در برخی موارد، هنگام نصب یک سازه، از دال پایه استفاده می شود که محاسبه ضخامت آن باید به طور جداگانه انجام شود. یک پایه یکپارچه به شکل یک سکوی همگن بزرگ یک گزینه قابل اعتماد حتی برای ساخت ساختمان های نسبتاً سنگین و بلند است. البته، هزینه های ایجاد آن می تواند زیاد باشد، اما در نهایت می توانید یک پایه پایدار و قابل اعتماد بدست آورید. از کجا شروع کنیم؟
در بیشتر موارد، برای ساخت حمام ها، خانه های روستایی، سوله ها، پایه نواری و روکش بتنی استفاده می شود. استفاده از آنها به شما امکان می دهد از حداقل مواد برای ایجاد یک پایه پایدار استفاده کنید. به همین دلیل، طرح نوار اغلب استفاده می شود. نوع دوم فونداسیون یکپارچه است. یک پایه همگن، ساخته شده از بتن و آرماتور، بدون اتصال است و کل منطقه ساختمان آینده را پر می کند. ایجاد آن هزینه بیشتری خواهد داشت، اما زمان اجرای کلی سریعتر خواهد بود. علاوه بر این، دو راه برای تشکیل یک پوشش یکپارچه وجود دارد - ریختن و تخمگذار.
نمونه ای از فونداسیون خوب و سریع، دال های بتنی آرمه است. یک یا چند اسلب به محل ساخت و ساز آورده می شود و در یک گودال آماده قرار می گیرد. معایب اصلی این گزینه دشواری حمل و نقل صفحات بتن مسلح بزرگ و هزینه اجاره تجهیزات برای این کار است. علاوه بر این، ممکن است مدتی طول بکشد تا ضخامت صفحه مورد نیاز محاسبه شود. اما اگر زمان در حال اتمام است، این مطمئن ترین گزینه است. بدون نیاز به محاسبه آرماتور و سایر عناصر اضافی.
برای اینکه با حمل و نقل طاقت فرسا اسلب های عظیم مقابله نکنید، می توانید به سادگی کل منطقه را با ملات بتنی پر کنید، قبلاً قاب آهنی را مونتاژ کرده اید. یک پایه همگن بادوام تر است، که به شما امکان می دهد مواد اضافی را بیهوده هدر ندهید.
برای محاسبه مقدار آرماتور، باید عرض دال (B) را گرفته و آن را بر یک پله بر حسب متر (0.2) تقسیم کنید و سپس یک میله اضافه کنید: n=B/0.2+1. اگر طول سکو با عرض متفاوت باشد، در فرمول قبلی مقدار طول را جایگزین B کرده و مقدار مواد تقویت شده را در طول طول بدست می آوریم.
اگر طول و عرض یکسان باشد، نتیجه حاصل از فرمول اول در 2 ضرب می شود و تعداد میله های یک لایه مش را بدست می آوریم. در مورد سازه های یکپارچه، ما دوباره در 2 ضرب می کنیم، زیرا حداقل 2 لایه لازم است.
در بیشتر موارد، آنها به گزینه دوم و طولانی تر متوسل می شوند. زمان زیادی می برد، اما به شما امکان می دهد تمام جزئیات را خودتان طراحی کنید و در استفاده از تجهیزات ویژه صرفه جویی کنید. قبل از شروع همه کارها، ارزش دارد که به نقشه ساختمان آینده نگاه کنید و بار تقریبی آن را بر روی پایه محاسبه کنید. بسته به ارقام به دست آمده، لازم است ضخامت پایه آینده محاسبه شود. این را می توان با استفاده از یک ماشین حساب مخصوص انجام داد. علاوه بر این، برای ایجاد یک دال یکپارچه، شما همچنین باید یک محاسبه آرماتور را انجام دهید که شامل تعداد قطعات و ضخامت آنها می شود. همه اینها به شما امکان می دهد کاملاً برای اجرای کارهای بعدی آماده شوید.
مقدار استاندارد از 20 تا 60 سانتی متر است. دال باید بر روی یک شکاف مشخص در سوراخ حفر شده تشکیل شود. عمق قرارگیری آن به پایداری خاک، عمق انجماد خاک و محل نزدیکترین آب زیرزمینی بستگی دارد. حداقل سطح وقوع تقریبا 60 سانتی متر است حداکثر می تواند بیش از 1 متر باشد.
ابتدا لایه شن تقریباً 10-15 سانتی متری گذاشته می شود. باید به دقت تراز و کوبیده شود. تقریباً به همان میزان ماسه روی شن ریخته می شود. در بالای بالش حاصل، باید 1-2 لایه ضد آب قرار دهید.
روند ایجاد یک ساختار یکپارچه به این صورت است:
پس از ریختن، لازم است پوشش را در کل دوره خشک شدن کمی مرطوب کنید که بسته به سطح و لایه بتن می تواند از یک هفته تا یک ماه باشد.
محاسبه فونداسیون دال برای ایجاد یک پایه محکم و قابل اعتماد برای ساخت یک ساختمان بادوام ضروری است. یک ماشین حساب ویژه به محاسبه مقدار مواد مورد نیاز برای ایجاد یک پایه یکپارچه کمک می کند.
صرف نظر از اعداد به دست آمده، لازم است طرحی با حاشیه ایمنی ایجاد شود. این به 5-10٪ مواد بیشتر از نتیجه محاسبات نیاز دارد.