پیاده‌روی تخته‌ای با گذشت زمان فرو می‌رود، شکاف‌ها، ترک‌ها، انحراف‌ها و دال‌ها شکل می‌گیرد. برای اینکه روکش از بین نرود، از تکنیک های مختلف تسطیح سطح استفاده می شود که در مقاله به آنها خواهیم پرداخت.

برچیدن یک تجارت پر زحمت، پرهزینه و کثیف است. اگر آرایه خوب، مستحکم، بدون اثر پوسیدگی، کپک زدگی باشد و اندازه اختلافات و ترک ها از چند سانتی متر بیشتر نباشد، می توان کف را با روش های زیر تسطیح کرد:

1. هم ترازی محلی
2. Cyclevka.
3. کف کشی خشک.
4. روکش های خود تراز یا کف کش.

چگونه بهترین سطح کف را تعیین کنیم؟ ساده ترین کار اندازه گیری تفاوت ها با یک سطح یا یک ریل اندازه گیری کنترلی به طول 2 متر است. طبق SNiP 3.04.01-87 (SP 29.13330.2001)، اندازه بی نظمی ها نباید از 2 میلی متر در هر متر پایه تجاوز کند. .

اگر اختلافات موضعی باشد، یعنی دال ها و فرورفتگی ها در قسمت های کوچک ایجاد شده باشد، می توان تخته های بیرون زده را به سادگی با رنده یا هر ابزار مناسب دیگری خراش داد و تخته های مقعر را با بتونه کشسان، درزگیر یا تسطیح کرد. خمیر PVA خانگی و آرد چوب. پس از پردازش، سطح باید با لاک یا لعاب محافظت شود.

در مواردی که تفاوت ها به طور متوسط ​​در کل کف از 1 سانتی متر تجاوز نمی کند، می توانید از پارکت زنی برای حذف میلی متر چوب اضافی استفاده کنید. این روش اگرچه گرد و غبار دارد اما به اندازه کافی سریع است. بهتر است یک دستگاه حرفه ای اجاره کنید، سپس مواد مصرفی خریداری کنید و کف چوبی قدیمی را برای لاک زدن یا رنگ آمیزی بیشتر در 1-2 روز تجدید کنید. تنها یک محدودیت وجود دارد - پس از پردازش، ارتفاع لایه چوب از سطح تا زبان باید حداقل 2-3 میلی متر باشد.

برای تفاوت‌های مهم‌تر، از ورق یا سیمان ماسه‌ای استفاده می‌شود. در مورد اول، ورق های نئوپان، تخته سه لا، OSB، GVL، DSP و دیگران به عنوان وسیله ای برای صاف کردن عمل می کنند. در دوم - تسطیح سنتی مرطوب با استفاده اجباری از یک لایه ضد آب جداکننده.

نحوه تراز کردن کف چوبی با سنباده

شما به ابزار و مواد زیر نیاز دارید:

تخته های چوبی باید خشک، بادوام و تمیز باشند. فاصله مجاز بین آنها بیش از 5 میلی متر نیست. تمام عناصر فلزی باید برداشته شوند یا در کف به عمق سنگ زنی مورد نظر فرو بروند.

کار با سوخت گیری با نازل های درشت ساینده شروع می شود و نیروی گیره دستگاه با یک پیچ مخصوص تنظیم می شود. کارشناسان اولین درمان را در امتداد الیاف توصیه می کنند. شما باید به آرامی، بدون عجله، تکان‌ها و توقف بیش از حد حرکت کنید. پس از چندین بار عبور، تسمه با مواد سنباده ریزتر جایگزین می شود.

نوار بعدی باید با افست 2/3 نسبت به قبلی شروع شود. با فرسودگی نازل سنگ زنی، با نازل جدید جایگزین می شود.

توصیه می شود سنگ زنی را روی یک تسمه با مدول اندازه دانه حداقل 240 واحد تمام کنید. فقط در این مورد، کف مسطح صاف، تقریبا کامل خواهد بود. در آینده، سطح را می توان با یک پرایمر یا لکه، بتونه درمان کرد و با هر ترکیب محافظ - روغن، لاک، موم یا مینا پوشانید.

اطلاعات بیشتر در مورد حلقه زدن

تسطیح کردن کف با یک کفپوش خشک

با تفاوت های جزئی تا ارتفاع 1 سانتی متر، کفپوش چوبی را می توان با هر ماده ورق سفت و سخت - نئوپان، OSB، تخته سه لا و غیره تراز کرد. آنالوگ های نرم مانند تخته سخت یا بستر مناسب نیستند، زیرا به شکل پایه هستند.

برای تسطیح از صفحات با ضخامت حداقل 8 میلی متر استفاده می شود. بهینه - 16-18 میلی متر. در موارد بسیار دشوار، متخصصان یک کفپوش دو لایه را با درزهایی که ½ یا 1/3 عرض ورق جبران می کنند توصیه می کنند. چنین همپوشانی قابلیت اطمینان و دوام ساختار را تضمین می کند.

اگر تخته ها می ترکند، بهتر است قبل از کار آنها را به عقب یا پایه پایه بکشید. تخته سه لا، نئوپان، OSB در اطراف محیط و به صورت ضربدری به پایه پیچ می شوند، فاصله بین اتصال دهنده ها نباید از 30-40 سانتی متر تجاوز کند. لازم نیست تقارن نقاط تثبیت را رعایت کنید، زیرا این یک طبقه زیرین است. نیازی به گذاشتن چیزی بین تخته و دال تسطیح نیست. تنها توصیه این است که مواد را با پرایمر ضد عفونی کننده درمان کنید تا هرگونه احتمال کپک و قارچ از بین برود.

نصیحت! استفاده از ناخن برای تعمیر تخته سه لا یا نئوپان نامطلوب است. مواد ممکن است ترک بخورند یا شکافته شوند. بهترین راه حل پیچ های خودکار است.

با تفاوت های قابل توجه - بیش از 1 سانتی متر - بهینه ترین راه حل تشکیل یک آنالوگ از طبقه های قابل تنظیم یا برجسته است. نکته اصلی این است که سخت افزار مناسبی در تخته های کف با افزایش 10-20 سانتی متر نصب می شود و یک تکیه گاه جدید در بالای کف تشکیل می دهد. ارتفاع توسط سطح تعیین می شود. برای جزئیات بیشتر ویدیوی زیر را ببینید.

اگر نیاز به عایق اضافی وجود داشته باشد، از فناوری چیدمان کف طبق سیاهههای مربوط استفاده می شود:

1. سیاهههای مربوط به تخته ها متصل می شوند. در صورت لزوم، قطعات تخته سه لا یا چوب زیر میله ها قرار می گیرد.
2. یک غشای انتشار یا عایق ضد آب پیچیده بخار روی قاب تمام شده گذاشته می شود.
3. یک عایق مناسب در شکاف ها قرار می گیرد (بدون خاک رس منبسط شده، پشم معدنی یا اکو، صفحات مخروطی و غیره).
4. از بالا، ساختار با یک ماده مانع بخار با همپوشانی 15-20 سانتی متر بسته می شود. اتصالات باید با نوار چسب چسبانده شوند.
5. اسلب های GVL، نئوپان شیاردار و سایرین گذاشته شده است. ورق ها با پیچ یا ناودانی به کنده ها با افزایش 30-40 سانتی متر بسته می شوند.

به یاد داشته باشید که فقط موادی با ضریب نفوذپذیری بخار بیشتر از صفر باید برای چوب استفاده شوند. عایق هایی مانند فوم پلی استایرن اکسترود شده، فوم پلی اتیلن اجازه نمی دهند چوب "نفس بکشد" که منجر به ایجاد قالب و پوسیدگی مناطق می شود.

از آنجایی که تخته سه لا، نئوپان، OSB از مشتقات چوب هستند، این مواد با نوسانات فصلی در ابعاد خطی مشخص می شوند. بنابراین، مطلوب است که یک شکاف جبران حداقل 5 میلی متر در دیوار باقی بماند.

اغلب می توانید این توصیه را بشنوید "با بست ها رنج نبرید، ورق ها را به درخت بچسبانید." چنین "متخصصان" فراموش می کنند که نازک کاری یا چسب ساختاری عامل پرکننده نیست، بنابراین در شکاف ها خلاء وجود خواهد داشت. هر ترکیب چسبی (به استثنای درزگیرهای چسب) یک ترکیب چسبنده است که دو جزء را به یک کل واحد متصل می کند. بنابراین، توصیه فقط برای طبقات با تفاوت های کم و بسیار نادر مرتبط است.

تسطیح کردن پیاده رو با ترکیبات خود تراز

مخلوط های متحرک بر پایه سیمان یا گچ به ندرت برای ایجاد یک کف مسطح روی پایه چوبی استفاده می شود. دلیل آن ساده است - زمان خشک شدن طولانی و مشکلات زیادی که به وجود می آیند (ترک، لایه برداری و غیره). علاوه بر این، مخلوط های معدنی، از جمله لایه های نازک، وزن زیادی دارند و بارهای سنگینی را بر روی قاب نگهدارنده خانه ایجاد می کنند.

همه ترکیبات برای عرشه چوبی مناسب نیستند. فقط آنهایی که روی برچسب آنها تخته سه لا، نئوپان، تخته ها به عنوان پایه نشان داده شده است. اما بهتر است آن را سالم بازی کنید و یک ماده ضد آب بین لایه ها قرار دهید که بتواند درخت را از آب محافظت کند، از پوسیدگی و تورم آن جلوگیری کند.

ضخامت لایه سیمان-ماسه تنظیم نشده است، اما یک لایه 5-6 سانتی متر بهینه در نظر گرفته می شود. مخلوط های خود تراز خود تراز یا کمپلکس (سیمان-گچ) یا سیمان با لایه 3-7 سانتی متر استفاده می شود. ترکیب های لایه نازک برای چنین کارهایی مناسب نیستند.

• خاک، عناصر سست و پوسیده را حذف کنید.
• نوارهای آسیب دیده یا افتاده را با نوارهای جدید جایگزین کنید.
• شکاف های بین لایه ها، چاله ها، تراشه ها را با بتونه یا درزگیر پر کنید.

به عنوان لایه جداکننده می توان از یک فیلم پلی اتیلن با ضخامت حداقل 150 میکرون و ... استفاده کرد. این مواد روی تمام سطح با تماس با دیوارها گذاشته می شود. مفاصل با نوار چسب بسته می شوند، یک نوار دمپر در اطراف محیط چسبانده شده است.

به جای فیلم، استفاده از ترکیبات ضد آب مجاز است. اینها می توانند آغازگرها، دافع آب، اشباع کننده های ویژه و موارد دیگر باشند. عامل انتخاب شده باید مایع و جاذب باشد تا روغن یا لایه قیری روی سطح تشکیل نشود.

بعد، می توانید پر کردن را انجام دهید. این مخلوط مطابق دستورالعمل با آب مخلوط می شود و به طور مساوی روی زمین پخش می شود. ترکیبات خود تراز شونده باید علاوه بر آن با یک غلتک میخ دار رول شوند تا حباب های هوا حذف شوند. آخرین مرحله این است که سطح را با یک فیلم بپوشانید تا از خشک شدن و پخت مناسب اطمینان حاصل کنید. پس از 7-28 روز کف آماده استفاده است.

بنابراین، ما به شما گفتیم که چگونه یک کف چوبی را بدون پاره کردن تخته ها صاف کنید. فناوری را بر اساس ویژگی های طراحی خود انتخاب کنید، در حالی که سعی می کنید همه عوامل را در نظر بگیرید - از وزن تا راحتی عملیاتی.

نصیحت! اگر به تعمیرکاران نیاز دارید، خدمات بسیار مناسبی برای انتخاب آنها وجود دارد. فقط در فرم زیر توضیحات دقیق کار را ارسال کنید تا پیشنهادات با قیمت از صنعتگران خصوصی، تیم های تعمیرات و شرکت ها از طریق پست دریافت کنید. می توانید نقد و بررسی هر یک از آنها و عکس های همراه با نمونه کار را مشاهده کنید. این رایگان است و هیچ تعهدی وجود ندارد.