هلیبورگ زیبای شگفت انگیز زمانی به اوج ارزش تزئینی خود می رسد که باغ در خواب زمستانی خود است. این گیاه علفی چند ساله در مکان های نیمه سایه یا سایه بیشترین احساس راحتی را دارد. با خواندن 10 نکته ما چیزهای دیگری را که باید در مورد hellebore (Helleborus) بدانید بیابید.

1. مطلوب ترین مکان را انتخاب کنید

هلهبور سیاه (Helleborus niger) گیاهی با عمر طولانی است که می تواند به مدت 30 سال یا بیشتر در یک مکان در باغ رشد کند. مراقبت از این گیاه، که در اعماق زمستان شکوفا می شود، نیازی به تلاش زیادی ندارد: به تقسیم منظم بوته و کاشت مجدد نیازی ندارد، همانطور که در مورد گیاهان چند ساله زینتی، به عنوان مثال، آستر یا پیچ امین الدوله صادق است. با این حال، ارزش وقت گذاشتن را برای انتخاب مطلوب ترین مکان برای رشد و توسعه هلیبورگ دارد. به دقت فکر کنید که جهنم شما باید در کجا قرار گیرد: علاوه بر الزامات محل رشد (نگاه کنید به نکته 5)، باید گلدهی زودرس گیاه را نیز در نظر بگیرید. از این رو به شما توصیه می کنیم مکانی را انتخاب کنید که گیاه زمستانی به خوبی از پنجره های خانه نمایان باشد.

گل‌های زیبای هلبور در مقابل پس‌زمینه پوشش برف، تماشایی به نظر می‌رسند.

2. از گیاهان همدم گلدار استفاده کنید

در جمع گلدهی گیاهان دیگر، حس شادی بهار را به باغ می آورد. فندق جادوگر یکی از معدود درختچه هایی است که در زمستان یا اوایل بهار شکوفا می شود. یک مزیت دیگر از چنین مشارکتی وجود دارد: در تابستان، این درختچه برگریز، با تاج باز، پهن و گرد خود، سایه ای عالی برای هلیله دوستدار رطوبت ایجاد می کند. در شرایط رشد طبیعی در کوهستان، می توانید هلهبور را در ترکیب با گیاه اریکا پیدا کنید. بنابراین، چنین دوئتی جلوه ای دلپذیر و طبیعی دارد و تلفیقی صاف با پس زمینه منظره به باغ ارائه می کند. Hellebore به خوبی با گل های زرد بهار زمستانی هماهنگ می شود. آنها با هم یک فرش چشمگیر بهاری ایجاد می کنند. در باغبانی، هلیبور به دلیل برگ های فشرده و بزرگش ارزش دارد که به خوبی برگ های گل های پیازی بهاری را که در پایان گلدهی زرد شده اند و چندان جذاب نیستند، پنهان می کند.

3. نسل جدید گیاهان را آزمایش کنید

گل دهی هلبور به شکل طبیعی بسته به شرایط آب و هوایی در ماه های نوامبر، دسامبر یا ژانویه آغاز می شود و در ماه مارس/آوریل به پایان می رسد. هلبور سیاه «Praecox» ابتدا شروع می شود. در جنوب ممکن است در اواخر پاییز شکوفا شود. عاشقان کریسمس شکوفه‌دار به طور فزاینده‌ای سری‌های متنوع «سریال کریسمس» را خریداری می‌کنند - جهنم‌های شکوفه‌دار نسل جدید. گیاهان این سری واریته متعلق به مجموعه به اصطلاح طلایی هلبورس "مجموعه طلای هلبوروس" (که در نام واریته به عنوان HGC نشان داده شده است) تعلق دارند. Hellebores 'Jacob Classic' یا 'Joel' از "Golden Collection" نه تنها جزو اولین کسانی هستند که در دکوراسیون گل خودنمایی می کنند، بلکه با گل های سفید برفی روی ساقه های بلند، قدرتمند و تیره که در پس زمینه چشمگیر به نظر می رسند، تحت تاثیر قرار می گیرند. شاخ و برگ تزئینی بنابراین دست برای چیدن چند گل برای گلدان دراز می شود. گل‌های هلبور برای بریدن بسیار مناسب هستند زیرا مدت زیادی در گلدان دوام می‌آورند و طراوت خود را حفظ می‌کنند. نکته اصلی این است که آنها را در هوای یخبندان برش ندهید.

4. واکنش دفاعی در هوای سرد

در یخبندان های شبانه، کوچک می شود و به نظر می رسد که یخ زده است. با این حال، در واقع، گیاه مقاوم به هیچ وجه خالی از سرزندگی نیست. این یک نوع دفاع شخصی در برابر سرما است. این گیاه برای جلوگیری از یخ زدن گل ها، رطوبت را از گل های خود خارج می کند. و به محض افزایش دمای هوا، رطوبت به گل ها باز می گردد، آنها صاف می شوند و دوباره با قدرت جادویی پر می شوند. شناخته شده است که هلبورها می توانند یخبندان تا -10 درجه سانتیگراد را بدون مشکل تحمل کنند. پوشاندن گیاهان با شاخه های صنوبر ساخته شده از شاخه های صنوبر، تغییرات شدید دما را نرم می کند.

جهنم متعفن (Helleborus foeditus)

5. مهم: خاک را به درستی آماده کنید

انواع و اقسام هلهبور را می توان در طول دوره گلدهی در زمین کاشت. با این حال، مناسب ترین زمان برای تقسیم و کاشت مجدد بوته ها مرداد ماه است. ابتدا باید با کندن خاک به عمق دو سرنیزه بیل، آن را به خوبی شل کنید زیرا ریشه هلیله سیاه تا عمق 50 سانتی متری در خاک نفوذ می کند به این ترتیب خاک باید تا این عمق با هوموس غنی شود. هلهبور علاوه بر خاک غنی از مواد مغذی، اول از همه به آهک نیاز دارد. در عین حال، هیبریدهای یک گونه مرتبط - هلیبور شرقی (Helleborus orientalis) تقاضای کمتری دارند. آنها خاک های شنی را ترجیح می دهند، اما در هر خاکی به خوبی رشد می کنند. در خاک های شنی سبک، توصیه می شود مخلوطی از کمپوست، سنگ آهک جلبکی و بنتونیت اضافه شود. خاک رس بنتونیت آب را حفظ می کند. آبیاری هلیبورها معمولاً در دوره رشد فعال و زمانی که برگها در ماه مه شکوفا می شوند، زمانی که هوای گرم شروع می شود، انجام می شود.

هلبورهای شکوفه را می توان مستقیماً در زمین باز در بهار کاشت.

6. برگ های قدیمی و بیمار را بردارید

از بین بردن برگ های پیر در اواخر زمستان دو مزیت بزرگ دارد: گل ها با شکوه باز می شوند و خود گیاه سالم تر به نظر می رسد زیرا عفونت های قارچی عمدتاً برگ های سال گذشته را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این، حلزون ها در آنها پنهان می شوند و شاخه های جوان را می بلعند. با این حال، نباید برگ ها را خیلی زود کوتاه کنید، زیرا این کار باعث ضعیف شدن گیاه می شود. اغلب برگ ها محافظت خوبی از گل ها به خصوص قبل از شکوفه دادن ایجاد می کنند. در hellebores، شما باید آنچه را که ظاهری ناخوشایند پیدا کرده است را از بین ببرید. و اگر لکه های سیاه روی برگ ها ظاهر شود، باید به وضعیت کاملاً متفاوت نگاه کنید. در این مورد، لازم است تمام برگ های آسیب دیده را به طور کامل حذف کرده و آنها را دور بریزید.

هرس صحیح هلیبورگ.

7. hellebore شرقی برای دوستداران انفجار رنگ های روشن

به طور معمول، هلبور با گل های سفید برفی شکوفا می شود، که هنگام شکوفه دادن، رنگ صورتی ظریف به دست می آورند. اگر می خواهید پالت رنگ خود را گسترش دهید، پیشنهاد می کنیم به هلهبور شرقی و هیبریدهای آن (Helleborus-Orientalis-Hybriden) توجه کنید که کمی دیرتر از هلیبور سیاه شکوفا می شوند و کل پالت را از سفید مایل به کرم، صورتی پاستلی تا عمیق نشان می دهند. رنگ های قرمز یا تقریبا سیاه برخی از گونه ها به خاطر گل هایشان که با خط تیره یا لکه هایی با رنگ متضاد در وسط مشخص شده اند، ارزشمند هستند. مانند جهنم های سیاه، حتی در حالت پژمرده خود نیز جذاب به نظر می رسند. غلاف های بذر به سبزه تبدیل می شوند. در بوته های قدیمی هلیبور، غلاف های بذر را می توان رها کرد، اما در نمونه های تازه کاشته شده، جوان و ضعیف شده، بهتر است تمام گل آذین های پژمرده حذف شوند تا گیاهان انرژی خود را برای تولید بذر هدر ندهند - این امر باعث گلدهی سرسبز در سال آینده می شود. .

جهنم شرقی "بالارد هیبرید"

8. تزیین گل برای فصل سرد

بوته‌های تزیینی بزرگ هلبور با سوزن‌های سبز کاج Weymouth (Pinus strobus) و انواع توت‌های رنگارنگ (Ilex) ترکیبی فوق‌العاده را تشکیل می‌دهند و بالکن‌ها و تراس‌ها را تزئین می‌کنند. با این حال، مراقب باشید: هله‌بورها در گلدان‌ها خیلی سریع‌تر از نمونه‌هایی که در زمین باز کاشته می‌شوند، یخ می‌زنند. بنابراین، دمای هوا را کنترل کنید. در صورت لزوم گیاهان را به دیوار خانه نزدیک کنید و در صورت وقوع یخبندان شدید شبانه آنها را به سوله منتقل کنید.

9. هلهبور چقدر سمی است؟

هرکسی که با جهنم سروکار دارد باید بداند که این فرهنگ گیاهی سمی است. تمام قسمت های آن حاوی ساپونین است که باعث تحریک غشاهای مخاطی می شود. با این حال، هیچ دلیل فاجعه باری برای وحشت وجود ندارد. همانطور که پاراسلسوس قدیمی نوشت: "دوز به تنهایی سم را نامرئی می کند." اگر از آب گلدانی که جهنم در آن ایستاده استفاده نکنید و به کودکان آموزش دهید که پس از تماس با چنین آبی انگشتان خود را در دهان خود قرار ندهند، هیچ اتفاقی نمی افتد. با این حال، هنگام مراقبت از گیاه، به دلایل ایمنی، استفاده از دستکش های محافظ توصیه می شود.

10. تامین مواد مغذی

Hellebore دو بار در سال به کود آلی نیاز دارد. کودهای گرانولی ساخته شده از کود گاوی یا براده های شاخ و آرد سنگ به خوبی خود را ثابت کرده اند. کودها برای اولین بار در زمان گلدهی استفاده می شوند. کود دهی را با پیرایش برگ ترکیب کنید تا کوددهی آسان تر شود. هلبورها برای بار دوم در اوج تابستان تغذیه می شوند، زمانی که گیاهان ریشه های جدید تشکیل می دهند. تغذیه در این دوره باعث تشکیل جوانه ها می شود. اگر هلیبور برگ های زیاد و گل های کمی تولید کند، این نشان دهنده کمبود آهک در خاک و در نتیجه در تغذیه گیاه است.

کوددهی باعث شاداب ترین گلدهی می شود.

ترجمه: لسیا وی.
مخصوصا برای پورتال اینترنتی
مرکز باغ "باغ شما"

اوگنی سدوف

وقتی دستان شما از جای مناسب رشد می کنند، زندگی سرگرم کننده تر است :)

محتوا

صاحبان خانه های خصوصی رویای رشد گیاهانی را در باغ دارند که در تمام طول سال شکوفا می شوند، مراقبت از آنها آسان است و در برابر آفات مقاوم هستند. آیا شبیه یک افسانه است؟ اما چنین گیاهی وجود دارد، گلدهی زیبایی دارد و باغبانان را با گل آذین های درخشان خود در فصل سرد خوشحال می کند - این هلبور است. در غیر این صورت به آن کلبه زمستانی نیز می گویند. او در هنگام کاشت و مراقبت زیاده روی نمی کند. زمستان سبز از تیره گیاهان علفی و چند ساله از خانواده گیلاس است.

انواع رایج هلهبور با عکس

افسانه ها و داستان های زیادی در ارتباط با کلبه زمستانی وجود دارد. بنابراین، به گفته یکی از آنها، حکیمان گل های او را در نزدیکی اصطبلی که عیسی مسیح در آن متولد شده بود، پیدا کردند. طبق افسانه ای دیگر، اسکندر مقدونی در اثر مسمومیت زمستانی درگذشت. اعتقاد بر این است که این گل قادر به احضار شیاطین است. بقراط از این گیاه به عنوان پاک کننده استفاده می کرد. در زمان های قدیم از این گل برای درمان جنون و فلج استفاده می شد.

تحقیقات مدرن نشان داده است که هلبور حاوی مواد سمی مانند وراترین، تراتوژن، سیکلوپامین و یروین است. وقتی وارد بدن انسان می شوند باعث سرگیجه، تشنگی، احساس خفگی، تورم و استفراغ می شوند. هنگام پرورش این گیاه در باغ خود مراقب باشید که کودکان کوچک یا حیوانات خانگی این گیاه را نخورند. در اولین علائم مسمومیت با علف های هرز زمستانه با پزشک مشورت کنید.

ارتفاع این گیاه به 50 سانتی متر می رسد و دارای سیستم ریشه ای توسعه یافته است. گل‌های تزئینی و برگ‌های هلبور که در نزدیکی زمین قرار دارند، گل رز زیبایی را تشکیل می‌دهند. ساقه بلند این گیاه با گل‌آذین‌های زیبایی پوشیده شده است که همه گونه‌های آن تقریباً به یک رنگ سبز کم‌رنگ هستند. گل ها در داخل رنگ های روشن دارند - قرمز، صورتی، قهوه ای و سیاه. گونه های معمول زمستان گذران:

• شرقی؛
• سیاه؛
• ترکیبی؛
• قفقازی؛
• خجالت زدگی؛
• بدبو

هلبور سیاه

زادگاه این گل اروپای مرکزی و جنوبی است. در طبیعت، علف زمستانه سیاه عمدتاً در جنگل های کوهستانی رشد می کند. گل تا 30 سانتی متر رشد می کند، دارای برگ های متراکم سبز تیره است. در روسیه، هلیبور سیاه در اوایل آوریل شروع به شکوفایی می کند. پس از گلدهی، شاخ و برگ گیاه می ریزد و فوراً برگ جدیدی به جای آن رشد می کند. در زمستان، گل می تواند تا 35- درجه سانتیگراد را تحمل کند. گل آذین بزرگ علف زمستانی سیاه سفید با رنگ صورتی ملایم است.

این گل در جنگل های بلوط، راش و کاج گرجستان و منطقه کراسنودار می روید. علف زمستانه قفقازی تا 40 سانتی متر رشد می کند ریشه کوتاه و به رنگ قهوه ای تیره است، برگ های چرمی دارای رنگ سبز تیره است. گل آذین به رنگ سبز با رنگ سفید یا قهوه ای است. دوره گلدهی: اواخر زمستان، اوایل بهار. اولین گل های هلبور قفقازی از زیر برف ظاهر می شوند.

جهنم شرقی

زادگاه این گیاه مقاوم در برابر زمستان، ترکیه، یونان و قفقاز است. ارتفاع سردخانه شرقی به 30 سانتی متر می رسد و در زمستان این گیاه تا 29- درجه سانتی گراد را تحمل می کند. اولین گل ها در اواسط مارس - آوریل ظاهر می شوند. گل آذین سفید، کرم، صورتی یا بنفش است. انواع هلبور شرقی با لکه هایی در داخل گل ها وجود دارد. زیباترین ها به حق مونتسگور شرقی، بنفش هلن و هیبرید بالارد در نظر گرفته می شوند.

گل رز کریسمس

زادگاه این گیاه چند ساله کوه های قفقاز و بالکان است. باغبانان باتجربه می دانند که هلهبور با نام "رز کریسمس" چگونه به نظر می رسد. شرح این گل در رساله های باستانی آمده است. این گیاه تا 30 سانتی متر رشد می کند، دارای برگ های متراکم با رنگ سبز غنی است. گل آذین گل رز کریسمس دارای رنگ سفید یا قرمز است. دوره گلدهی اواسط زمستان است که گیاه زمستانی نام شاعرانه خود را به همین دلیل دریافت کرد.

روش های تکثیر گیاهان

انواع زمستانه به طور گسترده ای در طراحی منظر استفاده می شود. گل‌ها در حاشیه‌های مخلوط، باغ‌های صخره‌ای، صخره‌ها عالی به نظر می‌رسند و لهجه‌ای روشن در زمین باغ ایجاد می‌کنند. در زمستان، هله‌بور با سبزی‌های بی‌حوصله‌اش باغبانان را به وجد می‌آورد. این گیاه با بذر تولید مثل می کند و بوته بالغ را تقسیم می کند. از آنجایی که این گیاه چند ساله در برابر سرما مقاوم است، می توان آن را منحصراً در زمین باز پرورش داد. در خانه، گیاه زمستانی گلدهی را متوقف می کند.

تکثیر از طریق بذر

برای رشد یک باغ زمستانی، از مواد کاشت تازه استفاده کنید. در هنگام خرید به زمان جمع آوری بذر توجه کنید که پس از 6 ماه زنده مانی خود را از دست می دهند. مواد کاشت گل را در ظروف آماده شده با خاک شل و مرطوب به عمق 1-2 سانتی متر بکارید و وقتی نهال ها اولین برگ های خود را گرفتند، آنها را به مکانی تاریک پیوند بزنید. گیاه تقویت شده را پس از 2-3 سال به مکان دائمی منتقل کنید. پیوند را در اواسط سپتامبر انجام دهید. اولین گلدهی یک گیاه زمستانی که با بذر کاشته شده است در 3-4 سال آغاز می شود.

تقسیم بوته

از آنجایی که هلهبور پیوند را به خوبی تحمل نمی کند و رشد آن به زمان زیادی نیاز دارد، توصیه می شود در موارد نادر از روش رویشی تکثیر گیاه استفاده شود. برای تقسیم بوته، یک گل بالغ بزرگتر از 3 سال انتخاب کنید. گیاهان پس از دوره گلدهی پیوند می شوند. هنگام کاشت بوته زمستانی، فاصله بین گیاهان را حدود 40 سانتی متر حفظ کنید، خاک باید سست، مرطوب با زهکشی خوب باشد.

هنگام تکثیر هلیبور با تقسیم بوته مراقب باشید، زیرا این گیاه سمی است. یک قطره آب میوه باعث تحریک یا سوختگی پوست می شود. بنابراین، هنگام تقسیم بوته زمستانی، دستکش باغبانی بپوشید و از تماس مستقیم گیاه با مناطق بدون پوشش پوست خودداری کنید. اگر آب گل روی بدنتان ریخت، محل را کاملا با آب جاری بشویید و با پزشک مشورت کنید.

شرایط پرورش گل هلیبور

در طبیعت، این گیاه چند ساله مقاوم در برابر سرما در مکان های تاریک، با تهویه خوب خاک و رطوبت متوسط ​​رشد می کند. برای رشد موفقیت آمیز هلبور در باغ خود، شرایطی را برای گیاه ایجاد کنید که تا حد امکان نزدیک به طبیعی باشد. برای کاشت کلبه های زمستانی، مکان هایی را انتخاب کنید که از نور مستقیم خورشید محافظت شده و دارای خاک سست باشد. گل ها در سایه درختان میوه و سوزنی برگ به زیبایی رشد می کنند.

Hellebore در خاک مغذی و غیر اسیدی رشد می کند. اگر خاک سایت شما بسیار اسیدی است، آن را آهک کنید. برای این کار از آرد آهک، گچ یا دولومیت استفاده کنید. رکود رطوبت بر گل های زمستانی اثر مخربی دارد. حتما مراقب وجود زهکشی باشید و به طور مرتب خاک اطراف گل ها را شل کنید.

نحوه کاشت هلبور در بهار

با تکنولوژی کشاورزی مناسب، بیماری ها و آفات برای باغ زمستانی وحشتناک نیستند. بهار بهترین زمان برای کاشت گیاهان هم به صورت رویشی و هم به صورت نهال است. وقتی از طریق بذر تکثیر می شود، ظروف حاوی نهال تا بهار آینده در باغ باقی می ماند. شکست های اصلی باغبانان هنگام رشد هلیبور با خرید مواد کاشت با کیفیت پایین و کاشت مجدد مکرر گیاه همراه است.

نحوه مراقبت از هلبور در زمین باز

هلبور گیاهی بی تکلف است، اما دوست ندارد مزاحم شود. در زمین باز بهترین رشد را دارد. بنابراین مکانی را انتخاب کنید تا گیاه مجبور به کاشت مجدد نباشد. به خاطر داشته باشید که گیاه زمستانی قابلیت کاشت خود را دارد. برای رشد موفقیت آمیز گیاه، به طور مرتب مالچ پاشی کنید، آن را تغذیه کنید و خاک اطراف گل را شل کنید. برای تغذیه، هر 3 ماه یک بار استفاده کنید. پودر استخوان یا خاکستر. در پایان دوره گلدهی، باغ زمستانی را مالچ پاشی کنید. برای این کار از کمپوست باغی و هوموس برگ استفاده کنید.

در طول دوره های خشک، برای جلوگیری از خشک شدن خاک، جهنم ها را آبیاری کنید. از نقطه نظر زیبایی شناسی، این گیاهان که به صورت گروهی کاشته می شوند، ظاهر خوبی دارند. با در نظر گرفتن همه انواع گل ها، طراحان منظره ترکیبات کاملی را ایجاد می کنند که لاله ها، کروکوس ها، سنبل ها و گل های داوودی به طور هماهنگ در آنها قرار می گیرند. این گل در ترکیب با گل پامچال، گل صد تومانی و ولژانکا خوب به نظر می رسد.

در دمای پایین زیر صفر 35- درجه سانتیگراد یا بیشتر، برگهای هلهبور آسیب می بینند. اگر متوجه شدید که این اتفاق افتاده است، برگ های سرمازده را جدا کنید. نگران نباشید، آسیب به شاخ و برگ باغ زمستانی بر رشد بیشتر گیاه و گلدهی آن تأثیر نمی گذارد. ریزوم سالم و قوی باقی می ماند و گل های جدید زمستانی در همان سال شما را خوشحال می کند.

اگر لکه‌هایی روی برگ‌های هلبور ظاهر شد، با آماده‌سازی‌های مخصوص اسپری کنید. از عوامل قارچ کش "Oxychom" یا "Topaz" استفاده کنید. اگر خاک خیلی اسیدی باشد، لکه های سیاه روی برگ های زمستانی ظاهر می شود. برای درمان گل، آهک را به خاک اضافه کنید و برگ های آسیب دیده را جدا کنید. اگر گیاه تحت تأثیر بیماری های غیر عفونی باشد، این نشان دهنده افزایش سطح اسیدیته خاک، یا مقدار بیش از حد رطوبت، یا تغذیه نامناسب هلبور است.

خطایی در متن پیدا کردید؟ آن را انتخاب کنید، Ctrl + Enter را فشار دهید و ما همه چیز را درست می کنیم!

در میان گیاهان علفی چند ساله، گل هولبوروس (یا هلیبوروس، هلیبوروس، چمن زمستانی) جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص می دهد زیرا در دسته گل های زمستانی قرار می گیرد. بی جهت نیست که نام دوم گل رز کریسمس است. دریای مدیترانه وطن آن محسوب می شود و هلبوروس به دلیل خواص دارویی آن محبوبیت پیدا کرد. آنها با کمک آن با نقرس، انواع فلج، صرع، بیماری های پوستی و زنان مبارزه کردند و در حال حاضر گیاه هلبور به طور گسترده ای برای کاهش وزن استفاده می شود.

با وجود تمام جذابیت هایش، گل سمی است. هنگام مصرف آن به عنوان دارو، باید به شدت دوز را محاسبه کنید و حتما توصیه های فردی را از پزشک خود دریافت کنید.

گل خراطین تزئینی که گیاهی همیشه سبز است، می تواند محوطه سایه ای از باغ یا تخت گل را بدون از دست دادن زیبایی ابدی خود حتی در زیر برف تزئین کند.

چندین نوع طبیعی و انتخابی (ترکیبی) شناخته شده وجود دارد. گل ساقه ندارد؛ برگ‌های بزرگ، سخت و به شکل کف دست، مستقیماً از گل رز روی قلمه‌های بلند و سفت بیرون می‌آیند.

گل‌های هلبور بزرگ هستند و می‌توانند به قطر 5 سانتی‌متر برسند. رنگ‌های متنوع گلبرگ‌های آن، از کرم سفید تا قرمز کم‌رنگ، در پس‌زمینه پوشش برف ذوب شده، به سادگی شگفت‌انگیز به نظر می‌رسند.

بهترین مکان برای کاشت هلیبور کجاست؟انتخاب محل کاشت

• تنها مکان ایده آل برای رشد هلیبور در یک کلبه تابستانی مکانی است که سایه روشن ایجاد کند. به لطف سایه جزئی، گیاه برای مدت طولانی از گلدهی خود لذت می برد، یک تیغه برگ بزرگتر و اشباع تر تشکیل می شود.
• قرار گرفتن مستقیم در معرض نور خورشید، به ویژه در ظهر، باعث تسریع فصل رشد می شود که منجر به پژمردگی سریع گل و تشکیل برگ های کوچک و پژمرده می شود.
• از نقطه نظر تزئینی، هلبوروس در مکانی که درختان مخروطی همیشه سبز به عنوان پس زمینه عمل می کنند عالی به نظر می رسد.

خاک برای حلزون

• Hellebore خاک های قلیایی (در موارد شدید خنثی) را ترجیح می دهد.
• در زیر درختان روی چمن به شدت رشد می کند.
• آهک و خاکستر خرد شده به خاک اسیدی اضافه می شود.
• دور انداختن پوسته های چای دم کرده جایی که هلهبوروس رشد می کند نیز مفید است.

اگر مطمئن نیستید که هلبوروس خاک باغ را دوست دارد، از نزدیکترین جنگل مقداری چمن بردارید. این خاک برای یک کلبه زمستانی هم از نظر ساختار و هم ترکیب ایده آل خواهد بود. می توانید چاله کاشت را با آن پر کنید و اطراف آن را مالچ پاشی کنید.

آبیاری گیاه

• در مناطقی که زمستان های برفی دارند، آبیاری مصنوعی گیاهان انجام نمی شود. این امر به دلیل مرطوب شدن طبیعی زمین با آب مذاب امکان پذیر است.
• علیرغم این واقعیت که برگهای بیش از حد سخت عملاً آب را تبخیر نمی کنند، در مناطق خشک آبیاری هلیبور در هوای گرم ضروری است.

کاربرد کود

هلبوروس نوعی گیاه زمین باز است که نیازی به کود اضافی ندارد. خاک، هوا و آب همه چیز مورد نیاز آنها را در طول فصل رشد فراهم می کند. به عنوان مثال، مواد معدنی لازم از خاک و نیتروژن معدنی از هوا به دست می آید. برای جلوگیری از آشکار شدن ریشه گیاه، لازم است زیر آن مالچ بمالید. از آنجایی که مالچ یک ماده آلی است، با گذشت زمان شروع به تجزیه می کند و به کود آلی تبدیل می شود.

چگونه می توان هلهبور را به درستی کاشت یا آن را به مکانی جدید پیوند داد

ابتدای پاییز زمانی است که باید کاشت را شروع کنید. چند ماه قبل از زمستان، به خوبی ریشه می دهد و با خیال راحت در فصل سرد زنده می ماند. Hellebore به دلیل توانایی خود می تواند در طول زمان در یک مکان رشد کند. کلنی ها را ایجاد می کند و علف های هرز را غرق می کند.

خود کاشت سالانه تأثیر منفی بر زیبایی بستر گل دارد. بنابراین، شروع به موقع نازک کردن هلبوروس بسیار مهم است. اغلب اوقات، برای جوان سازی یک تخت گل با یک گیاه، شاخه های جوان کنده شده و دوباره کاشته می شوند و در عین حال از شر شاخه های قدیمی خلاص می شوند.

هنگام کاشت، مهم است که ویژگی های فناوری کشاورزی را در نظر بگیرید:

• سوراخ باید کم عمق باشد، تا 30 سانتی متر، با توجه به اینکه ریشه هلهبور کوچک است. قطر سوراخ تقریباً یکسان است.
• اگر اندوخته ای از صبر دارید، می توانید یک سنگ کوچک در پایین آن قرار دهید که با ماسه پاشیده شده است. چنین بهبود ساده ای امکان زهکشی خوب را فراهم می کند که گیاه را از رطوبت در زمستان و بیماری های پوسیدگی هنگامی که منطقه با آب مذاب در بهار غرق می شود محافظت می کند. با این حال، اگر آب در محل راکد نشود، زهکشی لازم نیست.
• همانطور که قبلا ذکر شد، خاک باید کمی قلیایی یا خنثی باشد، اما اسیدی نباشد. وقتی خاک غنی از هوموس باشد و برای سستی با چمن چاشنی شود خوب است.
• جوانه های رشد نیازی به دفن ندارند، نهال ها با حفظ سطح طبیعی یقه ریشه کاشته می شوند.
• به مقدار متوسط ​​آبیاری کنید تا خاک کاملاً مرطوب شود، اما نباید آن را بیش از حد فشرده کنید تا زمانی که سطح آن ضخیم شود و در هنگام خشک شدن پوسته ای تشکیل شود.

شما باید رطوبت کاشت های جدید را برای هفته اول کنترل کنید و هر روز در شب 1 لیتر در هر بوته آبیاری کنید. اگر هوا مرطوب باشد طبیعت همه کارها را برای شما انجام خواهد داد.

کاشت هلیبور در بهار

• این گیاه را می توان در بهار کاشت، با تهیه یک سوراخ از قبل، تا حدودی عمیق تر از سیستم ریشه موجود.
• توصیه می شود کمپوست پوسیده یا هوموس را در پایین قرار دهید.
• بوته را به صورت عمودی قرار دهید و با دقت آن را صاف کنید تا به طور یکنواخت فضای سوراخ را پر کند و خم نشود.
• با نگه داشتن گیاه، ریشه را با خاک بپاشید و با کف دست به آرامی فشار دهید.
• سطح کاشت باید به اندازه گلدان نهال یا چند سانتی متر کمتر باشد. سخاوتمندانه آبیاری کنید.

نحوه تکثیر هلهبور با تقسیم بوته و بذر

• بهترین کار این است که بوته ها را بین فصل ها، در بهار یا پاییز، بکارید.
• برای تقسیم صحیح بوته، آن را با دقت حفر کنید، ریشه ها را با آب بشویید تا نقاط رشد به راحتی دیده شوند.
• یک چاقوی تیز برمیداریم و با احتیاط آن را بین نقاط رشد تکه تکه می کنیم و برای هر قسمت حداقل 2-3 جوانه باقی می گذاریم.

تکثیر هلبور با دو روش اصلی انجام می شود: اولی رویشی است که شامل تقسیم بوته گیاه است و دومی بذر است. روش تکثیر رویشی موثرترین روش در نظر گرفته می شود؛ روش تکثیر بذر به دلیل کاهش شدید جوانه زنی بذر در طول زمان چندان توجیه پذیر نیست. و به نظر می رسد یافتن بذر هلهبور در بازار آزاد بسیار دشوار است.

رشد نهال هلبور از بذر

نهال هلبروس را می توان با صبر و حوصله فوق العاده به دست آورد. بذرهای تازه برداشت شده باید در اسرع وقت کاشته شوند، حتی قبل از اینکه خشک شوند.

• بهتر است از جعبه های چوبی خانگی با ارتفاع حداقل 10 سانتی متر استفاده کنید تا بتوانید به اندازه کافی خاک مقوی بریزید. در قسمت پایین جعبه باید سوراخ هایی برای زهکشی خوب وجود داشته باشد. برای همین منظور، می توانید قبل از پر کردن جعبه با مخلوط، کمی خاک رس منبسط شده در قسمت پایین بپاشید.
• ما کم عمق، 0.5-1 سانتی متر می کاریم.
• ما بین شیارها حداقل 8 سانتی متر فاصله می گذاریم، زیرا گیاهان جوان به سختی پیوند را تحمل می کنند و توصیه می شود از غواصی خودداری کنید. فاصله بین نهال ها حداقل 4-5 سانتی متر است.
• بذرهای کاشته شده را به باغ می برند و تا بهار در آنجا نگهداری می کنند و فراموش نمی کنند که پس از خشک شدن خاک، تا شروع فصل بارندگی مرطوب شوند. این اقدام برای انجام لایه بندی طبیعی ضروری است.
• در فصل بهار، نهال های جوانه زده را می توان به خانه برد و به روش معمول از آنها مراقبت کرد، فقط با آبیاری به موقع آنها.
• لطفاً توجه داشته باشید که در سال اول فقط دو برگ واقعی ظاهر می شود ، عصبی نباشید: hellebore برای مدت طولانی رشد می کند.
• فقط بعد از 2-3 سال یک محصول کامل بدست می آورید که در بهار یا پاییز در زمین کاشته می شود.
• فقط در سال چهارم یا پنجم می توان شاهد شکوفه دادن جهنم های کاشته شده از دانه ها بود.

برخی از باغبانان نمی خواهند فضای زیادی را به رشد نهال هلبروس اختصاص دهند و همه به این دلیل است که رشد آن بسیار کند است. یک گزینه خوب کاشت ضخیم در یک جعبه است و هنگامی که نهال ها به ارتفاع چند سانتی متر می رسند، آنها را با احتیاط در گلدان های جداگانه می ریزند. در این مورد، می توانید از موچین، چنگال شام یا یک خلال دندان معمولی استفاده کنید تا ریشه را با دقت کنده و گیاه کوچک را به مکانی جدید منتقل کنید.

به این ترتیب پیوند با کمترین آسیب انجام می شود و فضای روی طاقچه برای اهداف دیگر ذخیره می شود در حالی که هلبوروس قدرت می گیرد.

چگونه بذرها را برای کاشت جمع آوری کنیم؟

کپسول میوه گل را کمی نارس بریده و در مکانی گرم و خشک و روشن برای رسیدن می فرستند. چگونه می توان فهمید که دانه های هلهبور رسیده اند؟این واقعیت که دانه ها رسیده هستند توسط خود جعبه نشان داده می شود که با ترک پوشیده می شود. 2-3 هفته پس از خارج کردن آنها از جعبه ترک خورده، آنها همچنان برای کاشت مناسب هستند.

هنگامی که جعبه باز می شود، باغبان باتجربه بلافاصله شروع به کاشت می کنند، که برای آن مکان دائمی مخصوص آماده شده را کنار می گذارند. نهال ها در بهار جوانه می زنند و گلدهی آنها تنها پس از 4-5 سال قابل مشاهده است.

کاشت بذر هلبور در زمین باز

بهتر است جایی برای تخت باغچه در سایه درختان، با لوم سبک انتخاب کنید. آنها لایه بالایی را حفر می کنند، آن را شل می کنند و آن را تراز می کنند.

• شیارهای کم عمق را با فاصله 15-20 سانتی متر پر کنید.
• سعی می کنیم فاصله کمتری را در ردیف حفظ کنیم تا از بین گیاهان شکسته نشود. 8-10 سانتی متر کافی است.
• برای زمستان، می توان بستر را با برگ های پاییزی پوشاند تا دانه های زود هچ شده در بهار در اثر یخ زدگی از بین نروند.
• تنها پس از 2-3 سال می توان گیاهان را در مناطق تعیین شده کاشت کرد.

جهنم چه زمانی شکوفا می شود؟

عکس زمستانه هلیبور تزئینی نحوه رشد هلبوروس ‘Peppermint Raffles’

به محض اینکه برف کمی آب می شود، بسته به منطقه، در ماه مارس یا حتی فوریه، گل ها بلافاصله از طریق زمین بیرون می آیند. به همین دلیل به این گیاه زمستانه می گویند. گل ها رنگ های بسیار متنوعی دارند و به معنای واقعی کلمه یک منظره خسته کننده را زنده می کنند. شاخ و برگ سبز بزرگ خیلی دیرتر، در حدود آوریل ظاهر می شود. تا زمان شروع گرمای پایدار، گل همچنان به ساقه سفت می‌چسبد.

در این دوره، هلهبور توسط حشرات گرده افشانی می شود و میوه - کپسولی - قرار می گیرد. اگر به دلایلی قرار نیست میوه ببندد، به سادگی همراه با دمگل خشک می شود. هلبروس در سال دوم پس از تقسیم بوته و در سال سوم تا چهارم پس از تکثیر بذر شکوفا می شود. همچنین باید در نظر داشت که بذرهایی که از جعبه جدا نمی شوند خود به خود پراکنده می شوند و در بهار جوانه می زنند.

نحوه برخورد با آفات و بیماری های هلیله

این گیاه بسیار مقاوم است. دمای منفی 30 درجه در استپ های بدون برف برای او حکم اعدام نیست. مناطق شمالی بیشتر از هلبور نمی ترسند، جایی که یک پوشش برفی به طور قابل اعتماد آن را از یخبندان های قوی تر محافظت می کند. در مناطق گرمتر با برف کم، هلیبور در ماه دسامبر شروع به شکوفه دادن می کند. انواع طبیعی گل ها نیازی به سرپناه ندارند، در حالی که گونه های هیبریدی آنها ممکن است از زمستان هایی با برف کم و دمای پایین رنج ببرند. بنابراین، آنها با شاخه های صنوبر پوشیده شده اند.

به دلیل خواص سمی، شاخ و برگ سخت هلبوروس مورد حمله حشرات مضر قرار نمی گیرد. در شدیدترین موارد، در اثر رطوبت بیش از حد، هلیبور می تواند یک بیماری قارچی را به شکل لکه های خاکستری و قهوه ای روی تیغه برگ "گرفت". ناحیه تحت تأثیر قارچ بریده می شود و کل گیاه با داروهای ضد قارچ درمان می شود.

هلبوروس "بالغ" پیوند را تحمل نمی کند. هنگام پیوند، نمی میرد، بلکه به سادگی گلدهی را برای چندین سال متوقف می کند. بنابراین، لازم است از قبل مکانی را برای رشد دائمی هلبروس در یک کلبه تابستانی انتخاب کنید.

تنها چیزی که می خواهم به شما هشدار دهم این است که از تماس بچه های کوچک با این گل به خصوص با آب آن جلوگیری کنید. گیاه سمی hellebore تنها می تواند مورد تحسین آنها باشد، به عنوان یک پدیده طبیعی، نه چیزی بیشتر. حیوانات به طور شهودی ماهیت یک گل را حس می کنند و آن را لمس نمی کنند.

Hellebore (helleborus) نگهداری از آن آسان و بسیار زیبا است. برای اینکه آن را در سایت خود داشته باشید، نیازی به کندن گل در جنگل ندارید. شما باید از خدمات نهالستان ها استفاده کنید، جایی که می توانید گیاه مورد علاقه خود را خریداری کنید یا سعی کنید آن را از بذر پرورش دهید.

انواع و اقسام هلهبور با توضیحات و عکس

در کلبه های تابستانی می توانید هر دو نوع هلبور را که توسط طبیعت ایجاد شده است و اشکال ترکیبی آنها را مشاهده کنید.

Hellebore Helleborus orientalis

بسیار رایج است، نه از زمستان های سخت و نه از تابستان های خشک ترسی ندارد. فقط در مناطقی با منجمد دائمی رشد نمی کند. گل حلزونی طبیعی دارای لمس های کوچکی است. گونه های هیبریدی آن دارای گل هایی با طیف گسترده ای از سایه ها هستند.

Hellebore Helleborus feetidus

شاخ و برگ سبز روشن و پر رنگ با گل های خالدار سبز کم رنگ در تضاد است. این گونه از هلبوروس بوی تند و نامطبوع می دهد.

Helleborus purpurascens مایل به قرمز

برگها باریک، دراز هستند، در ارتفاع تا 20-25 سانتی متر رشد می کنند، دارای رنگ گل با رنگ مایل به قرمز با شدت های مختلف بسته به تنوع هستند. به دلیل جلوه تزئینی و ظاهر غیرمعمول آن همه گیر شده است.

حلزون قفقازی Helleborus caucasicus

سمی ترین در بین تمام گونه های هلبوروس. کاربردهای وسیعی در پزشکی دارد. برگ های بزرگ، سخت و براق آن مستعد آسیب نیستند. ریشه سمی را در یک مکان تاریک کنده و خشک می کنند. تنتورهای ریشه حلزونی به عنوان یک داروی خارجی در درمان بیماری های پوست و مفاصل استفاده می شود. در صورت مصرف خوراکی، عوارض ناسازگار با زندگی رخ می دهد.

جهنم سیاه هلبوروس نیجر

این نام به دلیل رنگ ریزوم آن گرفته شده است. در یک گیاه جوان، گل دارای رنگ روشن و سفید با لکه های ریز است، در حالی که گل یک گیاه بالغ رنگ صورتی به خود می گیرد. نام دوم جهنم سیاه ستاره کریسمس است. این با افسانه عیسی مسیح مرتبط است، که این گل در عرض های جغرافیایی معتدل جنوبی در روز تولد او به او اهدا شد.

خواص خیره کننده گیاه چند ساله، توانایی باورنکردنی آن برای زنده ماندن در هر شرایط اقلیمی، و زیبایی منحصر به فرد آن دلیلی برای عشق ویژه باغداران به هلیله شده است. سعی کنید آن را بکارید و متوجه نخواهید شد که چگونه به یکی از گل های مورد علاقه در بهار تبدیل می شود.

انواع Hellebore در عکس:

کاشت و مراقبت هلبورس کاربرد در طراحی منظره عکس زردآلو هلبوروس

هلهبور گیاهی شگفت‌انگیز زیبا است که در قرون وسطی رایج بود: اعتقاد بر این بود که هله‌بور در برابر جادوگری، چشم بد و ارواح شیطانی محافظت می‌کند، به همین دلیل است که آن را در نزدیکی ورودی خانه یا حیاط کاشته‌اند. البته امروزه او را به خاطر ویژگی های کاملا متفاوتی می دانند. ما در این مقاله در مورد آنها و همچنین رازهای پرورش هلی بور و مراقبت از آنها صحبت خواهیم کرد.

توضیحات هلیبور

ارتفاع چمن هلبور به 20 تا 50 سانتی متر می رسد و دارای ریزوم کوتاه و ضخیم و ساقه ای ساده و ضعیف است. برگها قاعده ای، چرمی، دمبرگ بلند، کف دست یا ایست شکل هستند. گلهای فنجانی روی یک ساقه بلند در بالای ساقه از اواخر زمستان تا اواخر ژوئن ظاهر می شوند. آنچه ما به عنوان گلبرگ گل در نظر می گیریم در واقع کاسبرگ هستند و گلبرگ ها به شلیل تبدیل شده اند.

طیف رنگی هلبوره شامل چندین سایه سفید، صورتی، زرد ملایم، بنفش، بنفش، جوهر است و انواع دورنگی نیز وجود دارد. شکل گل ها می تواند ساده یا دوتایی باشد. گل‌دهی زودهنگام حلزون آن را تبدیل به گیاهی مورد علاقه و مورد علاقه همه باغدارانی می‌کند که پس از یک زمستان طولانی و بی‌رنگ، از تماشای سنبل، موسکاری، کروکوس، گل‌های بهاری، سیکلا و البته هله‌بور در سایت لذت می‌برند. هلهبور علاوه بر گلدهی زودرس دارای مزایایی مانند مقاومت بالا در زمستان و مقاومت به خشکی است. اما برای کسانی که می‌خواهند هله‌بور را در باغ بکارند، یک هشدار وجود دارد: مانند همه کره‌ها، بسیار سمی است!

انواع شرح جهنم

زیباترین گونه های طبیعی مدت هاست که در فرهنگ جا افتاده است؛ هیبریدهای متعددی بر اساس آنها ایجاد شده است.

• جهنم سیاه (Helleborus niger) به دلیل رنگ ریزوم آن نامگذاری شده است. و گل آن سفید روشن و خالدار است که با افزایش سن می تواند صورتی شود. انواعی با گلهای اولیه صورتی وجود دارد. این گونه خاص "ستاره کریسمس" نامیده می شود که طبق افسانه ها به عنوان هدیه به عیسی نوزاد داده شده است. در منطقه معتدل جنوبی رشد می کند.
• هلبور (Helleborus orientalis) پر کاشت ترین گیاه است. گیاه اصلی کرم رنگ است و رگه هایی روی گلبرگ ها وجود دارد و انواع مختلفی از رنگ ها وجود دارد. زمستان های سخت و شرایط تابستانی خشک را تحمل می کند. در جایی رشد می کند که یخبندان دائمی وجود ندارد.
• هلبورس قفقازی (Helleborus caucasicus) نامحسوس ترین در بین هلبورها و همچنین سمی ترین آنهاست. برگ های براق و بزرگ آن جذاب هستند و به دلیل سفتی و ترکیب داخلی در معرض آسیب نیستند. بیشتر برای اهداف پزشکی استفاده می شود. مواد اولیه تهیه می شود: ریزوم ها حفر می شوند، تمیز می شوند، بدون دسترسی به نور مستقیم خورشید خشک می شوند. در صورت نیاز، جوشانده، دم کرده و تنتور حلزون برای درمان خارجی مفاصل و مشکلات پوستی بر اساس آن تهیه می شود.
• جهنم متعفن (Helleborus foetidus) دارای گلهای خالدار سبز روشن است که رنگ پریده تر از شاخ و برگهای غنی آن است. همه بوی قوی را دوست ندارند.

محل کاشت هلیبورگ

هنگام انتخاب مکانی برای هلبروس در زمین باز، اول از همه باید دوره گلدهی آن را در نظر بگیرید. هلبور گیاهی سایه دوست است که از تابش مستقیم نور خورشید جلوگیری می کند. بنابراین، گیاه چند ساله، مانند هر پامچال دیگری، به نور کافی، به عنوان مثال، در زیر درختان برگریز نیاز دارد. علاوه بر این، برگ های ریخته شده به عنوان مالچ و کود طبیعی به هلهبور کمک می کند. در چنین شرایط مساعدی، بوته هلبوروس به سرعت رشد می کند و توده های بزرگ با تعداد زیادی ساقه و دمگل تشکیل می دهد.

در مورد خاک، خاک حاصلخیز غنی از هوموس و برگهای پوسیده ارجح است. مطلوب است که خاک سبک، سست و فشرده نباشد. اگر خاک اسیدی است، باید آهک شود؛ هلبور خاکی با محیط خنثی را ترجیح می دهد. خاک های مرطوب نیز برای کاشت مناسب نیستند.

با توجه به عمر طولانی گیاه در یک مکان و نامطلوب بودن پیوندهای مکرر، انتخاب مکان باید مسئولانه و منطقی باشد.

تکثیر هلیبور

هلهبورها هم از طریق کاشت بذر و هم از طریق تقسیم بوته های قدیمی تکثیر می شوند. توصیه های کلی به شرح زیر است: بذرها را باید بلافاصله پس از جمع آوری برای نهال بکارید (جوانه زنی را به خوبی حفظ نمی کنند)، در خاک هوموسی سست و مرطوب، آنها را تا عمق حدود 1.5 سانتی متر کاشت کنید. شاخه های هلبروس در ماه مارس ظاهر می شوند. سال آینده، و نهال ها فقط 3 سال بعد شکوفا می شوند.

نهال هایی که کمی رشد کرده اند، که قبلاً چند برگ واقعی به دست آورده اند، در یک مکان نیمه سایه فرو می رویم (مثلاً من در یک تخت گل زیر یک درخت سیب بزرگ که تاج آن خیلی ضخیم نیست شیرجه می زنم). هلبورهای رشد یافته را می توان تنها پس از 2-3 سال در یک مکان دائمی کاشت؛ بهتر است آنها را در ماه سپتامبر پیوند دهید.

اگر می خواهید هلهبور را با تقسیم بوته ها تکثیر کنید (و اینطوری خیلی راحت تکثیر می شود) در بهار به محض اینکه گلدهی تمام شد ریشه آن را به چند قسمت تقسیم کنید و در سوراخ های از پیش آماده شده بکارید.

نحوه مراقبت از جهنم

Hellebore یک گل بی تکلف است که مراقبت از آن هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. این گیاه کاملاً مقاوم در برابر سرما است، بنابراین نیازی به سرپناه ندارد. تنها چیزی که hellebore دوست ندارد رکود آب در خاک است.

کود دهی تأثیر خوبی روی گیاه دارد، گلدهی شکوفاتر و طولانی تر می شود. در مورد کودها، بهتر است به مواد آلی که در بهار استفاده می شود، اولویت داده شود. مالچ پاشی خاک اطراف گل با بستر مفید است.

در پاییز، هلیبورها باید به دقت بررسی شوند تا آسیب ببینند. تمام برگ های پیر و بیمار باید حذف شود که از شیوع بیماری ها جلوگیری می کند.

آفات و بیماری های هلبور

گاهی اوقات اتفاق می افتد که hellebores مورد حمله آفات قرار می گیرد:

• راب ها
• حلزون ها

شته ها را می توان با هر گونه آماده سازی حشره کش درمان کرد و راب ها و حلزون ها را می توان جمع آوری و از گیاهان جدا کرد. اگر تابستان مرطوب و گرم است، لکه‌های قهوه‌ای روی برگ‌ها ظاهر می‌شوند که هر روز به اندازه آنها افزایش می‌یابد. این بدان معنی است که گیاه به قارچ آلوده شده است. برای جلوگیری از بیماری، قسمت‌های آسیب‌دیده در سطح زمین از ریشه جدا می‌شوند. سپس کاشت ها با محلول هر قارچ کش سیستمیک درمان می شوند.

اگر لکه‌هایی روی برگ‌های هلبور ظاهر شد، با آماده‌سازی‌های مخصوص اسپری کنید. از عوامل قارچ کش "Oxychom" یا "Topaz" استفاده کنید. اگر خاک خیلی اسیدی باشد، لکه های سیاه روی برگ های زمستانی ظاهر می شود. برای درمان گل، آهک را به خاک اضافه کنید و برگ های آسیب دیده را جدا کنید. اگر گیاه تحت تأثیر بیماری های غیر عفونی باشد، این نشان دهنده افزایش سطح اسیدیته خاک، یا مقدار بیش از حد رطوبت، یا تغذیه نامناسب هلبور است.

نحوه جمع آوری بذر هلهبور

پس از گلدهی گیاه، باید بذرها را جمع آوری کنید تا از کاشت خود جلوگیری کنید. دانه ها از اواخر ژوئن شروع به رسیدن می کنند، این روند در طول تابستان ادامه می یابد. غلاف هلبور به راحتی می ترکد و دانه ها روی زمین می ریزند. برای جلوگیری از این اتفاق، باید یک پارچه نازک دور جعبه های هنوز نارس ببندید. وقتی دانه ها روی پارچه می افتند، باید در دمای اتاق خشک شوند. بهتر است دانه ها را در کیسه کاغذی نگهداری کنید.

بذر هلبور به سرعت قابلیت حیات خود را از دست می دهد، بنابراین بهتر است فوراً آنها را در زمین بکارید. ذخیره سازی طولانی مدت منجر به کاهش کیفیت می شود.

گیاه hellebore (lat. Helleborus)متعلق به جنس گیاهان چند ساله علفی از خانواده Ranunculaceae است که طبق منابع مختلف، از 14 تا 22 گونه وجود دارد که در مناطق کوهستانی سایه دار در اروپا، به ویژه در دریای مدیترانه، و همچنین در شرق رشد می کنند. آسیای صغیر. تعداد بیشتری از گونه ها در شبه جزیره بالکان رشد می کنند. در آلمان، یک گل جهنمی در گلدان یک هدیه سنتی کریسمس است: افسانه می گوید که یک چوپان کوچک، ناراحت از اینکه هیچ هدیه ای برای عیسی متولد شده نداشت، به تلخی گریه کرد و در جایی که اشک هایش ریخت، گل های زیبایی شکوفا شد. که پسر جمع آوری کرد و به عنوان هدیه برای کودک مسیح آورد. از آن زمان به بعد، هلیبور در اروپا "رز مسیح" نامیده می شود و در کشور ما به آن "زمستانی" می گویند، زیرا گاهی اوقات هلهبور در ژانویه و حتی در نوامبر شروع به شکوفه دادن می کند.

به مقاله گوش دهید

کاشت و مراقبت از جهنم (به طور خلاصه)

• فرود آمدن:در آوریل یا سپتامبر
• شکوفه:از اواخر فوریه تا آوریل
• نورپردازی:آفتاب روشن، نیمه سایه و حتی سایه.
• خاک:خاک رس سنگین، غنی از هوموس، عمیق کشت شده، واکنش خنثی.
• آبیاری:منظم، به خصوص در گرما.
• تغذیه:دو بار در فصل با کمپلکس معدنی و غذای استخوانی.
• تولید مثل:دانه ها و تقسیم بهاره بوش.
• آفات:حلزون ها، راب ها، شته ها، کرم شب پره هاپ و موش.
• بیماری ها:کپک پرک، لکه حلقوی، آنتراکنوز.

در زیر در مورد رشد هلیبورگ بیشتر بخوانید.

گل هلبور - توضیحات

ارتفاع چمن هلبور از 20 تا 50 سانتی متر می رسد و دارای ریزوم کوتاه و ضخیم و ساقه ای ساده و ضعیف است. برگها قاعده ای، چرمی، دمبرگ بلند، کف دست یا ایست شکل هستند. گلهای فنجانی روی یک ساقه بلند در بالای ساقه از اواخر زمستان تا اواخر ژوئن ظاهر می شوند. آنچه ما به عنوان گلبرگ گل در نظر می گیریم در واقع کاسبرگ هستند و گلبرگ ها به شلیل تبدیل شده اند. طیف رنگی هلبوره شامل چندین سایه سفید، صورتی، زرد ملایم، بنفش، بنفش، جوهر است و انواع دورنگی نیز وجود دارد. شکل گل ها می تواند ساده یا دوتایی باشد.

گل‌دهی زودهنگام حلزون آن را تبدیل به گیاهی مورد علاقه و مورد علاقه همه باغدارانی می‌کند که پس از یک زمستان طولانی و بی‌رنگ، از تماشای سنبل، موسکاری، کروکوس، گل‌های بهاری، سیکلا و البته هله‌بور در سایت لذت می‌برند. هلهبور علاوه بر گلدهی زودرس دارای مزایایی مانند مقاومت بالا در زمستان و مقاومت به خشکی است. اما برای کسانی که می‌خواهند هله‌بور را در باغ بکارند، یک هشدار وجود دارد: مانند همه کره‌ها، بسیار سمی است!

کاشت جهنم

زمان کاشت هلهبور

بوته هلبور می تواند حدود 10 سال در یک مکان رشد کند و از آنجایی که پیوند را بسیار ضعیف تحمل می کند، باید به انتخاب محل کاشت گیاه مسئولانه نزدیک شوید. Hellebore در خاک مرطوب، سست، زهکشی شده از خاک رس با واکنش خنثی در سایه جزئی، در میان بوته ها و درختان بهترین رشد را دارد. هلبورها وقتی در گروه‌های کوچک کاشته می‌شوند چشمگیرتر به نظر می‌رسند - جزیره‌ای روشن در پس زمینه یک باغ خاکستری پوشیده از برف یا کسل‌کننده. هلبورها در ماه آوریل یا سپتامبر کاشته می شوند.

نحوه کاشت هلهبور

سوراخ هایی برای کاشت هلهبور به اندازه 30x30x30 در فاصله 30 سانتی متری بین نمونه ها حفر می شود. نیمی از گودال با کمپوست پر شده است. سپس با پایین آوردن ریزوم در سوراخ، گیاه را با دقت با یک دست نگه دارید و با دست دیگر سوراخ را با خاک پر کنید، آن را فشرده و آبیاری کنید. در عرض سه هفته پس از کاشت، هلهبور به آبیاری مکرر و فراوان نیاز دارد.

مراقبت از Hellebore

نحوه مراقبت از جهنم

مراقبت از هلیبور بسیار ساده است: در بهار، قبل از شروع گل دهی، باید تمام برگ های پیر را جدا کنید تا از لکه بینی قارچی برگ های جوان و گل های هلبور جلوگیری شود. برگهای جوان فقط پس از گلدهی روی گیاه ظاهر می شوند. هنگامی که گل ها محو شدند، خاک اطراف بوته ها را با ذغال سنگ نارس یا کمپوست تجزیه شده مالچ کنید. در هوای گرم گیاه به آبیاری منظم، وجین و شل شدن منطقه و همچنین تغذیه با پودر استخوان و کود معدنی دو بار در فصل نیاز دارد.

تکثیر هلیبور

هلبورها هم به صورت زایشی و هم به صورت رویشی تکثیر می شوند، اگرچه روش تکثیر بذر بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. بذر هلبور را بلافاصله پس از رسيدن و برداشت - معمولاً در اواخر خرداد - تا عمق 1.5 سانتي متري در خاك سست، هوموسي و مرطوب براي نهال مي كارند. شاخه ها معمولاً تا مارس سال بعد ظاهر می شوند. هنگامی که آنها بزرگ شدند و یک یا دو جفت برگ داشتند، نهال ها در یک بستر گل واقع در نیمه سایه فرو می روند و برای دو تا سه سال دیگر در آنجا رشد می کنند.

هلبور از دانه ها تنها پس از سه سال، زمانی که گیاه در یک مکان دائمی ریشه می گیرد، شروع به شکوفه دادن می کند، جایی که باید در آوریل یا سپتامبر پیوند شود. این نوع گیاه مانند هلیله متعفن با کاشت خود تولید مثل می کند.

با تقسیم بوته می توانید هلهبور را تکثیر کنید. در بهار، پس از گلدهی، بوته های پنج ساله کنده می شوند، ریزوم هلبور به چند قسمت تقسیم می شود، برش ها با زغال سنگ خرد شده درمان می شوند و در سوراخ های از پیش آماده شده کاشته می شوند. با تقسیم بوته در بهار هلیله سیاه تکثیر می شود و در پاییز بهتر است بوته های هلیله شرقی تقسیم شود.

آفات و بیماری های هلبور

هلبور می تواند توسط گاستروپودها - راب ها و حلزون هایی که برگ های آن را می خورند، و همچنین شته ها، موش ها و کرم شب پره هاپ آسیب ببیند. موش ها با طعمه های سمی که در مکان هایی که ظاهر می شوند خلاص می شوند، حلزون ها و راب ها با دست جمع آوری می شوند و از حشره کش ها علیه حشرات استفاده می شود: شته ها با آنتیتلین یا بیوتلین و کرم ها با Actellik از بین می روند.

بیماری هایی که برای هلیله خطرناک هستند سفیدک کرکی، آنتراکنوز و لکه حلقوی هستند. ناقل لکه بینی شته ها هستند، به همین دلیل جلوگیری از حضور آنها در باغ بسیار مهم است. قسمت هایی از گیاهان که در اثر لکه بینی آسیب دیده اند برداشته و سوزانده می شوند و هلهبور و منطقه با قارچ کش درمان می شوند.

بعد از این مقاله معمولا می خوانند