نسبت بازیابی بدهی- این یک مقدار نسبی است که توانایی شرکتی را نشان می دهد که نقدینگی خود را به طور کامل از دست داده است (و بنابراین از کسب سود متوقف شده است) برای بازیابی آن در شش ماه.

به عنوان یک قاعده، به درخواست رئیس شرکت توسط بخش حسابداری محاسبه می شود و در برنامه ریزی مالی و ایجاد استراتژی بعدی شرکت استفاده می شود. علاوه بر این، چندین گزینه دیگر برای استفاده از آن وجود دارد.

خواننده محترم! مقالات ما در مورد روش های معمولی برای حل مسائل حقوقی صحبت می کنند، اما هر مورد منحصر به فرد است.

اگر می خواهید بدانید چگونه دقیقاً مشکل خود را حل کنید - با فرم مشاور آنلاین در سمت راست تماس بگیرید یا با تلفن تماس بگیرید.

این سریع و رایگان است!

دامنه کاربرد:

1. پیش بینی وضعیت مالی شرکت و تهیه برنامه برای اقدامات بعدی آن.بنابراین، به عنوان مثال، در پایان هر سه ماهه در یک شرکت برای تولید دستکش، بخش حسابداری می تواند نسبت بازیابی بدهی را محاسبه کند و با هدایت این شاخص، همراه با برخی دیگر، مدیریت می تواند سرنوشت آینده شرکت را پیش بینی کند. و کدام دستکش بهتر است فصل بعد تولید شود. اگر نسبت پایین است، پس چیزی اشتباه است و چیز دیگری باید امتحان شود. اگر بالا باشد، شرکت در مسیر درستی حرکت می کند.
2. نظارت بر انجام به موقع تعهدات شرکت. بنابراین، همین مدیریت کارخانه تولید دستکش، بر اساس ضریب، می تواند به این نتیجه برسد که اگر همه چیز به همین ترتیب پیش برود، در سه ماهه آینده پرداخت وام و پرداخت تامین کنندگان پشم غیرممکن خواهد بود. اینکه کاری فوری باید انجام شود و تعهدات جدید آن را به کسی نمی دهد.
3. شرکا و سرمایه گذاران به کسب و کارهای با نسبت بالا اعتماد بیشتری دارند.به عنوان مثال، تامین کنندگان پشم ممکن است نخواهند با یک کارخانه دستکش کار کنند، اگر متوجه شوند که نسبت پایینی دارد. زیرا به این معنی است که با احتمال زیاد هیچ کس پول پشم خود را نخواهد داد. اگر این نسبت افزایش یابد، تامین کنندگان به کارخانه اعتماد بیشتری خواهند داشت.
4. مدیریت می تواند ارزیابی کند که آیا وام ها به درستی استفاده می شوند و آیا بازپرداخت کامل آنها واقع بینانه است یا خیر. اگر یک کارخانه دستکش ده ها وام گرفته باشد، اما در پایان سه ماهه این نسبت کاهش یابد، تنها یک نتیجه می تواند وجود داشته باشد - وام ها مفید نیستند و به اشتباه استفاده می شوند. یا کاملا دزدیده شده اند.

از آنجایی که پرداخت بدهی ارتباط نزدیکی با اعتبار دارد، گاهی اوقات درک تفاوت یکی با دیگری دشوار است.

تفاوت بین پرداخت بدهی و اعتبار چیست:

1. پرداخت بدهی نشان دهنده توانایی شرکت در پرداخت بدهی های فوری است.برای مثال با تامین کنندگانی که توافق دقیقی با آنها وجود دارد. پرداخت بدهی یک کارخانه تولید دستکش با توانایی آن در پرداخت پول پشمی که به آن عرضه می شود بیان می شود.
2. اعتبار نشان دهنده توانایی شرکت در پرداخت بدهی های بلندمدت یعنی وام است. بنابراین، اعتبار یک کارخانه تولید کننده دستکش با توانایی آن در پرداخت تمام وام های خود در پایان ماه بیان می شود - هم وام هایی که برای خرید تجهیزات جدید گرفته شده اند و هم آنهایی که برای نوسازی تولید گرفته شده اند.

شاخص هایی که در ارزیابی پرداخت بدهی نقش دارند:

1. نقدینگی عمومیاین نشان می دهد که چگونه وضعیت مالی در حال تغییر است.
2. نقدینگی مطلقاین نشان می دهد که شرکت می تواند چه مقدار از بدهی های کوتاه مدت را بازپرداخت کند.
3. حد واسط.این نشان می‌دهد که در صورت بازپرداخت تمام بدهی‌ها و وام‌های کوتاه‌مدت، شرکت در آینده چه توانایی پرداخت دارد.
4. نسبت کل نقدینگینشان می دهد که چگونه شرکت برای پرداخت بدهی کوتاه مدت بودجه تامین می کند.
5. نسبت سرمایه در گردش.ثبات مالی شرکت را نشان می دهد - چقدر سرمایه در گردش خود را دارد.
6. نسبت نقدینگی سریعمجموع تمام بدهی ها.
7. خفه کردن- سرمایه در گردش خالص

چگونه ضریب بازیابی را محاسبه کنیم؟

• (Kf + 6/T (Kf - Kn)) / 2;

که در آن:

• Kf - نسبت نقدینگی جاری (به عنوان مثال، ضریب در پایان یک دوره خاص، سه ماهه یا ماه گرفته می شود).
• 6 - مدتی که باید در آن توان پرداخت پرداخت شود.
• T - دوره گزارش (سه ماهه، ماه، چند ماه)؛
• Kn - نسبت نقدینگی جاری در ابتدای همان دوره که شاخص در پایان آن Kf را نشان می دهد.
• 2 - ارزش هنجاری نسبت نقدینگی جاری به این ترتیب.

با استفاده از مثال یک کارخانه دستکش، محاسبه طبق فرمول به صورت زیر خواهد بود:

1. Kf = 1، زیرا با توجه به اینکه تابستان در راه است، تقاضا برای دستکش کاهش می یابد، درآمد کاهش می یابد و هنگام محاسبه نسبت نقدینگی فعلی، این شاخص چندان چشمگیر نیست.
2. T = 3، زیرا در کارخانه مرسوم است که نتایج را هر 3 ماه یکبار جمع آوری کنند.
3. Kn = 2، زیرا آخرین دوره گزارش بهار بود و هنوز تقاضای باقیمانده برای دستکش وجود داشت.

بنابراین فرمول به صورت زیر است:

• (1 + 6/3 (1 – 2)) / 2 = – 1,5;

با نگاهی به ضریب حاصل از بازیابی توان پرداختی گیاه، همه می توانند بفهمند که همه چیز با گیاه بد است. دستکش ها خریداری نمی شوند، کیفیت آنها پایین است، بنابراین گیاه حتی تا شش ماه دیگر حلال نمی شود.

مقادیر ضرایب:

1. اگر مقدار نسبت بازیابی پرداخت بدهی بیشتر از 1 باشد، شرکت فرصت دارد ظرف شش ماه توان پرداخت بدهی را دوباره به دست آورد.
2. اگر مقدار ضریب کمتر از 1 باشد، چنین شانسی ندارد.

چگونه نرخ ضرر را محاسبه کنیم؟

• نسبت از دست دادن بدهی = (Kf + 3 / T (Kf - Kn)) / 2.

جایی که همه مقادیر با جستجوی ضریب بازیابی یکسان هستند و 3 دوره ای است که در آن پرداخت بدهی به طور کامل از بین می رود.

در مورد کارخانه تولید دستکش، فرمول به صورت زیر است:

• (1 + 3/3 (1 – 2)) / 2 = – 1;

از آنجایی که ضریب کمتر از 1 است، احتمال از دست دادن توان پرداختی کارخانه در 3 ماه آینده بسیار زیاد است.

اگر بزرگتر از 1 بود، برعکس در نظر گرفته می شد.

چگونه توان پرداخت را بازیابی کنیم؟

بیایید تحلیل کنیم نسبت بازیابی بدهی (زیان).. این نسبت توانایی بازیابی یا از دست دادن توان پرداختی خود را نشان می دهد. با استفاده از آن، می توانید در مورد ساختار ترازنامه شرکت، وضعیت مالی آن نتیجه گیری کنید. ضریب توسط مدیران داوری برای. در آیین نامه روش شناسی ارزیابی وضعیت مالی یک شرکت و ایجاد ساختار ترازنامه نامطلوب، مصوب FADN مورخ 12.08.1994 شماره 31-p توضیح داده شده است (تصمیم اکنون لغو شده است).

ضریب بازیابی (از دست دادن) پرداخت بدهی. فرمول های محاسباتی

نسبت بازیابی پرداخت بدهی با استفاده از فرمول زیر محاسبه می شود.

نسبت تلفات پرداخت بدهی با استفاده از فرمول زیر محاسبه می شود.

K tl - مقدار واقعی نسبت نقدینگی جاری،

K tln - مقدار نسبت نقدینگی جاری در ابتدای دوره گزارش،

T دوره گزارش در ماه است،

6 - دوره استاندارد بازیابی بدهی به ماه،

3- دوره استاندارد از دست دادن توان پرداخت به ماه.

مقادیر ضرایب هنجاری

با ارزش K پرداخت<1 возникает реальная угроза у предприятия утратить платежеспособность в течение ближайших 3х месяцев. При значении К вплат >1 شرکت این فرصت را دارد که ظرف 6 ماه توان پرداختی خود را بازیابی کند.

چگونه بدهی خود را بازیابی کنیم؟

راه های مختلفی برای بازگشت به سطح عادی پرداخت بدهی در یک سازمان وجود دارد. از جمله این موارد می توان به فروش اموال شرکت، تعطیلی تاسیسات تولیدی کم سود و همچنین پروژه های سرمایه گذاری کم سود اشاره کرد. در طول بازیابی پرداخت بدهی، کاهش هزینه های شرکت (کسب و کار) ضروری است: کاهش کارکنان، هزینه های اضافی، کاهش سطح مطالبات. علاوه بر این، شرکت می تواند وام های بانکی بگیرد یا اوراق قرضه صادر کند تا پول نقد آزاد جمع آوری کند. این یک روش پرخطر است که افزایش می یابد

هر شرکتی که درگیر فعالیت کارآفرینی است، از نظر ویژگی های خود، دارای نسبت بازیابی پرداخت بدهی است که خود را در امکان واقعی بازگرداندن توانایی خود برای پرداخت این تعهدات برای مدت زمان مربوطه نشان می دهد.

فاصله زمانی برای محاسبه این شاخص اغلب نیم سال (6 ماه از آخرین تاریخ گزارش) گرفته می شود.

برای تعیین این شاخص، آنها از مقررات روش شناختی استفاده می کنند که بر اساس آن وضعیت مالی شرکت ارزیابی می شود. مقررات روش شناختی همچنین مقدار حدی ضریب را برای تعیین وضعیت پرداخت بدهی شرکت تعیین می کند.

نسبت بازیافت پرداخت بدهی ترازنامه به تعیین موارد زیر کمک می کند:

• درجه ناتوانی در پرداخت قبوض و انواع بدهی؛
• وضعیت مالی شرکت؛
• جهت گیری هدف فعالیت کارآفرینی.

فرمول نسبت بازیافت پرداخت بدهی ترازنامه

هنگام محاسبه نسبت بازیابی پرداخت بدهی، از فرمول زیر استفاده می شود:

Kv \u003d (K مایع فعلی + 6 / T (K مایع فعلی - K مایع اولیه فعلی)) / 2

در اینجا K مایع فعلی. - نسبت نقدینگی جاری،

به انحلال فعلی زود مطابق.

محاسبه ضریب از دست دادن بدهی شرکت

- نسبت نقدینگی جاری،

T - دوره گزارش.

عدد 6 در فرمول به معنای دوره ای معادل شش ماه (دوره از دست دادن توان پرداخت) است.

برای یافتن نسبت نقدینگی جاری (نقدینگی Kcurrent)، باید نسبت حجم دارایی‌های جاری به بدهی کوتاه‌مدت موجود را تعیین کرد:

به انحلال فعلی = OA / KO

در اینجا، OA ارزش دارایی های جاری است،

KO - بدهی های کوتاه مدت.

استاندارد اندیکاتور

ارائه روش شناختی که به کمک آن ارزیابی وضعیت مالی شرکت ها انجام می شود، مقدار خاص شاخص ضریب بازیابی بدهی را در ترازنامه نشان می دهد.

اگر در نتیجه محاسبات یک واحد به دست آید (با دوره صورتحساب شش ماهه) ، این نشان می دهد که شرکت واقعاً نمی تواند پرداخت بدهی خود را بازگرداند.

اگر فرمول نسبت بازیابی پرداخت بدهی در ترازنامه به مقدار بیش از یک منجر شود، آنگاه می‌توانیم در مورد امکان واقعی بازیابی پرداخت بدهی صحبت کنیم.

فرمول بازیافت پرداخت بدهی در ترازنامه و محاسبه آن امکان تعیین بازیابی (زیان) پرداخت بدهی از جمله نقدینگی جاری را فراهم می کند و همچنین به پیش بینی فعالیت های آتی هر شرکت کمک می کند.

نمونه هایی از حل مسئله

ضریب از دست دادن پرداخت بدهی برای مرجع با ساختار ترازنامه رضایت بخش محاسبه می شود. اگر کمتر از یک باشد، از نظر تئوری، خطر کمبود نقدینگی وجود دارد. در این مورد، بررسی دقیق‌تر وضعیت مالی و اقتصادی بنگاه ضروری است.

پرداخت بدهی - بازپرداخت به موقع بدهی های شرکت به طلبکاران، طرفین مقابل، پیمانکاران در چارچوب زمانی توافق شده. این یک معیار مهم برای عملکرد پایدار هر شرکت، تضمین وضعیت مالی پایدار است.

ضریب بازیابی (از دست دادن) پرداخت بدهی

بانک ها و سرمایه گذاران توجه زیادی به تجزیه و تحلیل وضعیت اقتصادی بنگاه اقتصادی، پرداخت بدهی آن دارند. این دانش به آنها این امکان را می دهد که با هوشیاری خطرات را ارزیابی کنند و از خود در برابر ضرر محافظت کنند.

یکی از شاخص های تجزیه و تحلیل مالی شرکت، ضریب از دست دادن بدهی (KUP) است. نسبی است و برای پیش بینی بدتر شدن نقدینگی جاری طی چند ماه آینده (معمولاً 3، 6) مورد نیاز است.

ارجاع!نقدینگی جاری شامل دارایی های جاری (اموالی است که برای انجام امور تجاری و کسب سود برای شرکت استفاده می شود).

اگر شرکت توانایی پرداخت بدهی خود را از دست بدهد، این به صورت زیر بیان می شود:

• تأخیر در پرداخت های آب و برق و سایر پرداخت ها؛
• بازپرداخت نابهنگام مطالبات؛
• عدم پرداخت وام و پیش پرداخت؛
• داشتن بدهی های دیگر

همه اینها بر شهرت تجاری شرکت، سابقه اعتباری آن تأثیر منفی می گذارد و همچنین متضمن زیان های مالی واقعی (جریمه ها، جریمه ها، ضایعات) است. اختیاری بودن شرکت همچنین سرمایه گذاران را دفع می کند و آن را ناپایدار توصیف می کند.

فرمول

KUP با فرمول پیدا می شود:

• KTL NP - نسبت نقدینگی جاری در ابتدای دوره؛
• KTL KP - نسبت نقدینگی جاری در پایان دوره؛
• T - دوره (در ماه)؛
• 3 - تعداد ماه هایی که ضریب محاسبه می شود.
• 2 - استاندارد نسبت نقدینگی جاری.

بنابراین، برای یافتن ارزش تخمینی شاخص، باید چندین شاخص اقتصادی دیگر را محاسبه کنید.

توجه داشته باشید!اگر نسبت نقدینگی و سرمایه در گردش فعلی بالاتر از مقدار هنجاری باشد، تنها در این مورد محاسبه CMC منطقی است. یعنی اندیکاتور با ساختار تعادل رضایت بخشی پیدا می شود.

مثال محاسبه

مثالی از محاسبه PMC در جدول (دانلود در اکسل) آورده شده است.

بنابراین، برای نیمه اول سال 2017، CAP زیر 1 بود. این بدان معنی است که در 3 ماه آینده، از دست دادن بدهی انتظار می رفت. اما این اتفاق نیفتاد و در نیمه دوم سال ارزش این شاخص قبلاً بیش از 1 بود.

برنج. 1. نمودار PMC

ارزش عادی

مقدار حاصل با یک مقایسه می شود: اگر کمتر از 1 باشد، شرکت با مشکل پرداخت بدهی جدی مواجه است و تهدید بزرگی برای تاخیر وجود دارد. اگر CAP بزرگتر از 1 باشد، وضعیت پایدار است، هیچ احتمالی برای بدتر شدن وضعیت مالی وجود ندارد.

مهم!مقدار ضریب باید به طور انتقادی برخورد شود، این فقط نشان دهنده احتمال وقوع مشکلات است، اما تضمین نمی کند که آنها قطعاً خواهند آمد. حتی اگر مقدار شاخص کمتر از 0 باشد، شرکت را می توان به عنوان حلال تشخیص داد. بنابراین، برای تحلیل دقیق‌تر وضعیت، این شاخص به موازات نسبت بدهی کلی و نسبت شدت تعهدات معوق یافت می‌شود.

برای افزایش نقدینگی به ارزش هنجاری، می توانید از روش های زیر استفاده کنید که به ترمیم وضعیت کمک می کند:

• فروش ملک خود به قیمت بازار؛
• کاهش هزینه (حذف تولید محصولات زیان آور، کاهش شبکه شعب، جابجایی پرسنل)؛
• تعلیق سرمایه گذاری در پروژه های دیگر؛
• کاهش هزینه های نمایندگی؛
• افزایش سرمایه مجاز و مشارکت موسسین؛
• جذب وجوه اعتباری برای یک دوره مشخص؛
• قرار دادن اوراق قرضه

می توانید در مورد نقدینگی، انواع آن، راه های افزایش آن از ویدیو بیشتر بدانید:

خلاصه

ارزش آن را دارد که CMC را برای مرجع محاسبه کنید تا زمانی برای مشاهده هرگونه تغییر در عرضه نقدینگی شرکت داشته باشید. و اگرچه بسیاری از کارشناسان از این شاخص انتقاد می کنند ، اما در هر صورت این نشانگر از دست دادن احتمالی پرداخت بدهی خواهد بود و اگر چنین تهدیدی وجود داشته باشد ، ارزش آن را دارد که با جزئیات بیشتری به تجزیه و تحلیل وضعیت مالی و اقتصادی شرکت بپردازیم.

پرسش و پاسخ در مورد موضوع

هنوز هیچ سوالی برای مطالب پرسیده نشده است، شما این فرصت را دارید که اولین نفری باشید که این کار را انجام می دهید

نسبت بازیابی بدهی نشان دهنده احتمال بازگشت بدهی شرکت است. این به نتیجه گیری در مورد وضعیت مالی فعلی شرکت و ساختار ترازنامه آن کمک می کند.

مدیران داوری به طور موثر از این شاخص برای تعیین احتمال ورشکستگی سازمان در آینده استفاده می کنند. چک با ضریب اعاده پرداخت بدهی، نقدینگی عمومی و امنیت دارایی های ثابت شروع می شود.

تسویه شوندگی

قبل از تجزیه و تحلیل نسبت پرداخت بدهی، لازم است که مفهوم «پروانه پرداختی» مشخص شود. در علم اقتصاد، به عنوان توانایی یک شرکت برای انجام کامل تعهدات خود در قبال وام گیرندگان به موقع شناخته می شود. کاهش پرداخت بدهی خطر ورشکستگی شرکت را افزایش می دهد. با استفاده از ضریب می توانید مقدار کمی وضعیت مالی را تعیین کنید.

برای بازپرداخت وام ها و بدهی ها، مدیریت می تواند نه تنها از پول نقد، بلکه از دارایی های مختلف با درجات مختلف نقدینگی استفاده کند. پرداخت بدهی توسط عوامل متعددی شکل می گیرد:

• در دسترس بودن دارایی ها؛
• سطح بازارپذیری (نقدینگی) دارایی ها.

ساختار دارایی

دارایی های شرکت معمولاً به دو نوع تقسیم می شوند:

• جاری- دارایی هایی که تبدیل آنها به پول معمولاً در یک چرخه تولید 12 ماه انجام می شود.
• دائمی- ابزارهای اصلی تولید که در خود تولید جذب نمی شوند.

مرسوم است که دارایی های شرکت را بر اساس میزان نقدینگی - سرعت فروش و انتقال به وجه نقد آزاد برای تسویه حساب رتبه بندی می کنند. پرداخت بدهی مستقیماً با حجم دارایی های با نقدشوندگی بالا رابطه دارد:

• دارایی های با نقدشوندگی بالا این گروه از دارایی های A1 شامل دارایی های جاری با بالاترین نرخ تبدیل به پول است. در عمل، آنها شامل پول نقد، اوراق بهادار، سرمایه گذاری های مالی کوتاه مدت هستند.
• دارایی های قابل فروش (A2) دارایی های جاری هستند که می توانند به سرعت به پول نقد تبدیل شوند. این مطالبات تا 1 سال، سپرده های بانکی است.
• دارایی های به آرامی قابل فروش (A3) شامل مطالبات بیش از 12 ماه، مواد خام، کار در حال انجام، موجودی کالا، محصولات نیمه تمام، مالیات بر ارزش افزوده اعتباری است.
• دارایی های مشکل فروش (A4): سازه ها و ساختمان ها، زمین، حمل و نقل، دارایی های نامشهود (علائم تجاری، ثبت اختراع).

نقدینگی

نقدینگی- توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی وام در کوتاه مدت به دلیل فروش سریع دارایی ها. هر شرکت مقدار شاخص خود را دارد که به صورت دوره ای کاهش یا افزایش می یابد.

نقدینگی به دو دسته تقسیم می شود:

• فوری- تبدیل سریع به پول مطالبات محاسبه ضریب شامل تعیین نسبت تفاوت بین دارایی های درگیر در گردش مالی و میزان بدهی های بلند مدت با بدهی های موسسان به وام های کوتاه مدت است. اگر ارزش تا 1 شرکت باشد، ثبات اقتصادی در شرکت وجود ندارد. نسبت نقدینگی سریع به قضاوت در مورد احتمال تسویه با طلبکاران برای بدهی هایی با دارایی های بسیار نقدشونده کمک می کند. محاسبه به نظر می رسد:

Kbl \u003d (A1 + A2) / (P1 + P2)

مقدار هنجاری برای این نوع ضریب 0.7-0.8 است.

• جاری.در ابتدا و انتهای دوره محاسبه می شود. به عنوان یک قاعده، این نسبت کل اندازه دارایی ها به عملکرد کلی شرکت (بدهی ها) است. نسبت کلی نقدینگی برای ارزیابی توانایی بازپرداخت وام های اخذ شده با دارایی های جاری استفاده می شود. وابستگی بدهی های مختلف به پول نقد موجود را نشان می دهد. فرمول نسبت تفاوت در دارایی های جاری، موجودی ها به مقدار بدهی ها در یک دوره زمانی مشخص - یک چهارم، یک سال است. نسبت نقدینگی جاری به قضاوت در مورد توانایی سازمان در پرداخت بدهی های موجود با دارایی های جاری خود کمک می کند. فرمول محاسبه به صورت زیر است:

Ktl \u003d (A1 + A2 + A3) / (P1 + P2)

مقدار مرزی 2 در نظر گرفته می شود. اگر Ktl بیشتر از آن باشد، وضعیت مالی شرکت پایدار است. سطح بهینه به نوع فعالیت بستگی دارد. تجزیه و تحلیل باید نه تنها بر اساس ارزش هنجاری، بلکه همچنین بر اساس میانگین صنعت باشد.

• مطلق.هر دو ضرایب قبلی را ترکیب می کند و معنای آنها را همزمان می رساند. نسبت نقدینگی مطلق نشان دهنده توانایی تسویه با طلبکاران برای تعهدات کوتاه مدت با دارایی های با نقدشوندگی بالا است. فرمول:

کابل \u003d A1 / (P1 + P2)

• عمومی.شاخص کلی نقدینگی به ما امکان می دهد در مورد توانایی سازمان در پرداخت کلیه دارایی ها در برابر تعهدات صادر شده صحبت کنیم. این شاخص به طور همزمان بدهی های کوتاه مدت و بلند مدت را در نظر می گیرد. برابر است با نسبت جمع موزون دارایی ها به بدهی ها:

شماره = (A1+1/2A2+1/3A3)/(P1+1/2P2+1/3P3)

بهترین گزینه زمانی در نظر گرفته می شود که Col> 1 باشد.

پیش از این در قانون ورشکستگی یک سازمان برای ارزیابی از 3 ضریب ضریب بازیافت پرداخت بدهی و همچنین ضریب نقدینگی جاری و خودکفایی استفاده شده بود.

تعادل نقدینگی

تحت نقدشوندگی ترازنامه، توانایی شرکت برای پوشش بدهی های موجود با دارایی ها، با دوره انتقال به حجم پول کمتر از سررسید بدهی ها در نظر گرفته می شود.

تعادل کاملاً مایع در صورت رعایت شرایط زیر فراهم می شود:

• A1=>P1 - نقدشوندگی ترین دارایی ها با اندازه بدهی های مدت دار قابل مقایسه هستند یا آنها را کاملاً پوشش می دهند.
• А2=>П2 - دارایی های قابل فروش سریع با بدهی های کوتاه مدت قابل مقایسه هستند یا از آنها فراتر می روند.
• А3=>П3 - دارایی های آهسته متحرک بیش از بدهی های بلندمدت یا برابر است.
• A4 => P4 - دارایی هایی که به سختی به فروش می رسند با بدهی های دائمی یا بیشتر از آن قابل مقایسه هستند.

رعایت هر سه شرط به طور خودکار منجر به تحقق شرط چهارم می شود. همین نسبت درست است:

• A1+A2+A3=>P1+P2+P3
• A4=<П4

این نابرابری معنای اقتصادی عمیقی دارد: اگر بدهی های دائمی بیش از دارایی های غیرقابل فروش باشد، شرط اصلی پرداخت بدهی برآورده می شود - سازمان سرمایه در گردش خود را دارد تا از فرآیند بازتولید بی وقفه اطمینان حاصل کند. اگر بدهی‌های دائمی قابل مقایسه با دارایی‌های غیرقابل فروش باشد، در آن صورت به سقف پایین پرداخت بدهی با سرمایه خود سازمان رسیده است.

تفاوت در اعتبار و پرداخت بدهی

پرداخت بدهی و اعتبار ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند، اما یک مفهوم نیستند. تفاوت اصلی: پرداخت بدهی توانایی انجام تعهدات فرض شده با انواع دارایی ها و اعتبار - فقط با دارایی های میان مدت یا کوتاه مدت بدون دارایی های دائمی (زمین، حمل و نقل، املاک و مستغلات) است. اگر یک شرکت شروع به بازپرداخت بدهی ها با دارایی های دائمی یا کند کند، ظرفیت تولید آن کاهش می یابد. این امر منجر به کاهش ثبات مالی بلندمدت می شود.

تعیین میزان پرداخت بدهی

مقامات FUND از سه شاخص اصلی برای تعیین پرداخت بدهی استفاده می کنند:

• نسبت پوششاین امنیت دارایی های ثابت را برای سازماندهی مؤثر فعالیت های اقتصادی و بازپرداخت صحیح تعهدات فوری مشخص می کند. این شاخص برابر است با نسبت هزینه واقعی دارایی های ثابت (سهام تولید شده، وجوه نقد، مطالبات، محصولات نهایی) به بدهی های جاری (وام های کوتاه مدت، حساب های پرداختنی، وام).
• نسبت حقوق صاحبان سهاماین نشان دهنده وجود سرمایه در گردش خود است که ثبات مالی را تضمین می کند. ضریب به عنوان نسبت تفاوت بین حجم منابع وجوه شخصی، ارزش فیزیکی دارایی های ثابت و سایر دارایی های غیرجاری شرکت به ارزش کل سرمایه در گردش موجود به عنوان موجودی، کار در حال انجام، وجوه نقد تعریف می شود. ، محصولات نهایی و مطالبات.
• بازیابی و از دست دادن نسبت پرداخت بدهی،که باید جداگانه در نظر گرفته شود.

ساختار ترازنامه را می توان نامناسب و سازمان را در صورت رعایت شرایط زیر می توان ورشکسته نامید:

• نسبت پوشش در پایان دوره کمتر از 2 است.
• ضریب تامین وجوه شخصی در پایان سال زیر 0.1 است.

نظری در بین اقتصاددانان وجود دارد که ارزش حاشیه ای نسبت پوشش تا حد زیادی بیش از حد برآورد شده است - بسیاری از شرکت ها ارزش نسبت کمتر از 2 دارند، اما بدهی خوبی نشان می دهند.

شناسایی سازمان FUDN به عنوان ورشکسته نشان دهنده ورشکستگی آن نیست و موجب مسئولیت مدنی مالک آن نمی شود. این یک وضعیت ثابت از بی ثباتی خواهد بود. ارزش های بحرانی برای اطمینان از کنترل بر وضعیت مالی و اتخاذ تدابیر به موقع برای جلوگیری از ورشکستگی تعیین شده است. رهبری باید برای یک راه مستقل برای خروج از یک موقعیت منفی تلاش کند.

اگر یکی از دو شاخص کمتر از مقدار حداقل باشد، نسبت به یافتن نسبت بازیابی پرداخت بدهی اقدام کنید.

نشان دهنده توانایی شرکت برای بازگشت به سطح قابل قبول نقدینگی جاری در شش ماه آینده است. این شاخص توسط بسیاری از نشریات روش شناختی در مورد اقتصاد به تفصیل شرح داده شده است.

تخته مربع \u003d (Ktl + 6 * (Ktl-Ktln) / T) / Knorm

• Ktl- نسبت نقدینگی جاری
• Ktln- نقدینگی جاری اولیه در دوره مشروط؛
• Knorm- شاخص هنجاری نقدینگی جاری، مصوب 2؛
• تی- مدت دوره گزارش، محاسبه شده در ماه.

اگر مقدار از 1 بیشتر شود، شرکت می تواند ظرف شش ماه به بدهی عادی بازگردد. اگر مقدار تا 1 باشد، شرکت بودجه کافی برای این کار ندارد.

این روش دقیق نیست، زیرا فرمول تنها از دو شاخص نقدینگی جاری در پایان و ابتدای دوره گزارش استفاده می کند. چنین محاسباتی دارای احتمال ریاضی تنها 50٪ است.

دقیق ترین تجزیه و تحلیل نقدینگی جاری برای کوتاه ترین دوره خواهد بود. دوره اصلی به تعداد زیادی کوچک تقسیم می شود و در اکسل با استفاده از نمودار و توابع داخلی خاص محاسبه می کنند.

از دست دادن نسبت پرداخت بدهی

این به شما امکان می دهد در مورد خطرات وخامت پرداخت بدهی یک شخص حقوقی در 3 ماه آینده قضاوت کنید:

تخته مربع \u003d (Ktl + 3 * (Ktl-Ktln) / T) / Knorm

نسبت بازیافت پرداخت بدهی شاخص دقیقی برای پیش‌بینی پویایی پرداخت بدهی در نظر گرفته نمی‌شود، زیرا بر اساس روند تنها دو دوره است.

تجزیه و تحلیل فعالیت

حتی با حداقل مجموعه ای از داده ها می توان از وضعیت مالی یک سازمان مطلع شد. به همین دلیل است که به ضرایب اهمیت زیادی داده می شود. آنها به هر گونه خطایی اشاره می کنند. به عنوان مثال، با نسبت بدهی ناکافی، از ورشکستگی یا وخامت ویژه در کار برای شروع روند ورشکستگی صحبت می شود. ورشکستگی ساختگی به جلوگیری از پرداخت بدهی های بزرگ کمک می کند.

نسبت ثبات جریان پایین نشان دهنده بی ثباتی مالی است. نتیجه مشابهی را می توان در غیاب مقدار ثابت نشانگر گرفت.

یک تحلیلگر مالی پس از چند محاسبات نادرست، تمام نکات مالی شرکت و چشم انداز آن را خواهد دانست. لازم است به طور مداوم شاخص های پرداخت بدهی به طور مستقل نظارت شود.

ضریب به شما امکان می دهد وضعیت مالی را پیدا کنید و در برنامه ریزی موثر شرکت کنید. به عنوان مثال، یک شرکت محصول خاصی را تولید می کند، هر سه ماهه مقادیر نسبت پرداخت بدهی را برای تعیین کار در آینده تعیین می کند.

مدیریت کارخانه موظف به کنترل به موقع انجام تعهدات خود است. با استفاده از نسبت پایین، می توانید از قبل تعیین کنید که در دوره آینده هیچ وجهی برای پرداخت حساب های پرداختنی وجود نخواهد داشت. این به شما این امکان را می دهد که از قبل اقدام کنید و از انجام تعهدات جدید خودداری کنید.

اگر مقادیر شاخص ها بالاتر از حد معمول باشد، سرمایه گذاران و شرکا اعتماد بیشتری دارند. بسیاری از تامین کنندگان به سادگی از همکاری با سازمان هایی که نسبت پرداخت بدهی پایینی دارند، امتناع می ورزند، زیرا خطر زیادی برای عدم دریافت وجه برای مواد خام عرضه شده وجود دارد. با افزایش مقدار ضریب، سطح اطمینان افزایش می یابد.

مدیران می توانند صحت استفاده از وجوه قرض گرفته شده، امکان پرداخت را ارزیابی کنند. اگر پس از دریافت چندین وام، نسبت افزایش نیافته باشد، وجوه به طور ناکارآمد استفاده می شود یا به سادگی به کنار می رود.

اگر دلیلی وجود داشته باشد که ساختار ترازنامه یک شخص حقوقی را نامناسب تشخیص دهد، اما فرصت واقعی برای بازگرداندن پرداخت بدهی در یک بازه زمانی خاص وجود داشته باشد، تصمیم به تعویق انداختن شناسایی ساختار ترازنامه شرکت به عنوان نامناسب گرفته می شود. ، و خود شرکت به عنوان ورشکسته است.

در صورت وجود دلایلی برای شناسایی ساختار ترازنامه یک شخص حقوقی در هنگام در نظر گرفتن پرداخت های سه ماهه در شرکت. یافت نشد، یکی از 2 شرط پذیرفته می شود:

• نسبت بازیابی بدهی بالاتر از 1 است - تشخیص یک شخص حقوقی به عنوان ورشکسته غیرممکن است و ساختار ترازنامه آن رضایت بخش نیست.
• ضریب احیای پرداخت بدهی به 1 می رسد، سپس تصمیم در مورد از دست دادن پرداخت بدهی پذیرفته نمی شود، اما به طور موقت در مرجع FUND مربوطه ثبت می شود.

تصمیمات مشابهی برای شرکت های دولتی فدرال یا اشخاص حقوقی با سهم ایالتی بیش از 25 درصد اعمال می شود. برای شرکت‌های مبتنی بر مالکیت دولتی یا دارای سهم مالکیت توافق شده قبلی، صندوق می‌تواند اقدامات فوق را در صورتی اعمال کند که حقوقی از سوی مقامات شهرداری به آن تفویض شده باشد.

FUND از طرف دادگاه های داوری در مورد ارزیابی ساختار ترازنامه شرکت و وضعیت مالی آن نظری تهیه می کند. برای این کار، همیشه از ضرایب ذکر شده در بالا استفاده می شود. پس از تصمیم گیری در مورد ورشکستگی، ساختار نامطلوب ترازنامه، به مدیریت شرکت درخواست اطلاعات اضافی و تجزیه و تحلیل دقیق از وضعیت مالی آن ارسال می شود.

مثال محاسبه

برای درک بهتر، پرداخت بدهی سازمان JSC "Luchik" را تعیین کنید. طی سال گذشته نقدینگی جاری از 0.97 به 1.18 تغییر کرده است. بیایید برای یک دوره استاندارد - شش ماه محاسبه کنیم:

تخته مربع \u003d 1.18 + 6 / 12 (1.18-0.97) - 0.3528.

این نتیجه نشان می دهد که رشد پرداخت بدهی در شرکت کند است، اما تحت شرایط خاصی می توان وضعیت را بهبود بخشید. درک این نکته مهم است که نتیجه به دست آمده دقیق نیست و ممکن است اشتباه باشد.

راه های بازیابی پرداخت بدهی

هر موسس حداقل یک بار با ناتوانی در انجام تعهدات به عهده گرفته مواجه شده است. به این قضیه ورشکستگی می گویند. اگر این اتفاق افتاد، پس نباید تسلیم شوید، می توانید از هر موقعیتی خارج شوید.

الگوریتم تقریبی اقداماتی که از ورشکستگی رسمی جلوگیری می کند:

• در صورت وجود بدهی های بزرگ، ارزش دارد که با طلبکاران در مورد تامین مالی مجدد برای یک دوره قابل قبول برای هر دو طرف صحبت کنید. همچنین می توانید در مورد پرداخت های ترجیحی مذاکره کنید.
• برای پرداخت بدهی های قدیمی وام جدیدی بگیرید. اما از چنین توصیه هایی سوء استفاده نکنید، زیرا. این منجر به بدهی می شود.
• 50 درصد کارگران را کاهش دهید که در این شرایط یک بار است.
• مراقب بودجه خود باشید. کاهش هزینه های تولید و اداری همیشه امکان پذیر است.
• فروش اموال ناخواسته
• در سازمان های بزرگ باید موجودی اموال انجام شود.
• کاهش هزینه های تولید تا حد امکان، افزایش حجم تولید.

اگر توصیه های فوق کمکی نکرد، باید شرکت را برای ورشکستگی آماده کنید. در عین حال می توانید یک شخصیت حقوقی جدید با برند قدیمی ثبت کنید. شما باید به ویژه مراقب باشید و تمام الزامات قانونی را رعایت کنید، زیرا خطر بالایی برای ورشکستگی ساختگی به مسئولیت فرعی وجود دارد.

یک گزینه خوب توسل به خدمات یک متخصص ضد بحران است. او احساس تعصب و یک مؤلفه احساسی نخواهد داشت، که به او امکان می دهد وضعیت را به اندازه کافی ارزیابی کند و به شرکت کمک کند تا سرپا بماند.

ضریب بازیابی یا از دست دادن بدهی به شما امکان می دهد تا احتمال بازگشت بدهی یک شخص حقوقی را در آینده نزدیک تعیین کنید. برای تشخیص سریع وضعیت اقتصادی شرکت استفاده می شود.

توان پرداخت بدهی سازمان توانایی پرداخت پرداخت های اجباری است. وجود وجوهی را در بودجه شرکت فرض می کند که می تواند حساب های پرداختنی ارائه شده برای پرداخت فوری را پوشش دهد.

معادل پول در نظر گرفته شده است. این مفهوم به اجسام بسیار مایع اشاره دارد که به سرعت به پول تبدیل می شوند. آنها همچنین باید ارزش نسبتاً پایداری داشته باشند. نسبت ضرر پرداخت بدهی به شما امکان می دهد پتانسیل مالی شرکت را تعیین کنید.

نسبت خسارت پرداخت بدهی

محاسبات مربوط به پرداخت بدهی بر اساس ترازنامه انجام می شود. اهداف تحلیل این سند عبارتند از:

• تجزیه و تحلیل دارایی های سازمان؛
• لیست تعهدات؛
• اندازه سرمایه شرکت

برآورد نسبت های مالی مهم ترین مرحله برای . همچنین به تعیین پایداری شرکت کمک خواهد کرد.

نسبت زیان پرداخت بدهی احتمال کاهش نقدینگی جاری شرکت را برای سه ماه آینده نشان می دهد. بر اساس این شاخص ها، مدیر می تواند گزینه های زیر را برای توسعه وضعیت در نظر بگیرد:

• تراز مثبت است، سازمان از ظرفیت کافی برای پرداخت برخوردار است.
• تراز منفی استو ممکن است سازمان ورشکسته اعلام شود.

داده ها همچنین اجازه می دهد:

• پتانسیل سازمان برای بازیابی ظرفیت پرداخت بدهی را محاسبه کنید.
• شانس عینی از دست دادن توانایی پرداخت را محاسبه کنید.

فرمول محاسبه

مقدار مورد نیاز، نسبت نسبت نقدینگی برآورد شده تا امروز به شاخص تعیین شده است.

فرمول به صورت زیر است: Ku \u003d (Ktl.k. + 3 / T (Ktl.k. - Ktl.n.)) / 2، جایی که:

• Ktl. به.- شاخص نقدینگی جاری؛
• Ctl.n.- شاخص اولیه مربوط به افتتاح دوره گزارش.
• تی- دوره گزارش، بیان شده در ماه؛
• ز- دوره از دست دادن بدهی، بیان شده در ماه؛
• 2

در برخی موارد ممکن است لازم باشد، یعنی در مورد عدم آن. می تواند به عنوان مدرکی برای پرداخت بدهی عمل کند.
قانون اعاده دیون بدهکار. گاهی اوقات این روش واقعاً ثبات مالی را برمی‌گرداند.

رمزگشایی

با اندیکاتورهای دریافتی چه باید کرد؟ مقادیر ضرایب به دست آمده را در نظر بگیرید:

• کمتر از 1.8. خطر ورشکستگی سازمان بسیار زیاد است. فرصت های اضافی برای ارزیابی خطر ورشکستگی؛
• 1,81 — 2,7 . شانس ورشکستگی متوسط ​​است.
• 2,8 — 2,9 . سازمان از نظر مالی با ثبات است.
• 3 . شرکت پایدار است، تراز مثبت دارد و تهدیدی برای ورشکستگی نیست.

اگر از سیستم های محاسباتی ساده تری استفاده می کنید، پس:

• یک شاخص کمتر از یک نشان دهنده خطر بالای یک وضعیت بحرانی است.
• شاخص های بیش از یک نشان دهنده موقعیت نسبتاً پایدار سازمان است.

این ارزش برای سه ماه اعتبار دارد. برای این بازه زمانی، می توان بر اساس ارزش های به دست آمده، استراتژی های اقتصادی ساخت. همچنین تجزیه و تحلیل قرائت ها در دینامیک، برای مقایسه اعداد به دست آمده با شاخص های محاسبه شده در سه ماه گذشته مهم است.

چگونه نرخ بازیابی را محاسبه کنیم؟

اگر محاسبات از دست دادن توانایی پوشش تعهدات را نشان داد چه باید کرد؟دو راه برای توسعه وضعیت وجود دارد: ورشکستگی و بازگرداندن موقعیت قبلی.

رسیدن به سطح قبلی همیشه امکان پذیر نیست. چگونه می دانید که آیا ارزش دارد که برای ورشکستگی اقدام کنید یا برای مقابله با یک بحران تلاش کنید؟ به خصوص برای پاسخ به این سوال، فرمولی وجود دارد که فاکتور بازیابی را تعیین می کند. این پتانسیل بازگشت به ثبات مالی سابق را نشان می دهد.

با مثال زیر می توانید امکان بازیابی را محاسبه کنید:

Ku \u003d (Ktl.k. + 6 / T (Ktl.k - Ktl.n)) / 2، جایی که:

• Ktl.k.- نقدینگی جاری؛
• Ktl. n- نشانگر در ابتدای زمان گزارش؛
• تی- زمان گزارش، بیان شده در ماه؛
• 6 - زمان زوال پتانسیل پرداخت، بیان شده در ماه.
• 2 - شاخص هنجاری نسبت نقدینگی امروز.

مقدار بازیابی به صورت زیر رمزگشایی می شود:

• نتیجه کمتر از یک است. شانس بهبودی بسیار کم است.
• نتیجه بزرگتر از یک است. پتانسیل بازگشت به موقعیت قبلی متوسط ​​یا زیاد است.

شاخص های بازیابی و از دست دادن توانایی پوشش تعهدات در ارزیابی وضعیت مالی شرکت اساسی است. بر اساس این دو رقم می توانید اطلاعات لازم را بدست آورید. با این حال، روش معایبی نیز دارد.

1. فقط می تواند داده های بدهی های کوتاه مدت را محاسبه کند.
2. اگر می خواهید بدهی های بلندمدت را در نظر بگیرید، چنین سیستمی کار نخواهد کرد.

ارزش برای سه ماه اعتبار دارد.

این طرح نقدینگی را در دو انتهای زمان گزارشگری در نظر می گیرد: شروع و پایان. این امر پویایی تغییرات در نقدینگی را نادیده می گیرد.

با استفاده از فرمول می توانید نتایج زیر را بدست آورید:

• وضعیت مالی شرکت؛
• نمودار ساختاری تعادل؛
• محاسبه ورشکستگی سازمان

این سیستم به ویژه در دوره بحران سازمان، زمانی که در مورد استراتژی توسعه بیشتر تصمیم گیری می شود، مفید خواهد بود. همچنین می تواند توسط متولیان موقت هنگام مدیریت یک واحد تجاری که مراحل ورشکستگی را طی می کند، مورد استفاده قرار گیرد. این به شناسایی پتانسیل واقعی شرکت و تصمیم گیری آگاهانه در مورد سرنوشت آن کمک می کند.