در روسیه پس از پرسترویکا، هنوز قوانین مشخصی برای نشان دادن وجود ندارد، در حالی که در بسیاری از کشورها آداب معاشرت سختگیرانه تر است. با یادگیری نحوه استفاده صحیح از اشکال خطاب، نه تنها خود را فردی مؤدب نشان می دهید، بلکه به طرف مقابل و فرهنگ او نیز احترام می گذارید. بلژیک: بلژیکی ها دو نوع هستند - والون ها و فلاندی ها.
مرسوم است که والون‌ها (آنها بلژیکی‌های فرانسوی زبان هستند) را به همان روشی که در فرانسه می‌گویند خطاب می‌کنند: monsieur (monsieur)، مادام (Madame) و mademoiselle (mademoiselle).
با فلاندری ها (آنها بلژیکی هلندی زبان نیز هستند) در هلند با آنها رفتار می شود: gentleman - manner / mineir (meneer / minheer)، خانم، دختر - mefrau (mevrouw). انگلستان، ایالات متحده آمریکا، ایرلند، کانادا، استرالیا، جدید نیوزلند: به یک مرد - آقا (آقا / MR.) به یک زن متاهل - خانم (خانم / خانم)، به یک دختر مجرد - خانم (خانم / خانم). بریتانیای کبیر: به بزرگواران:
به مردان - آقا (سر)،
به خانم های متاهل - Lady (بانو). آلمان، اتریش: Herr (Herr ...، اما Herr صحیح تر است و با حرف بزرگ) فراو (فراو)، Fraulein / Fraulein (Fraulein). یونان: به یک مرد - kirios (κύριος)
به یک زن متاهل - kiria (κυρία)
به یک دختر مجرد - Despinis (Δεσποίνη). هند: یک شکل محترمانه برای مردی که از شما بزرگتر است بابا است (به معنای واقعی کلمه از هندی به عنوان "پدربزرگ" ترجمه شده است). یک شکل محترمانه خطاب برای یک زن مسن تر، دیدی (از هندی - "خواهر بزرگتر") است.
شکل غیرشخصی خطاب به یک مرد یا زن جی است (از هندی به عنوان "عزیز، عزیز" ترجمه شده است). به یک مرد - ارشد، به یک زن متاهل - سنیورا، به یک دختر مجرد - سنوریتا (señorita). اسپانیا و آمریکای جنوبی (به جز برزیل): به افراد با موقعیت بالا یا سالمندان: به یک مرد - دان / دان (دون / دان)
به یک زن متاهل - Dona / donya (Doña / doña)
چنین آدرسی برای دختران مجرد وجود ندارد. ایتالیا: به یک مرد - signor (signore) به یک زن متاهل - signora (signora)، به یک دختر مجرد - signorina (signorina). ایتالیا، پرتغال و برزیل: به بزرگواران:
به یک مرد - دان / دان (دون / دان) به خانم های متاهل - دونا / دونا (دونا / دونا). چین: آقا / آقای ژیان شنگ،
خانم / خانم - تایتای،
دختر مجرد - Xiaojie.
درخواست تجدید نظر بعد از نام قرار می گیرد. به عنوان مثال: آقای لی - لی Xiansheng، خانم Li - Li Taitai. کشور کره:در کره، تقسیم بندی به ارباب و معشوقه وجود ندارد. معمولاً پیشوند -ssi به نام اضافه می شود. اما، اساسا، آنها بر اساس جنسیت درمان می شوند. لیتوانی: به یک مرد بالغ - پوناس (پوناس)،
به یک مرد جوان - ponatis (ponaitis)، ponati (ponaiti)،
به یک زن متاهل - پونی (پونیا)،
به یک دختر مجرد - یک پانل (پانل). هلند: به یک مرد -جنتلمن - شیوه / منیر (meneer / minheer) به یک زن متاهلمعشوقه، به دختر مجرد - mefrau (mevrouw). لهستان، جمهوری چک، صربستان، اسلواکی، اوکراین، بلاروس: به یک مرد -ماهیتابه (تابه)، به یک زن متاهلپانی (پانی)، به یک دختر مجردپانا (پانا). پرتغال، برزیل: به یک مرد - ارشد (سنهور) به یک زن متاهل - señora (Senhora)، به یک دختر مجرد - سنوریتا (Senhorita). روسیه: به مردان - آقا،
به زنان (متاهل و مجرد) - خانم. فنلاند: به یک مرد - هرا (هرا)، به یک زن متاهل رووا (Ruova)،
دختر - Neiti (Neiti)
مرد جوان - Nuori mies (Nuori mies). فرانسه: به یک مرد -موسیو / مسیو (موسیو)، به یک زن متاهلخانم (خانم) به یک دختر مجردمادوازل (مادوازل). سوئیس. از آنجایی که سوئیس یک کشور 4 زبانه است، درخواست تجدید نظر به مناطق نیز بستگی دارد.
بنابراین، در بخش آلمانی زبان سوئیس، آدرس های آلمانی Herr، Frau و Fraulein پذیرفته می شود.
به زبان فرانسوی - مسیو، خانم و مادموزل،
در رومانسک - señora، señor، señorita،
به انگلیسی - به ترتیب آقای، خانم و خانم. سوئد: به یک مرد - هرر / هرر (هر)به یک زن متاهل فرو (میوه)،به یک دختر مجرد فرکن (föken). ژاپن: در ژاپن، وقتی به مرد اشاره می کنند، به همین ترتیب "سان" را به زن اضافه می کنند. (آنالوگ "استاد / خانم" روسی). اغلب برای برقراری ارتباط با غریبه ها استفاده می شود.
«-کون» هم هست که به دختر و زن نمی گویند فقط به مرد. آنالوگ آدرس "رفیق".

برگرفته از اینجا http://iara-m.blogspot.com/20…این کودک و من بودیم که سعی می‌کردیم به یاد بیاوریم که چگونه یک شهروند را به طرق مختلف خطاب کنیم. در اینجا، تصمیم گرفتم ببینم چگونه کشورهای مختلفشاید شما علاقه مند شوید.)

• انگلستان، ایالات متحده آمریکا، ایرلند، کانادا، استرالیا، نیوزلند : به یک مرد - آقا (آقا / MR.) ، به یک زن متاهل - خانم (missis / MRS.) ، به یک دختر مجرد - خانم (خانم / خانم).
• اسپانیا و آمریکای جنوبی (به جز برزیل): به یک مرد - señor، به یک زن متاهل - señora (señora)، به یک دختر مجرد - señorita (señorita).
• ایتالیا: به یک مرد - signor (signore)، به یک زن متاهل - signora (signora)، به یک دختر مجرد - signorina (signorina).
• پرتغال، برزیل: به مرد - سنور (سنهور)، به زن شوهردار - سنورا (سنهورا)، به دختر مجرد - سنوریتا (سنهوریتا).
• آلمان، اتریش: Herr (Herr ...، اما Herr صحیح تر است و با حرف بزرگ)، Frau (Frau)، Fraulein / Fraulein (Fraulein).
• فرانسه: monsieur / monsieur (monsieur)، خانم (Madame)، mademoiselle (mademoiselle).
• هلند: gentleman - manner / mineir (meneer / minheer)، معشوقه، دختر - mefrau (mevrouw).
• بلژیک: بلژیکی ها دو نوع هستند - والون ها و فلامان ها. مرسوم است که والون‌ها (آنها بلژیکی‌های فرانسوی زبان هستند) را به همان روشی که در فرانسه می‌گویند خطاب می‌کنند: monsieur (monsieur)، مادام (Madame) و mademoiselle (mademoiselle). با فلاندری ها (آنها بلژیکی هلندی زبان نیز هستند) در هلند با آنها رفتار می شود: gentleman - manner / mineir (meneer / minheer)، خانم، دختر - mefrau (mevrouw).
• لهستان، جمهوری چک، صربستان، اسلواکی، اوکراین، بلاروس: تابه (تابه)، پانی (پانی)، پانا (پانا).
• فرم مودبانه (محترمانه) در اسپانیا و آمریکای جنوبی(به جز برزیل)به افراد با موقعیت بالا یا مسن: به یک مرد - Don / don (don / Don)، به یک زن متاهل - Dona / dona (Doña / doña)، چنین شکلی از آدرس برای دختران مجرد وجود ندارد.
• همینطور فرم مودبانه در ایتالیا، پرتغال و برزیل: به یک مرد - دان / دان (دون / دون)، دونا / دونا (دونا / دونا).
• با حسن نیت در انگلستانبه بزرگان: به مردان - آقا (سر)، به خانم های متاهل - بانو (بانو).
• روسیه: به مردان - ارباب، به زنان (متاهل و مجرد) - معشوقه.
• سوئد: herr / herr (herr)، fru (fru)، fröken (fröken).
• سوئیس. از آنجایی که سوئیس یک کشور 4 زبانه است، اما جذابیت ها نیز به مناطق بستگی دارد. بنابراین، در بخش آلمانی زبان سوئیس، آدرس های آلمانی Herr، Frau و Fraulein، در قسمت فرانسوی زبان - monsieur، madam و mademoiselle، در رمانس - señora، señor، señorita و در قسمت انگلیسی زبان هستند. - به ترتیب آقا، خانم و خانم.
• لیتوانی: به مرد بالغ - پوناس (پوناس)، به مرد جوان - پوناتیس (پونایتیس)، پوناتی (پونایتی)، به زن متاهل - پونیا (پونیا)، به دختر مجرد - پانل (پانل).
• یونان: به مرد - kirios (κύριος)، به زن شوهردار - kiria (κυρία)، به دختر مجرد - Despinis (Δεσποίνη).
• فنلاند: استاد - Herra (Herra)، خانم - Ruova (Ruova)، دختر - Neiti (Neiti)، مرد جوان - Nuori mies (Nuori mies).
• ژاپن: سان در پایان به نام مرد اضافه می شود. به عنوان مثال: لی سان، کیم سان. به نام زندر پایان اضافه شد حسن نیت-ssi. به عنوان مثال: Jinyoung-ssi، Seonghan-ssi.
• چین: آقا / آقای - Xiansheng، خانم / خانم - Taitai، خانم (دختر مجرد) - Xiaojie. درخواست تجدید نظر بعد از نام قرار می گیرد. به عنوان مثال: آقای لی - لی Xiansheng، خانم Li - Li Taitai. می‌توانید درباره اشکال مودبانه نشانی در چین بیشتر بخوانید.
• کشور کره: در کره هیچ تقسیم بندی به ارباب و معشوقه وجود ندارد. معمولاً پیشوند -ssi به نام اضافه می شود. اما، اساسا، آنها بر اساس جنسیت درمان می شوند.
• هندوستان: شکلی محترمانه برای مردی که از نظر سنی از شما بزرگتر است - بابا (به معنای واقعی کلمه از هندی به عنوان "پدربزرگ" ترجمه شده است). یک شکل محترمانه خطاب برای یک زن مسن تر، دیدی (از هندی - "خواهر بزرگتر") است. شکل غیرشخصی خطاب به یک مرد یا زن جی است (از هندی به عنوان "عزیز، عزیز" ترجمه شده است).

دستورالعمل

در فرانسه، دختران مجرد را "mademoiselle"، زنان متاهل - "خانم" خطاب کنید. اگر با وضعیت تأهل طرف مقابل آشنا نیستید، سن او را راهنمایی کنید. گفتن "mademoiselle" با لحن پرسشگر راهی مودبانه برای فهمیدن اینکه آیا از فرم صحیح استفاده می کنید یا خیر. در یک جلسه کاری، آدرس "خانم" مناسب ترین خواهد بود. رسم بر این است که همه را صرف نظر از مقامش «مسئو» خطاب می کنند. خطاب به نام یک شکل نسبتاً شخصی در نظر گرفته می شود که فقط در صورتی باید به آن متوسل شد که خود مخاطب خود را معرفی کند. در آینده، این شکل خاص از نام باید مورد استفاده قرار گیرد، حتی اگر همکاران یا آشنایان فرد را متفاوت خطاب کنند. هنگام احوالپرسی، خداحافظی یا عذرخواهی، فرم "خانم" یا "موسیو" را اضافه کنید.

قبل از خطاب به یک آلمانی، عنوان او را که باید بعد از مودب "Herr" اضافه شود، دریابید. اگر برای اولین بار با آن شخص ملاقات می کنید، از گزینه Herr Doktor استفاده کنید. کلمه دکتر معانی زیادی در آن دارد آلمانیو به طور گسترده در زمینه های مختلف استفاده می شود. بزرگسالان در آلمان معمولاً "Frau"، - "Fräulen" نامیده می شوند. به طور جداگانه، این کلمات فقط هنگام صحبت با پرسنل خدمات استفاده می شود: خدمتکاران و زنان فروشنده. هنگام صحبت با یک خانم متاهل، باید عنوان همسرش را به آدرس "فرو" اضافه کنید، مثلاً "دکتر فراو". یک جایگزین «گنادیگه» است که در آداب معاشرت با «مهربان» یا «بسیار مورد احترام» است. در مورد زن مجرد نیز باید «گنادیگه» اضافه شود.

در انگلستان، «آقا»، «خانم» و «خانم» باید به ترتیب برای مردان، زنان مجرد و زنان متاهل استفاده شود. نام مخاطبین در صورت شناخته شدن به آنها اضافه می شود. انگلیسی همچنین فرم‌های رسمی‌تری از آدرس را ارائه می‌کند: «آقا» و «مادام». کلمه "آقا" به دو صورت استفاده می شود: به عنوان یک شکل محترمانه (به یک بزرگسال، یک زیردست رئیس، یک کارگر خدماتی به یک مشتری) و به عنوان عنوان اشراف. در حالت دوم، ترکیبی با نام کامل مورد نیاز است. آداب معاشرت «خانم ها» و «آقایان» عمدتاً هنگام خطاب به مخاطب استفاده می شود.

قواعد آداب معاشرت در ایالات متحده، اشکال مشابهی از خطاب را مانند انگلستان ارائه می دهد، اما آنها دموکراتیک تر هستند. کاملاً مناسب است که یک مرد جوان را "مرد جوان" یا "زن جوان" خطاب کنیم. جذابیت "عزیزم" - "" یا "عزیز" هم در دنیای قدیم و هم در دنیای جدید آشنا تلقی می شود.

در ژاپن، هنگام خطاب قرار دادن یک طرف صحبت، از شکل سوم صورت استفاده کنید، نه شکل دوم. اضافه کردن یک ذره مودبانه به نام خانوادگی ضروری است که بر احترام تأکید دارد. رایج ترین کلمه "سان"، کمتر "دونو" یا "ساما" است. در یک گفتگوی دوستانه، ذره "kun" قابل قبول است که پس از نام خانوادگی آمده است. وضعیت مخاطب را نیز باید در نظر گرفت. در محل کار، با مافوق خود تماس بگیرید و موقعیت او را اعلام کنید.

توجه داشته باشید

از قبل از فرم های آدرس پذیرفته شده در کشوری که می خواهید بازدید کنید مطلع شوید. یک اروپایی می تواند به سرعت یک اشتباه یک خارجی را ببخشد و در کشورهای عربی یک اشتباه می تواند به طور قابل توجهی به روابط آسیب برساند.

توصیه مفید

قوانین ارتباط غیر کلامی را در نظر بگیرید. وقتی یک آلمانی را خطاب می‌کنید، نباید دست‌هایتان را در جیب‌تان بگذارید و وقتی از خودتان به یک ژاپنی می‌گویید، دستتان را نه به سمت سینه‌تان، که به سمت بینی‌تان بگیرید.

منابع:

• نحوه برخورد با مردم

در کشورهای انگلیسی زبان، مرسوم است که هنگام اشاره به یک زن، "خانم" یا "خانم" را به نام او اضافه می کنند. اما مهم است که بدانید در چه مواردی از این یا آن کلمه استفاده می شود تا در موقعیت ناخوشایندی قرار نگیرید.

در، مانند بسیاری از زبان های اروپایی دیگر، اشکال خاصی از نشانی وجود دارد که در رابطه با. علاوه بر این، تا همین اواخر تمایز بسیار واضحی بین نحوه برخورد با یک خانم جوان یا نه حتی خیلی جوان، بلکه با یک خانم متاهل وجود داشت.

آدرس "خانم"

معمولاً برای دخترانی که هنوز ازدواج نکرده اند از کلمه خانم استفاده می شود. محققان زبان شناس معتقدند که این در قرن هفدهم ظاهر شد. جالب اینجاست که مرسوم است که معلمان زن مدارس را بدون توجه به وضعیت تأهل آنها با عنوان "خانم" خطاب می کنند. این سنت از زمانی که فقط دختران مجرد حق داشتند شغل پیدا کنند، حفظ شده است.

آدرس "خانم"

چندی پیش، مرسوم بود که یک زن متاهل را به عنوان "معشوقه" خطاب می کردند، در حالی که نام و نام خانوادگی همسرش را اضافه می کردند، به عنوان مثال، "معشوقه توماس ادعا". سپس کلمه "معشوقه" با آدرس "خانم" جایگزین شد، اما این خانم متاهل با نام همسرش "خانم توماس ادعا" نیز نامیده شد و فقط خیلی بعد، زنان با ازدواج "حق" دریافت کردند. برای حفظ نام خود با نام رسمی: «خانم هلن برند.

زن پس از بیوه شدن، همچنان شوهرش خوانده می شود و مرسوم است که هنگام خطاب به او از کلمه «خانم» استفاده می شود. اگر آن خانم طلاق گرفته باشد، ممکن است به شیوه خودش خود را «خانم ادعا» (به نام شوهرش) معرفی کند یا «خانم» نامیده شود و نام دخترش را بخواند.

فرم جدید آدرس "miz"

اما جامعه در حال تغییر است و زبان نیز با آن تغییر می کند. اخیراً در کشورهای انگلیسی زبان، جذابیت "miz" روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می کند. این شکل از خطاب خنثی است، با "خانم" روسی مطابقت دارد و هم در رابطه با زنان متاهل و هم برای زنان مجرد استفاده می شود. مبتکران معرفی چنین رفتاری فمینیست های دهه 50 بودند. آنها معتقد بودند که این به یک زن اجازه می دهد تا با یک مرد در خود برابر شود موقعیت اجتماعی. از دهه 70 قرن گذشته، درخواست تجدید نظر در جامعه به عنوان رسمی پذیرفته شده است. در محافل تجاری، قبلاً به طور محکم در زندگی روزمره جا افتاده است. بله و در زندگی روزمرهبه طور فزاینده ای، یک زن با عنوان "خانم" خطاب می شود تا زمانی که خود او بخواهد بر وضعیت زناشویی خود تأکید کند و از او بخواهد که او را "خانم" یا "خانم" خطاب کنند.

به هر حال، در فرانسه، درخواست معروف برای دختران مجرد "mademoiselle" قبلاً رسماً از استفاده خارج شده است. اکنون یک زن فرانسوی با هر سن و وضعیت تاهل فقط "مادام" نامیده می شود. چه کسی می داند، شاید در آینده نزدیک آدرس های انگلیسی "خانم" و "خانم" منسوخ و خارج از کاربرد رایج شناخته شوند؟

ویدیو های مرتبط

"در رم مانند یک رومی رفتار کنید" کلید درک متقابل بین مهمانان یک کشور خاص و ساکنان محلی آنها است. اگر یک ایتالیایی را "ماسترو" خطاب کنید، بر احترام شما به موقعیت او تأکید می کند، اما اینگونه صدا زدن یک ویتنامی به حس تواضع او آسیب می رساند. خطاب آشنای "عمو" به فرانسوی حداقل مظهر بی ادبی به نظر می رسد. و با خطاب کردن پلیس اسپانیا به عنوان "شما"، احترام متقابل را برای خود تضمین خواهید کرد. گمشده در ترجمه: چگونه در رم یک رومی باشیم، و در گواتمالا - یک گواتمالایی واقعی؟

اگر روزی خود را در یک جلسه کاری در گواتمالا دیدید، بدون استثنا با همه دست بدهید. اگر دست دادن شخصی برای شما خیلی قوی به نظر می رسد، تعجب نکنید: آن دسته از گواتمالایی هایی که از ایالات متحده به وطن خود بازگشته اند به یک دست دادن قوی عادت کرده اند. یک دست دادن ضعیف به شما می گوید که گواتمالایی ظاهراً کشور را ترک نکرده است. در این کشور مرسوم است که یکدیگر را با نام خانوادگی یا عنوان خطاب می کنند. شما مثلاً با یک معلم ملاقات کردید - به او بگویید "پروفسور" و دکتر - "دکتر". تماس با نام قابل قبول است، اما فقط برای اعضای خانواده، فرزندان و دوستان نزدیک. تا زمانی که گواتمالایی از عناوین شما مطلع نباشد، شما را «سنیورا»، «سنور» یا «سنیوریتا» صدا می کند.

از مردم محلی در مورد کاری که انجام می دهند نپرسید: خود گواتمالایی ها وقتی صلاح بدانند در مورد آن به شما خواهند گفت. و پس از دوستی با یکی از ساکنان محلی، تعجب نکنید که او به نشانه موقعیت خود، روی شانه شما دست می زند. زنان گواتمالایی فقط با دوستان نزدیک گونه خود را در آغوش می گیرند و می بوسند. در بخش دیگری از جهان، ویتنامی‌های متواضع به ندرت اولین کسانی هستند که خود را به غریبه‌ها معرفی می‌کنند و عادت خارجی‌ها به دادن نام و رتبه خود در هنگام ملاقات شرم‌آور است. به عقیده مردم ویتنام، بهتر است روی شناسایی بی‌صدا شایستگی‌های خود حساب کنید.

ویتنامی ها به نام ها اهمیت زیادی می دهند - اغلب مردم محلی نام های مخفی دارند که فقط آنها و والدینشان می شناسند. آنها معتقدند که نام گفتاری به ارواح شیطانی بر صاحب خود قدرت می دهد. بنابراین، وقتی در یک مکان عمومی، به عنوان مثال، چی-های (دختر دوم) شنیدید، تعجب نکنید. شما البته بهتر است از چی های به عنوان «موسترس» یاد کنید. تا اینکه از شما می خواهد که او را به اسم کوچک صدا کنید. با این حال، در این مورد، بهتر است او را با نام خصوصی خطاب کنید: در حضور اشخاص ثالث، چی های فقط برای شما "خانم" است.

در فرانسه، اگر بخواهید، مردم محلی را با "شما" خطاب کنید: شکل خطاب "شما" در اینجا بین دوستان نزدیک و هنگام اشاره به کودکان امکان پذیر است. منتظر بمانید تا طرف مقابل به شما پیشنهاد دهد که به "شما" بروید. سفتی فرانسوی ها را نمی توان با سبکی و شادابی ایتالیایی ها مقایسه کرد. یک مراسم خاص برای ایتالیایی ها سلام است. «چائو» - شکلی غیررسمی از احوالپرسی و خداحافظی - با دست دادن و بوسیدن همراه است. علاوه بر این، حتی افرادی که به سختی آشنا هستند، بوسه های خود را رد و بدل می کنند و شادی صمیمانه ملاقات در چهره آنها خوانده می شود، حتی زمانی که مردم اخیراً از هم جدا شده اند. در ایتالیا بدون اینکه منتظر بمانند به شما کارو (عزیز) یا کارا (عزیز) روی می آورند، شما را بلو (عزیز) یا بلا (عزیز) صدا می کنند.

ایتالیایی‌ها یکی از مزایای زبان ایتالیایی را آزادی آن می‌دانند: آنها انتهای اسم‌ها و صفت‌های زیادی دارند که به کمک آن‌ها، به عنوان مثال، scarpa (کفش) به یک کفش کریستالی اسکارپینا یا یک چکمه اسکی اسکارپونه سنگین‌تر تبدیل می‌شود. آمور به زیبایی به یک آموروسو (عاشق)، یک آمورینو کوچک (کوپید) یا یک آمانته خطرناک (عاشق) تبدیل می شود. مردان ایتالیایی با شور و حرارت بحث می کنند که چگونه bella donna (زیبایی) belissima (زیبا)، bellina (زیبا) یا فقط belloccia (از هر نظر دلپذیر است). و آنها روشن می کنند که آیا دونینا از نظر اندازه چشمگیر است یا خیر و آیا دوناکیا به راحتی قابل دسترسی است.

با این همه آزادی و بی دقتی اضافه کردن پایان ها، تبدیل کلمات به پیچیده و نه چندان ساختنی، ایتالیایی به شما اجازه نمی دهد که شما را "شهروند" یا "رفیق" خطاب کنید و کودک ایتالیایی شما را "عمو" یا "عمو" صدا نخواهد کرد. "عمه". برای یک ایتالیایی، شما signor یا signora هستید، و حتی اگر آن زن واقعاً signorina باشد (اشاره به زن مجرد، منحصراً توسط signora خطاب می شود. "دکتر" در اینجا لزوماً یک پزشک نیست: ایتالیایی ها اینگونه بر احترام خود به یک شخص تأکید می کنند آموزش عالی. اساتید اینجا همه معلم هستند و استاد می تواند فردی با هر تخصصی باشد. شاید بیشتر اوقات در ایتالیا کلمات سپاسگزاری را بشنوید. این افراد از grazie (متشکرم) و prego (لطفا) کوتاهی نمی کنند. با تشکر از ما، ایتالیایی ها آماده ارائه شش نوع مختلف هستند: mille grazie، grazie mille، tante grazie، grazie tante، monte grazie و در نهایت، grazie infitite.

در روسیه، گزینه های بسیار بیشتری برای تماس افراد با یکدیگر وجود دارد. این به دلیل تغییرات اجتماعی و فرهنگی در جامعه است که در طول چندین دهه رخ داده است. بنابراین، به عنوان مثال، کلمه "زن" در قرن 16 ظاهر شد و در اصل نام نماینده طبقه پایین بود. تجدید نظر در معنای کلمه در نیمه دوم قرن 19 اتفاق افتاد. نویسنده NV Shchelgunov نوشت: "در فرهنگ لغت عامیانه روسیه کلمه "زن" وجود ندارد، بلکه یک زن یا یک دختر وجود دارد ... تمام روسیه، از بالا تا پایین، زن دیگری را به جز یک زن نمی شناختند. " در طول قرن 19 کلماتی مانند مبتذل، گستاخ و احمق با این کلمه همراه بود. و امروز، برعکس، ما این کلمات را با کلمه "زن" تداعی می کنیم.

«جدول رتبه‌ها» که در سال‌های 1717-1721 منتشر شد، فرم‌های نشانی را مطابق با رتبه‌ها و املاک تجویز می‌کرد. طبقات اشراف، روحانیون، بازرگانان، خرده بورژواها و دهقانان برجسته بودند. درخواست تجدید نظر با آنها مطابقت داشت: "ارباب" و "بانو" - برای افراد گروه های ممتاز. "آقا" و "خانم" - برای طبقه متوسط؛ "استاد" و "خانم" برای هر دو. هیچ درخواست واحدی برای نمایندگان طبقه پایین وجود نداشت.

پس از انقلاب اکتبر، تمامی درجات و عناوین با فرمان خاصی لغو شد و «استاد»، «خانم»، «آقا» و «خانم» به عنوان «بورژوازی» و خوارکننده حیثیت انسانی شناخته شدند. "رفقا" و "شهروندان" جایگزین استادان شدند. بنابراین معلوم می شود که امروزه در کشور ما، جایی که مخاطبان متنوع زندگی می کنند، تنوع ممکن است: نکته اصلی این است که "خاله" و "عمو" با احترام تلفظ می شوند.

در مقابل، چینی ها کمتر لیبرال هستند. آنها با استفاده از شرایط خویشاوندی یا با تعیین حرفه و شغل طرف صحبت می کنند. فقط اسم اینجا قبول نمیشه علاوه بر این، در چین، مفاهیم "برادر"، "خواهر" بسیار انتزاعی هستند. در اینجا آنها جزئیات را ترجیح می دهند: اگر یک برادر باشد، مثلاً یک پسر عموی کوچکتر. کودکان چینی گاهی اوقات نام اقوام متعدد خود را نمی دانند، زیرا مادران به ندرت مادر یا بستگان خود را با نام کوچک خطاب می کنند. و از آنجایی که اقوام بیشماری در اینجا وجود دارد، به هر کدام یک شماره سریال اختصاص داده شده است: خاله پنجم، دومین برادر بزرگتر. در گذشته در چین ممنوعیت بیهوده بردن نام افراد محترم و بستگان وجود داشت.

من تعجب می کنم که چینی ها چگونه به غریبه ها اشاره می کنند. به عنوان مثال، در شمال، یک زن جوان با عنوان "xiao-jie" (به معنای واقعی کلمه، "خواهر کوچکتر") خطاب می شود. با این حال، در جنوب، "xiao-jie" یک زن فاسد است و باید مراقب چنین درخواست هایی در آنجا بود. چینی ها به چینی ها از هنگ کنگ، تایوان که برای تجارت به سرزمین اصلی آمده اند، می گویند: "از یک پدر و مادر متولد شده اند" یا تانگ بائو. و تانگ بائو در سرزمین اصلی به دیده تحقیر نگاه می شود.

در تایلند، درخواست تجدیدنظر کمتر رسمی است. اینجا به اسم صدا می زنند و مواظب سرشان هستند. حداقل در بانکوک: در استانی که سنت های ملی در آن قوی است، باید از آنچه در آنجا مجاز است اجتناب کرد. تایلندی ها به جای دست دادن، کف دست های خود را در مقابل خود جمع می کنند - این یک ژست خوش آمدگویی "وای" است. با این حال، کارشناسان استفاده از اولین "وای" را توصیه نمی کنند: خود را به یک پاسخ خیرخواهانه به آن محدود کنید. سر برای یک تایلندی قسمت اصلی بدن است، بنابراین، حتی دوستان نزدیک نیز نباید آن را لمس کنند. جوان‌های تایلندی در مکان‌های عمومی سعی می‌کنند سرشان را پایین‌تر از بزرگ‌ترها نگه دارند تا این‌ها احساس نکنند که کوچک‌ترها به بزرگ‌تر نگاه می‌کنند.

مردم مائوری که در نیوزلند زندگی می کنند نیز "وای" جالب خود را دارند. این احوالپرسی را "هنگی" یا مالش بینی بنامید: این رسم خیلی وقت پیش سرچشمه گرفته است و نماد "نفس زندگی" است که به سوی خدایان صعود می کند. برای اینکه برای صاحب خانه «مانوهیری» (بیگانه) نباشد، باید با او بینی مالید و به مقام «تانگاتا ونوا» (انسان زمین، برابر) رفت.

هیچ چیز تصادفی نیست... موقعیت اجتماعی زن، نقش او در جامعه، ویژگی های توسعه یافته تاریخی خود را در فرهنگ های مختلف دارد. بیایید در مورد تصویر یک زن در فرهنگ های جهان صحبت کنیم: نگرش نسبت به او و درمان.

موقعیت اجتماعی زن، نقش او در جامعه، دارای ویژگی های تثبیت شده تاریخی خود در فرهنگ های مختلف است. یک پدیده رایج، برتری حقوق مردان بر زنان است، به ویژه در برخی از کشورهای اسلامی. نمونه ای از جامعه ای با برتری زنان، مردم اسطوره ای آمازون ها هستند که منحصراً متشکل از زنانی بودند که نمی توانستند شوهران خود را با آنها تحمل کنند.

غالباً نابرابری حقوق از هنجارهای دینی ناشی می شد و مشخصه اکثر ادیان، به ویژه ادیان ابراهیمی بود. از بسیاری جهات، شکل گیری این هنجارها به این دلیل است که برای اکثریت زنان، در ارتباط با تولد و تربیت فرزندان، اهداف اصلی زندگی منحصراً درون خانواده بوده است. بیشتر سنت های فرهنگی بر آماده سازی دختر برای ازدواج و به ویژه حفظ باکرگی قبل از ازدواج تأکید داشتند. در عین حال، معمولاً به آماده سازی یک مرد جوان برای ازدواج اهمیت کمتری داده می شد.

نگرش به زن در فرهنگ غرب

مدت طولانی در فرهنگ غربینابرابری در حقوق زن و مرد وجود داشت، تا حدی به دلیل ویژگی‌های آداب مذهبی (مثلاً در مسیحیت، زن هنوز نمی‌تواند وارد روحانیت شود)، تا حدی به دلیل کلیشه‌هایی در مورد ناتوانی زن در تصمیم‌گیری مسئولانه.

در حال حاضر، در بسیاری از کشورهای غربی (عمدتاً در اروپا و همچنین در ایالات متحده آمریکا) تمایل به برابری حقوق زنان و مردان وجود دارد. تغییراتی که در نگرش نسبت به زنان در قرن بیستم در غرب رخ داد به وضوح با فرآیندهایی مانند انقلاب جنسی و فعال شدن فمینیسم به عنوان تجلی افراطی میل به حقوق برابر برای زنان و مردان مشخص می شود.

نگرش به زنان در کشورهای اسلامی

علیرغم اینکه از نظر مسلمانان واقعی، زن باید یکی از عالی ترین و شرافتمندانه ترین مناصب جامعه اسلامی را به خود اختصاص دهد، در حقیقت زن از حقوق کمتری نسبت به مرد برخوردار است. این امر به ویژه در مورد روابط خانوادگیکه در آن مردان حق تعدد زوجات، ازدواج با زن با مذهب متفاوت و غیره دارند. زنان از حقوق مشابهی برخوردار نیستند.

همچنین در برخی از کشورهای اسلامی محدودیت های قانونی برای حقوق زنان وجود دارد، مانند ممنوعیت رانندگی با خودرو، حضور در انظار عمومی بدون خویشاوند مرد، ممنوعیت شرکت در «هر چیزی که مربوط به موسیقی و اجرای لباس باشد» (این موارد محدودیت ها در عربستان سعودی اعمال می شود). در حال حاضر تغییر جدی در موضوع برابری زنان در کشورهای اسلامی ایجاد نشده است، موارد منفرد اعتراض تاثیری بر وضعیت فعلی ندارد.

توسل به یک زن

در کشورهای مختلف جهان پذیرفته شده است گزینه های مختلفبرای یک زن جذابیت دارد، اغلب آنها وضعیت او را به یک درجه یا دیگری منعکس می کنند (متاهل، مجرد، شاهزاده خانم، دوشس، معشوقه و غیره). در حال حاضر در اتحادیه اروپا برای لغو این گونه درخواست ها مبارزه وجود دارد، یکی از دلایل لغو، نشان دادن وضعیت متاهل یا مجرد بودن زن است که ممکن است برای او توهین آمیز باشد.

در کشورهای انگلیسی زبان متداول ترین درخواست ها عبارتند از: به یک زن مجرد - خانم (به انگلیسی Miss، مخفف معشوقه). متاهل - خانم (eng. Missis, abbr. Mrs); توسل کلی به زن متاهل و مجرد - خانم (eng. Madam) (خلاصه خانم (eng. Ma'am).

در آلمان: به یک زن مجرد - fraulein (منسوخ شده)؛ به یک زن متاهل - کلاهبرداری.

در روسیه به طور کلی مرسوم نیست که از درخواست تجدید نظر استفاده شود، در این مورد به جای آنها از درخواست تجدید نظر با نام و نام خانوادگی یا: جنسیت: شهروند، زن، دختر، مادر بی ادب، منسوخ استفاده می شود. خانم، رفیق، خانم جوان، مهماندار؛ در مطبوعات تجاری، به صورت نوشتاری: خانم (به دنبال نام خانوادگی)؛ فرزند به مادر: مادر و غیره

در اسپانیا : به زن مجرد - senorita (اسپانیایی senorita); به یک زن متاهل - señora (اسپانیایی مخفف Sr.)؛ سنیورا دونا (مخفف Sr. D.)

در جمهوری چک آدرس "زن" توهین آمیز است، زیرا کلمه "ženština" به معنای "زنی با فضیلت آسان" است. در عوض، مرسوم است که به "pani" خطاب شود، ممکن است یک دختر جوان نیز "slečna" خطاب شود.

در اوکراین همانطور که همه ما به خوبی می دانیم، خطاب به "پانی" مرسوم است، یک دختر جوان را می توان "خانم" نیز نامید.