اما هجوم روی دسته ایجاد می شود که بعداً سیستم ریشه توسعه می یابد. برای تسریع روند، استفاده از محرک های رشد توصیه می شود. بخش هایی از برش با "Kornevin" درمان می شود یا در محلول "Heteroauxin" خیس می شود. قلمه ای که زودتر تهیه شده باشد، اگر آن را برای چند ساعت در آن نگه دارید، در آب از پیش ته نشین شده ریشه می دهد.

علیرغم اینکه می توان صنوبر را با شاخه ها در پاییز قبل از اولین یخبندان ها تکثیر کرد، این کار ارزشی ندارد، زیرا سازگاری نهال های زمستانی دشوار است. این روند 8-9 ماه طول می کشد، در حالی که در بهار حداکثر 4-5 ماه است. علاوه بر این، یک سوم از همه جوانه ها می میرند، برخلاف جوانه های بهاری که تقریباً همه ریشه می دهند.

فرآیند کاشت در زمین

قبل از کاشت، قسمت پایینی گیاه از سوزن ها و شاخه ها پاک می شود و سپس در محلول قند (به ازای هر 1 لیتر 50 گرم ماسه) قرار می گیرد. ساقه باید 24 ساعت در آن بماند. پس از آن استفاده می کنند محرک ها - اسید هیومیک یا سوکسینیک.

فرود در خانه از طریق مراحل زیر انجام می شود.

  • خاک ظروف گلخانه ای کوچک از پرلیت، پیت، ماسه و خاک باغچه تهیه می شود. روش دیگر، مخلوطی از فیبر نارگیل شسته شده و ذغال سنگ نارس مناسب است. این یک ترکیب شل و قابل تنفس است که گیاهان جوان به آن نیاز دارند.
  • یک لایه زهکشی در پایین جعبه از غربال کردن ذغال سنگ نارس و پوست خشک گذاشته شده است و یک بستر خاک در بالا قرار می گیرد.
  • شاخه ها باید با زاویه 30-45 درجه در سوراخ هایی به عمق 3-4 سانتی متر کاشته شوند، اگر چند قلمه در یک ظرف قرار داده شود، فاصله 30 سانتی متری بین آنها حفظ شود.
  • زمین باید فشرده شود و ماسه رودخانه بزرگ باید در بالا ریخته شود - از پوسیدگی ریشه ها جلوگیری می کند. همچنین می توانید سطح زمین را با براده های چوب، کاه، پوست درخت کاج مالچ کنید و فقط خاک پایه نهال بدون مالچ باقی بماند.
  • سپس گیاهان آبیاری می شوند و با یک فیلم پوشانده می شوند که اثر گلخانه ای ایجاد می کند. ظروف در یک منطقه سایه دار قرار می گیرند.

ریشه زایی معمولا بعد از 2 ماه یا کمی بعد اتفاق می افتد.در کنار این، برای جوانه زدن موفقیت آمیز درختان کریسمس کوچک، باید به طور منظم از آنها مراقبت کنید و مراحل کشاورزی لازم را انجام دهید.

مراقبت های بعد

تا زمانی که شاخه ها ریشه دار می شوند، لازم است هر روز فیلم را باز کنید و کاشت ها را به مدت 15 دقیقه تهویه کنید.اگر کاشت درختان کریسمس مستقیماً در گلخانه انجام می شود، باید روزانه درهای اتاق یا پنجره ها را باز کنید، اما از پیش نویس ها اجتناب کنید. علاوه بر این لازم است هوای اتاق و خود قلمه ها اسپری شود.