در واقع، رطوبت شفاف ظاهری یکسان نه تنها در قیمت متفاوت است. آب خیلی بدی داره به خصوص برای برخی افراد. چگونه آنچه را که نیاز دارید انتخاب کنید و چه چیزی ایمن است؟

آیا تلاش شکنجه نیست؟

بیایید سعی کنیم مانند یک مصرف کننده معمولی رفتار کنیم و تقریباً بدون نگاه کردن یک بطری آب مصرف کنیم. اینجا آب معروفی است که در همه جا فروخته می شود، در تلویزیون تبلیغ می شود، ارزان نیست - 50 روبل. برای 2 لیتر مطمئنا بد نیست، و سازنده بسیار شناخته شده است - یک شرکت چند ملیتی. برچسب را می‌گیریم و می‌خوانیم: «آب آشامیدنی تمیز»، «دسته اول»، فهرست بلندبالایی از کارخانه‌هایی که در آن تولید می‌شود، و درون این مجموعه بزرگ متن نوشته‌ای محجوب وجود دارد: «آب مطبوع تصفیه‌شده از منبع متمرکز آب. عرضه". توقف کنید، در روسی به آن آب لوله کشی می گویند.

بهتر است چیزی طبیعی تر و کمتر پردازش شده را انتخاب کنید. از این گذشته ، اصطلاح "تهویه شده" نشان می دهد که این آب حاوی مواد معدنی است که از خارج وارد شده است. چنین آبی در دو مرحله ساخته می شود: اول، آب لوله کشی تصفیه می شود، معمولاً به حالت نزدیک به آب مقطر می رسد، و سپس مواد معدنی جدید معرفی می شوند - در واقع، اینها مواد شیمیایی غذایی هستند.

جایگزین مفید

یک جایگزین برای چنین مایعات مصنوعی آب های معدنی هستند - آنها کاملا طبیعی هستند، ترکیب آنها مانند یک منبع طبیعی است. ممکن است املاح زیادی داشته باشند یا به اندازه کافی نباشند، می توانند برای هر روز آب سفره یا دارویی باشند که فقط به توصیه پزشک باید نوشیده شود، اما اینها همیشه آب های طبیعی هستند.

برخی از به اصطلاح "آب های شرب" نیز ممکن است به آنها نزدیک باشد. این اصطلاح رسمی برای آب های بطری شده به غیر از آب معدنی است. اینها شامل دوغاب "مصنوعی" ذکر شده و آبهای کاملا طبیعی است. چه طور ممکنه؟ تمام آب آشامیدنی ابتدا با حذف نمک های معدنی تخلیه نمی شود و سپس با مخلوطی از نمک های مختلف غنی می شود. اگر منبع چنین آبی یک لوله آب، نه یک دریاچه یا یک مخزن، بلکه آب زیرزمینی خالص باشد، ممکن است حتی تصفیه نشوند، حتی کمتر غنی شده (شرطی). در واقع می توانند به آب های معدنی سفره ای بسیار نزدیک باشند.

تشخیص چنین آب آشامیدنی طبیعی از "مصنوعی" بسیار آسان است. روی برچسب آنها کلمات زیر را پیدا نمی کنید: "تصفیه شده"، "تصفیه شده" و "شرطی". به علاوه، منشا آب در آنجا نشان داده می شود: آرتزین یا چشمه (کلید). اما به هیچ وجه از منابع سطحی یا از منبع آب.

وقتی آب معدنی خطرناک است

معروف توضیح می‌دهد که بهتر است آب معدنی معمولی می‌نوشید، نه آب میز یا آب دارویی متخصص تغذیه، دکترای علوم پزشکی ویکتور کونیشف. - دو نوع آخر آب را فقط طبق دستور پزشک می توان مصرف کرد که او با تمرکز بر تشخیص انجام می دهد. توجه به محتوای سدیم در آب معدنی بسیار مهم است. گاهی اوقات مقدار زیادی از آن وجود دارد و این برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، نارسایی قلبی و ادم خطرناک است. آنها باید مصرف سدیم خود را محدود کنند، زیرا آب را در بدن حفظ می کند و فشار خون را افزایش می دهد. به همین دلیل، به آنها توصیه می شود استفاده از نمک خوراکی معمولی - کلرید سدیم را کاهش دهند. برخی از آب‌های معدنی آنقدر سدیم دارند که استفاده بی‌دیده از چنین آبی می‌تواند منجر به تشدید فشار خون، بحران فشار خون یا افزایش ادم در صورت نارسایی گردش خون شود.

چقدر سدیم؟

در آبهای بطری خارجی، مقدار سدیم باید مشخص شود. ما این کار را فقط در موارد نادر انجام می دهیم (متاسفانه قوانین برچسب زدن این کار را الزامی نمی کند). اما این برای بیماران مبتلا به فشار خون بسیار مهم است. ما فقط باید محتوای کل سدیم مضر و پتاسیم مفید را با هم نشان دهیم. البته این پوچ است. اما راهی برای شناسایی آب با سدیم زیاد وجود دارد. واقعیت این است که پتاسیم موجود در آب همیشه چند برابر کمتر از سدیم است. بنابراین، با فرض اینکه مقدار کل سدیم و پتاسیم درج شده روی برچسب به یک سدیم اشاره دارد، می توان از مقدار آن صرف نظر کرد. همین. و اگر "سدیم (Na) + پتاسیم (K)" - به این صورت است که مجموع این اجزا معمولاً روی برچسب نشان داده می شود - بیش از 300 میلی گرم در لیتر است، اگر تمایل به فشار خون دارید چنین آبی ننوشید. با این حال، چنین توصیه هایی برای افراد سالم نیز مفید خواهد بود، آنها همچنین از سدیم اضافی سود نمی برند.

در بطری چیست؟

*برای این دو نوع می توان از آب لوله کشی استفاده کرد، در چنین مواردی باید ذکر شود که "منبع آب از سیستم تامین آب متمرکز" یا "شیر آب منبع"

اولین خواننده

سرگئی گوبانوف، بازیگر:

من آب بطری میخورم من آن را بر اساس آنچه در فروشگاه است خریداری می کنم. من کیفیت پلاستیک را برای کتیبه ها کنترل می کنم تا آب از خط لوله خارج نشود. من ظرف چند ساعت یک بطری باز می نوشم و دوباره استفاده نمی کنم.

آب معدنی قلیایی از جمله آبهایی است که حاوی درصد بالایی سولفات، آهک کربنیک و منیزیم است. اسیدیته املاح چنین آبی باید بیش از هفت درصد باشد. آب با این ترکیب تاثیر مثبتی بر متابولیسم در بدن دارد.

آنها با افزودن آب معدنی قلیایی تولید می کنند دی اکسید کربناین کار به منظور جلوگیری از ورود هوا به داخل بطری انجام می شود. آب از این نوع به اتاق های غذاخوری دارویی اطلاق می شود که باید به صورت دوز مصرف شود. استفاده بعد از تاریخ انقضا و برای پخت و پز ممنوع است.

آب معدنی قلیایی. اطلاعات کلی

گروه ها

تمام آب های قلیایی- معدنی را می توان به سه گروه تقسیم کرد:

انواع آب معدنی قلیایی. فهرست کنید

امروزه متاسفانه محصولات بی کیفیت و آب تقلبی زیادی در قفسه ها وجود دارد. جای تعجب نیست که در پوشش آب معدنی قلیایی، آبی با منشأ ناشناخته به خریدار پیشنهاد می شود که نه تنها هیچ سودی از آن نخواهد داشت، بلکه می تواند آسیب های جبران ناپذیری به بدن وارد کند.

بنابراین، اگر برای بیمار استفاده از آب معدنی قلیایی تجویز شده است، باید لیست اسامی تولید کنندگان را به دقت مطالعه کنید.

آب قلیایی سازندگان روسی

« لوژانسکایا» آب معدنی قلیایی برای استفاده با نفخ مکرر، سنگینی معده، سوزش سر دل توصیه می شود. به عنوان یک آنتی اسید خفیف نشان داده شده است، به عبارت دیگر، به عنوان وسیله ای برای خنثی کردن اسیدیته زیاد استفاده می شود. بیماران هنگام نوشیدن آب معدنی Luzhanska متوجه تأثیر فوری می شوند.

نام تجاری دیگری از آب معدنی قلیایی دارای ذخایر در اوکراین است. پولیانا کواسوا". تقریباً 100٪ از نمکها تشکیل شده است ، اما برخلاف آب معدنی "Luzhanskaya" ، "Polyana Kvasova" بیشتر معدنی است. نشانه های مصرف دیابت و چاقی است. مصرف آن هم قبل از غذا و هم بعد از غذا امکان پذیر است، اما اثر درمانی متفاوتی دارد.

« اسوالیاوایکی دیگر از آب معدنی قلیایی از تولید کنندگان اوکراینی. درجه کانی سازی متوسطی دارد. ویژگیاین برند آب معدنی دارای محتوای بور بالایی است. آب با این محتوا به بیماران مبتلا به بیماری ها نشان داده می شود: کبد، کلیه ها و مجاری صفراوی.

بنابراین، می بینیم که مارک های آب معدنی قلیایی خوب هستند زیرا درجات معدنی متفاوتی دارند. بنابراین، هر بیمار برای خود قادر به انتخاب مناسب خواهد بود.

در این لیست نام آب های قلیایی- معدنی را که پرطرفدارترین آب ها در بین مصرف کنندگان بوده و از شهرت بی عیب و نقصی برخوردار هستند را فهرست کرده ایم.

نحوه استفاده از آب

نشانه ها

آب های معدنی قلیایی دارای تعدادی نشانه برای استفاده هستند:

لطفا توجه داشته باشید که نمی توانید خوددرمانی کنید!

با انجام درمان با آب های معدنی قلیایی، پزشک آب نشان داده شده برای یک بیماری خاص را تجویز می کند، علاوه بر این، دوز دقیق، زمان و روش تجویز تجویز می شود.

موارد منع مصرف

از آنجایی که علاوه بر موارد مصرف، تعدادی منع مصرف وجود دارد:

قوانین مصرف آب معدنی قلیایی

مؤثرترین و مفیدترین تأثیر از آبی است که در استراحتگاه های ویژه استفاده می شود، از یک چاه طبیعی.

اما می توان با استفاده از آب معدنی قلیایی از تولید کنندگان ذکر شده در بالا در مقاله ما در خانه، حداکثر سود را به دست آورد.

قوانین کلی زیر باید رعایت شود:

اصل تاثیر آب معدنی قلیایی بر بدن

چنین آبی برای از بین بردن کمبود موجود مواد معدنی و عناصر کمیاب مفید در بدن و همچنین برای بازگرداندن تعادل اسید و باز طراحی شده است.

اصل کار این است که در هنگام تعامل فلزات قلیایی با آب، هیدروژن آزاد می شود که برای سلول های بدن لازم است تا وظایف خود را به میزان مناسب انجام دهند.

آب معدنی قلیایی چگونه بر بدن تأثیر می گذارد؟

1. با کمک آن، متابولیسم کربوهیدرات و چربی را تنظیم می کند.
2. به تسریع روند دفع سموم از بدن کمک می کند.
3. اجازه ایجاد کانون های التهاب را نمی دهد.
4. ایمنی را تقویت می کند.
5. با توجه به اینکه حاوی منیزیم است، عملکرد کلی مغز، حافظه و عضله قلب بهبود می یابد.
6. اثر درمانی برخی داروها را افزایش می دهد.

در این مقاله به بررسی محبوب ترین انواع آب معدنی قلیایی، آن ها می پردازیم ویژگی های مفید. همچنین می‌خواهم توجه داشته باشم که هنگام استفاده از این آب دارویی، تورم از بین می‌رود، حافظه و توجه بهبود می‌یابد و روند پیری کند می‌شود.

آب معدنی آب زیرزمینی (به ندرت سطحی) حاوی ترکیبات معدنی و آلی فعال بیولوژیکی با غلظت بالا است که دارای خواص فیزیکی و شیمیایی خاصی است که اثر درمانی بر بدن انسان دارد. بسته به این خواص و ترکیب، می توان آن را هم به عنوان یک درمان خارجی و هم به عنوان یک درمان داخلی استفاده کرد.

آب‌های معدنی شفابخش، آب‌های طبیعی هستند که حاوی مقدار زیادی مواد معدنی خاص، گازهای مختلف (دی‌اکسید کربن، سولفید هیدروژن، نیتروژن و غیره) هستند یا هر ویژگی منحصربه‌فردی مانند رادیواکتیویته، دما و غیره دارند.

فرآیند تشکیل آب های معدنی بسیار پیچیده است و هنوز به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. آب باران که از میان صخره ها نفوذ می کند، قرن ها در لایه های مختلف پوسته زمین جمع می شود. در تمام این مدت مواد معدنی متعددی در آن حل می شد و هر چه بیشتر به پوسته زمین نفوذ می کرد، بیشتر تصفیه می شد و دی اکسید کربن و مواد مفید بیشتری در آن انباشته می شد.

بسته به اینکه آب از کدام لایه ها عبور کرده، در چه عمقی قرار دارد و چه سنی دارد، به ما می رسد انواع متفاوتخواص دارویی آن آب های معدنی به صورت چشمه های معدنی طبیعی به سطح زمین می آیند یا با استفاده از گمانه ها حذف می شوند.

ترکیب شیمیایی آب معدنی

ترکیب شیمیایی آب معدنی توسط نمک های حل شده در آن تعیین می شود. آنها توسط ذرات باردار الکتریکی - یون هایی با بار مثبت یا منفی نشان داده می شوند. اصلی ترین آنها عبارتند از: سه کاتیون - سدیم (Na +)، کلسیم (Ca 2 +)، منیزیم (Mg 2 +) و سه آنیون - کلر (Cl)، سولفات (SO 2) و بی کربنات (HCO 3). در مقادیر کم، آب معدنی تقریباً کل جدول تناوبی را شامل می شود.

دی اکسید کربن نیز جزء مهم آب معدنی است، زیرا در اثر برهمکنش دی اکسید کربن با سنگ های زیرزمینی، خواص درمانی آب شکل می گیرد.

طبقه بندی آبهای معدنی

شاخص های اصلی که طبقه بندی آب های معدنی بر اساس آن ها انجام می شود عبارتند از: کانی سازی، ترکیب یونی، ترکیب گاز، دما، اسیدیته (قلیایی)، رادیواکتیویته.

طبقه بندی آب های معدنی بر اساس کانی سازی
کانی سازی، یعنی مجموع تمام مواد محلول در آب - یون ها، عناصر فعال بیولوژیکی (به استثنای گازها)، بر حسب گرم در هر لیتر آب بیان می شود. آب‌های معدنی کمی معدنی (1 - 2 گرم در لیتر)، کوچک (2 - 5 گرم در لیتر)، متوسط ​​(5 - 15 گرم در لیتر)، کانی‌سازی بالا (15 - 30 گرم در لیتر)، آب‌های معدنی شور (35 -150 گرم در لیتر) و آب نمک قوی (150 گرم در لیتر و بالاتر).

طبقه بندی آب های معدنی از دیدگاه بالنولوژی.
بسته به درجه کانی سازی، آب های معدنی مورد استفاده برای تصفیه شرب به دو دسته تقسیم می شوند:
الف) غذاخوری ها - کانی سازی تا 1 گرم در لیتر؛
ب) جدول پزشکی - کانی سازی از 1 تا 10 گرم در لیتر.
ج) درمانی - کانی سازی بیش از 10 گرم در لیتر یا محتوای بالای عناصر فعال بیولوژیکی: آهن، برم، ید، سولفید هیدروژن، فلوئور و غیره، در حالی که کانی سازی کلی ممکن است کم باشد.

آب معدنی سفره باعث تحریک هضم می شود و هیچ خاصیت دارویی ندارد. می توان آن را به هر مقدار نوشید. به عنوان یک قاعده، از نظر طعم نرم، مطبوع، بدون بو و طعم خارجی است؛ بسیاری از نوشابه های گازدار بر اساس آن ساخته می شوند.

شما نمی توانید غذا را روی آب سفره بپزید. هنگامی که جوشانده می شود، نمک های معدنی رسوب می کنند یا ترکیباتی را تشکیل می دهند که توسط بدن جذب نمی شوند.

آب معدنی رومیزی درمانی هم برای پیشگیری و هم به عنوان اتاق غذاخوری نوشیده می شود. اما تنها زمانی که به درستی استفاده شود اثر درمانی مشخصی دارد. هنگامی که در مقادیر نامحدود استفاده می شود، تعادل نمک در بدن می تواند مختل شود.

آب معدنی دارویی برای درمان آشامیدنی و برای استفاده خارجی - حمام، دوش، حمام کردن، و همچنین برای استنشاق استفاده می شود. تأثیر آن بستگی دارد انتخاب صحیحنوع آب و از مصرف صحیح - دوز، فرکانس، دما، رژیم غذایی. بنابراین لازم است درمان با آب معدنی زیر نظر پزشک انجام شود.

طبقه بندی آب های معدنی بر اساس ترکیب شیمیایی:
الف) هیدروکربنات؛
ب) کلرید؛
ج) سولفات؛
د) سدیم؛
ه) کلسیم؛
ه) منیزیم؛
ط) مخلوط

آب معدنی هیدروکربنات - حاوی هیدروکربنات (نمک های معدنی)، بیش از 600 میلی گرم در لیتر است. اسیدیته را کاهش می دهد شیره معده. اغلب به عنوان یک درمان برای سوزش سر دل استفاده می شود. در درمان سنگ کلیه استفاده می شود. برای افرادی که به طور فعال در ورزش شرکت می کنند، نوزادان و بیماران مبتلا به سیستیت توصیه می شود.

آب معدنی کلرید حاوی بیش از 200 میلی گرم کلرید در لیتر است. فرآیندهای متابولیک را در بدن تحریک می کند، ترشح معده، پانکراس و روده کوچک را بهبود می بخشد. برای اختلالات دستگاه گوارش استفاده می شود. در فشار خون بالا منع مصرف دارد.

آب معدنی سولفاته - حاوی بیش از 200 میلی گرم سولفات در لیتر است. پریستالیس دستگاه گوارش را تحریک می کند و به طور مطلوب بر بازسازی عملکرد کبد و کیسه صفرا تأثیر می گذارد. اثر ملین ملایم دارد، مواد مضر و ناخالصی ها را از بدن دفع می کند. برای بیماری های مجاری صفراوی، هپاتیت مزمن، دیابت، چاقی نوشیدن آب سولفات برای کودکان و نوجوانان توصیه نمی شود: سولفات ها می توانند در جذب کلسیم اختلال ایجاد کنند.

آب‌های معدنی سدیم، کلسیم و منیزیم به ترتیب آب‌هایی هستند که کاتیون‌های Na+، Ca2+ و Mg2+ غالب هستند.

اکثر آب های معدنی دارای ساختار ترکیبی پیچیده ای هستند: کلرید- سولفات، بی کربنات- سولفات و غیره که این امر باعث افزایش اثر درمانی آنها می شود.

طبقه بندی آب های معدنی بسته به ترکیب گاز و وجود عناصر خاص:
الف) اسید کربنیک (ترش)؛
ب) سولفید (هیدروژن سولفید)؛
ج) برم؛
د) ید؛
ه) آرسنیک؛
ه) غده ای؛
i) سیلیکون؛
ی) رادیواکتیو (رادون).

طبقه بندی آب های معدنی بسته به دما: بسیار سرد (زیر 4 درجه سانتی گراد)، سرد - تا 20 درجه سانتی گراد، خنک - تا 34 درجه سانتی گراد، بی تفاوت - تا 37 درجه سانتی گراد، گرم - تا 39 درجه سانتی گراد، گرم یا حرارتی - تا 42 درجه سانتیگراد و بیش از حد گرم شده، یا حرارتی بالا - بیش از 42 درجه سانتیگراد.

طبقه بندی آب های معدنی بسته به اسیدیته: pH خنثی 6.8 - 7.2. pH کمی اسیدی 5.5 - 6.8؛ ترش 3.5 - 5.5؛ به شدت اسیدی - 3.5 یا کمتر؛ کمی قلیایی 7.2 - 8.5؛ قلیایی - 8.5 و بیشتر.

ویژگی های آب های معدنی محبوب

آب های معدنی Essentuki از عمق 1.5 کیلومتری استخراج می شوند و دارای مقدار زیادی انواع مختلف. همه چشمه ها در قلمرو منطقه تفریحی زیست محیطی ویژه حفاظت شده Mineralnye Vody قفقاز واقع شده اند. آب معدنی که در کارخانه آب معدنی در ظروف شیشه ای سازگار با محیط زیست بطری شده است، دارای گواهی است و الزامات WHO (ژنو 1986) را برای سفره های دارویی و آب آشامیدنی برآورده می کند.

Essentuki شماره 4 - آب معدنی رومیزی دارویی از نظر خواص درمانی و طعمی مشابهی ندارد. این آب معدنی کربنات - هیدروکربنات - کلرید سدیم با غلظت متوسط ​​است. برای بیماری های دستگاه گوارش، کبد، کلیه ها، مثانه استفاده می شود. تأثیر پیچیده ای بر روی انواع مختلف دارد سیستم های عملکردیارگانیسم

Essentuki شماره 17 معروف ترین آب معدنی دارویی در روسیه است. این آب بی کربنات - کلرید - سدیم است و دارای غلظت قابل توجهی از مواد معدنی است. کانی سازی 11 -14 گرم در لیتر. برای بیماری های مشابه Essentuki شماره 4 اغلب در ترکیب با آن استفاده می شود. Essentuki شماره 17 دارای موارد منع مصرف زیادی برای استفاده است، بنابراین انتصاب مستقل آن غیرقابل قبول است.

آب معدنی کم معدنی جدول Essentuki شماره 20. از نوع آبهای سولفات بی کربنات کلسیم جادویی با غلظت کم است. ارزش آن در این واقعیت است که از طبیعت خالص است و با استفاده از معرف های شیمیایی تحت تصفیه اضافی قرار نمی گیرد. تأثیر مفیدی بر عملکرد روده دارد و هضم طبیعی را بهبود می بخشد. این نه تنها آب سفره، بلکه موثر است درمانکه برای بیماری های متابولیک و مجاری ادراری بسیار عالی است.

نارزان - آب کربناته هیدروکربنات سولفات کلسیم چشمه نارزان در کیسلوودسک. آب معدنی «نرزان» به عنوان یکی از ارزشمندترین آب های سفره دارویی شهرت جهانی پیدا کرده است. کانی سازی 2 - 3 گرم در لیتر. تشنگی را به خوبی برطرف می کند، کمی تقویت می کند و اشتها را افزایش می دهد. نرزان باعث تقویت پریستالسیس روده و فعالیت ترشحی غدد گوارشی، افزایش مقدار ادرار، انحلال فسفات ها می شود. املاح سولفات منیزیم و بی کربنات کلسیم موجود در نرزان در بیماری های کاتارال مجاری ادراری بر بدن اثر مفیدی دارد.

برجومی - آب سدیم هیدروکربنات کربنیک. منبع آن در گرجستان، در قلمرو تفرجگاهی به همین نام، در ارتفاع 800 متری از سطح دریا واقع شده است. این آب معدنی شهرت جهانی دارد. کانی سازی آن 5.5 - 7.5 گرم در لیتر است. از گروه آب های سفره دارویی است و در درمان بیماری های گوارشی، بیماری های کبدی، مجاری ادراری و اختلالات متابولیک با موفقیت استفاده می شود.

آب معدنی نفتوسیا (Truskavetskaya) یک آب هیدروکربنات کلسیم منیزیم کمی معدنی است. از آن برای درمان مجاری ادراری، سنگ کلیه استفاده می شود، تشکیل صفرا را تحریک می کند.

اسمیرنوفسکایا - کربنات هیدروکربنات-سولفات-ایتریوم-کلسیم آب چشمه آب گرم ژلزنوودسک. در درمان زخم معده و دوازدههدر درمان کبد، صفراوی و مجاری ادراری نیز مفید است.

"Slavyanovskaya". تولید شده در قلمرو رفت و آمد مکرر Zheleznovodsk. کانی سازی 3 - 4 گرم در لیتر. در درمان بیماری های دستگاه گوارش مفید است. معدنی شدن کم و وجود بی کربنات کلسیم نیز باعث شده است ابزار موثردرمان بیماری های کلیه و مجاری ادراری.

اثر درمانی آبهای معدنی

اثر درمانی آب معدنی به ترکیب شیمیایی، دما، وجود مواد معدنی و گازها بستگی دارد. با کل مجموعه مواد حل شده در آن اثر درمانی بر بدن انسان دارد. انتخاب آب برای درمان و همچنین دفعات مصرف، مقدار و دمای آن توسط پزشک به صورت جداگانه انجام می شود.

آب های معدنی با محتوای بالای یون های هیدروکربنات (آب های قلیایی) به طور موثر بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارد. آنها برای گاستریت، کولیت و پانکراتیت، زخم معده و دیابت موثر هستند.

آب‌های معدنی آهنی اثر درمانی بر سیستم گردش خون دارند، زیرا باعث تشکیل گلبول‌های قرمز و افزایش هموگلوبین در خون می‌شوند. آنها به طور موثر به کم خونی کمک می کنند.

آب‌های معدنی با محتوای ید بالا، فعال شدن فرآیندهای متابولیک را تحریک می‌کنند و اثر آرام بخش دارند. سیستم عصبی، تأثیر مثبتی بر فعالیت غده تیروئید دارند.

آب های سیلیسی تسکین دهنده و ضد التهاب هستند. آنها به ویژه برای افراد مسن مبتلا به بیماری های دستگاه گوارش مفید هستند.

پتاسیم - قلب را تقویت می کند، عملکرد کلیه را بهبود می بخشد. کلسیم - استخوان ها، ماهیچه ها، دندان ها را تقویت می کند، برای سیستم قلبی عروقی مفید است، تعادل یونی را در بدن برقرار می کند و در لخته شدن خون اثر مفیدی دارد. منیزیم - متابولیسم کربوهیدرات و انرژی را تنظیم می کند، به سیستم عصبی کمک می کند.

حمام با آب معدنی تأثیر مفیدی بر بدن انسان دارد و قدرت دفاعی آن را افزایش می دهد. AT حمام های داروییگاز، رادیواکتیو، کلرید و آبهای دیگر استفاده می شود. هر یک از این حمام ها دارای خواص درمانی فردی هستند و برای بیماری های خاصی نشان داده شده اند.

حمام سولفید (سولفید هیدروژن) عملکرد قلب را بهبود می بخشد، خواص درمانی، ضد التهابی، جذبی و ضد درد دارد. آنها در بیماری های پوست، سیستم اسکلتی عضلانی، سیستم قلبی عروقی و عصبی نشان داده شده اند.

حمام های رادیواکتیو (رادون) یک اثر درمانی نسبتاً قوی در درماتوز، پسوریازیس و سایر بیماری های پوستی ارائه می دهند، دارای اثر آرام بخش و ضد درد هستند.

قوانین استفاده از آبهای معدنی

قبل از نوشیدن آب معدنی بطری شده، دی اکسید کربن نگهدارنده باید حذف شود. برای انجام این کار، بطری باز را باید به مدت 15 تا 20 دقیقه در ظرفی با آب گرم قرار دهید. گرم کردن آب معدنی منجر به آزاد شدن دی اکسید کربن اضافی می شود.

آب معدنی را باید به آرامی، آهسته و در جرعه های کوچک نوشید. توصیه می‌شود آب‌های معدنی ضعیف در دوز بیشتری نسبت به آب‌های معدنی زیاد مصرف شوند. مقدار و نوع آب مصرفی توسط پزشک معالج تعیین می شود.

دوره درمان نوشیدن معمولاً بیش از 1 ماه نیست. پس از وقفه 2 تا 3 ماهه، می توان آن را تکرار کرد.

با گاستریت مزمن و زخم معده، کوله سیستیت، بیماری سنگ کیسه صفرا، گرفتگی روده و اسهال، باید آب بنوشید. آب گرم.
با افزایش ترشح و اسیدیته شیره معده، آب را باید گرم نوشید.
برای یبوست آب معدنی سرد مصرف شود.
توجه در بیماری های کبد و کیسه صفرا نباید آب سرد نوشید.

بیشتر اوقات نوشیدن آب معدنی با معده خالی توصیه می شود، اما برای برخی از بیماری ها مانند اسهال، نوشیدن آب با معده خالی توصیه نمی شود.
با افزایش اسیدیته شیره معده، آب باید 1-1.5 ساعت قبل از غذا نوشیده شود.
برای فعال کردن فعالیت غدد گوارشی، آب معدنی باید 15-20 دقیقه قبل از غذا مصرف شود.
با سوزش سر دل و درد معده، باید آب قلیایی اسنتوکی، برجومی را بعد از خوردن 0.25 - 0.3 فنجان هر 15 دقیقه بنوشید.
با افزایش ترشح شیره معده، می توان آب را با غذا مصرف کرد.

درمان با آب معدنی با مصرف الکل ناسازگار است. از سیگار کشیدن نیز باید پرهیز کرد، زیرا نیکوتین یک محرک قوی است، اثر آن برخلاف آب دارویی است.

کیفیت معدنی

آب معدنی طبیعی طبق استانداردهای بین المللی باید شرایط زیر را داشته باشد:
- از منبع طبیعی، محافظت شده از هر گونه آلودگی، و به طور مستقیم در بطری ها در فاصله حداکثر 50 متر از منبع بطری شده باشد.
- فقط از منابع رسمی ثبت شده آمده است.
- فقط با روش رسمی شناخته شده استخراج شود.
- حفظ خلوص طبیعی
استفاده از هر روشی که می تواند خواص اصلی و طبیعی آب های معدنی را تغییر دهد ممنوع است.
استفاده از فیلترها فقط برای تمیز کردن از ناخالصی های مکانیکی و در برخی موارد از مواد ناخواسته (به عنوان مثال، ترکیبات آهن یا گوگرد) مجاز است.
اگر آب از منبع اشباع شده با دی اکسید کربن گرفته شود، می توان تا حدی آن را حذف کرد.

برای تشخیص آب معدنی از آب آشامیدنی، باید روی GOST یا TU تمرکز کنید. کتیبه GOST 13273-88 می گوید که این آب معدنی طبیعی است. همچنین، برچسب ممکن است حاوی کتیبه TU 9185 باشد (اعداد دیگر چندان مهم نیستند) و شماره چاه یا نام منبع را نشان دهد. این نیز آب معدنی طبیعی است، ترکیب آن هم در اعماق و هم در بطری یکسان است. TU 0131 می گوید که این معدنی نیست، بلکه آب آشامیدنی است.

آب معدنی واقعی، به عنوان یک قاعده، حاوی یک برچسب با اطلاعات دقیق در مورد سازنده، محل آن، شرایط و شرایط ذخیره سازی، شماره چاه، و همچنین زمان و تاریخ ذخیره سازی است. حتی ممکن است برچسب ها حاوی لیستی از بیماری هایی باشند که این دسته از آب برای آنها مشخص شده است. همچنین روی ظرف یا درب آن ممکن است آرم شرکت وجود داشته باشد.

ذخیره سازی

بطری های آب معدنی را در حالت افقی در دمای 4+ تا 14+ درجه سانتی گراد نگهداری کنید. ممکن است لکه های زنگ فردی روی سطح بیرونی درب فلزی ظاهر شود که سفتی بسته شدن را نقض نمی کند.

مدت زمان ماندگاری آبهای معدنی (به استثنای آهن دار) در ظروف شیشه ای با رعایت شرایط مشخص شده از تاریخ بسته بندی 1 سال می باشد. در این دوره، آب های معدنی ترکیب خود را حفظ می کنند و همان اثر بیولوژیکی و درمانی را بر بدن انسان دارند که مستقیماً از منبع گرفته می شود.

آب مهد زندگی است. حدود 60 درصد از بدن یک بزرگسال را آب تشکیل می دهد که سهم آن در بدن یک نوزاد 75 درصد است. نقض تعادل آب می تواند باعث کار زیاد، خستگی و از دست دادن 10 درصد آب سلامت و زندگی انسان شود. میزان مصرف روزانه آب به عوامل زیادی بستگی دارد و به طور متوسط ​​بین 1.5 تا 3 لیتر است. به نظر می رسد که آب نه تنها می تواند تشنگی شما را برطرف کند، بلکه سلامت شما را نیز بهبود می بخشد.

O خواص درمانیآب معدنی از زمان های قدیم شناخته شده و مورد استفاده بوده است. به عنوان مثال نام آب معروف نارزان ریشه ابازا دارد و به معنای سرچشمه قهرمان است. اعتقاد بر این بود که آب حاصل از آن سلامت، جوانی و زیبایی را باز می گرداند. بنابراین، قهرمانان محلی، که به جنگ می رفتند، همیشه از این منبع می نوشیدند تا قبل از یک لشکرکشی دشوار قدرت بگیرند.

علم مدرن تأثیر مثبت آب معدنی را بر بدن ثابت کرده است. و استراحتگاه های بهداشتی درمانی متعدد در روسیه خدماتی را برای درمان بسیاری از بیماری ها با کمک خواص درمانی آب از منابع ارائه می دهند.

چشمه آب معدنی شماره 23 در کیسلوودسک

آب معدنی چیست؟

تفاوت آب معدنی با آب شیرین به دلیل محتوای بالای مواد معدنی از 1٪ تا 5٪ است. آب ممکن است حاوی مواد خشک نباشد، اما به دلیل داشتن ید، برم، آرسنیک، لیتیوم و سایر ترکیبات دارویی، معدنی باشد. آب های حاوی سولفید هیدروژن، دی اکسید کربن و رادون بیشترین تأثیر را دارند. آبی وجود دارد که فاقد هرگونه مواد معدنی یا عناصر دیگر به مقدار کافی باشد، اما همچنان در دسته مواد معدنی قرار دارد. این به این دلیل است که بدن تحت تأثیر هر دو قرار می گیرد عناصر منفردو آب به طور کلی

طبقه بندی آب های معدنی

در مجموع 5 نوع آب معدنی قلیایی، سولفات، نیترات، کلرید و ترکیبی (مخلوط) متمایز می شود. با توجه به درجه کانی سازی، آنها متمایز می شوند: آب کم معدنی (تا 5 گرم در لیتر)، معدنی متوسط ​​(از 5 تا 30 گرم در لیتر) و بسیار معدنی (بیش از 30 گرم در لیتر).

همچنین یک طبقه بندی بالینی وجود دارد که بر اساس آن آب کم معدنی (تا 1 گرم در لیتر) به عنوان آب سفره در نظر گرفته می شود. این بدان معنی است که می توان از آن به عنوان آب آشامیدنی استفاده کرد و فقط فوایدی برای بدن شما به همراه دارد. آب با کانی زایی 1 تا 10 گرم در لیتر را طبی – غذاخوری می گویند خواص داروییپس زیاد با آن غافل نشوید آب طبی آبی با کانی سازی بیش از 30 گرم در لیتر در نظر گرفته می شود. چنین آبی را فقط با توصیه پزشک می توان نوشید.

خواص مفید آب معدنی

درمان با آب معدنی به از بین بردن یا کاهش شدت بیماری های دستگاه گوارش (گاستریت حاد، کولیت، زخم معده)، بیماری های کلیه و مجاری ادراری (کوله سیستیت، پیلونفریت، سنگ کلیه)، پانکراتیت، هپاتیت، بیماری های قلبی عروقی کمک می کند. سیستم و مسیرهای تنفسی و همچنین بیماری های زنان و اختلالات متابولیک. در استراحتگاه های بالنولوژیک، اثر درمانی نه تنها به دلیل خواص درمانی آب های معدنی، بلکه به دلیل رژیم استراحت ویژه، رژیم غذایی خاص تجویز شده توسط پزشک معالج، تغییر منظره و عدم وجود عوامل استرس زا به دست می آید. بنابراین، مساعدترین محیط برای تأثیر مثبت درمان ایجاد می شود.

مهم ترین اشتباهی که افراد وقتی می خواهند اثر درمانی آب معدنی را بر روی خود تجربه کنند، مرتکب می شوند، استفاده غیرقابل مهار آن است. در این صورت، به جای منفعت، می توانید ضرر کنید. اولین کاری که باید انجام دهید این است که با پزشک مشورت کنید، او باید تعیین کند که کدام آب معدنی بهتر است، چند بار در روز و به چه مقدار مصرف شود. علاوه بر این، موارد منع مصرف وجود دارد که در آن استفاده از آب معدنی نه تنها نامطلوب، بلکه خطرناک است، به عنوان مثال، بسیاری از بیماری های مزمن در مرحله حاد. بنابراین، بهتر است تحت درمان با آب معدنی در آسایشگاه های تخصصی بالنولوژیک قرار بگیرید.

منابع آب معدنی

در روسیه و کشورهای CIS سابق منابع بسیاری از آب معدنی دارویی شناخته شده در سراسر جهان وجود دارد. تفرجگاه‌های منطقه آب‌های معدنی قفقاز (کیسلوودسک، ژلزنوودسک، اسنتوکی) و همچنین برجومی و ارزنی به دلیل آب‌های کربنیک خود مشهور هستند. منابع آب های سولفید هیدروژن در منطقه سوچی، Ust - Kachinsk (منطقه پرم)، آب های رادون - در Pyatigorsk، و آهنی - در Truskovets قرار دارند.

روش های تصفیه آب معدنی

آب های معدنی در آسایشگاه ها از طریق دهان (از طریق دهان)، از طریق رکتوم و همچنین از طریق آبیاری و حمام های معدنی وارد بدن می شود.

پزشکان استراحتگاه سلامت با نوشیدن آب معدنی بسیار مسئولانه رفتار می کنند. برای هر بیماری نوع خاصی از آب و میزان مصرف روزانه آن مناسب است.

درمان نوشیدنی قدیمی ترین روش بهره مندی از چشمه آب معدنی است. به عنوان مثال، استراحتگاه های آب های معدنی قفقاز در قرن نوزدهم شروع به محبوبیت کردند. ویژگی اصلی درمان با آب های معدنی آن زمان، مصرف مقادیر زیادی آب (تا سه لیتر در روز) بود. سپس این روند ساده تر شد و حمام های معدنی، دوش ها و حمام های بارانی به آن اضافه شد. پس از مدتی، آب معدنی نه تنها در استراحتگاه ها، بلکه در خانه نیز در دسترس قرار گرفت، زیرا این محصول دارویی در مقادیر زیادی در سراسر جهان بسته بندی شد.

در گالری نرزان

درمان نوشیدنی

اغلب، آب معدنی به شکل خالص مصرف می شود، به استثنای بسیار غلیظ، که با آب ساده رقیق می شود تا دیواره های معده را تحریک نکند. در طول درمان در آسایشگاه هایی که چشمه های معدنی خاص خود را دارند، معمولاً مستقیماً از آنجا آب می نوشند. مشخص شده است که در طی نگهداری طولانی مدت چنین آبی در یک ظرف باز، دناتوره شدن در ترکیب آن رخ می دهد، دما و گازهای خود را از دست می دهد، نمک ها در آن ته نشین می شوند، آب کدر می شود و طعم خود را از دست می دهد و همچنین بسیاری از داروها. خواص

دمای آب عامل مهمی است که باید در طول تصفیه نیز مورد توجه قرار گیرد. اگر بیش از 55 درجه باشد - آب باید خنک شود، اگر زیر 10 درجه است - گرم شود. در استراحتگاه‌های بزرگ، بسیاری از چشمه‌هایی که آب در آن‌ها توزیع می‌شود، دارای سیستم‌های مکانیکی برای گرم کردن آب با بخار یا گرمایش مکانیکی هستند. معمولاً برای تصفیه از آب با دمای 10 تا 50 درجه استفاده می شود.

دوز آب معدنی توسط پزشک معالج تجویز می شود. این به ماهیت و شدت بیماری، به نوع آب معدنی و خواص آن، به وضعیت بیمار بستگی دارد. برای دستیابی به بیشترین اثر درمانی، لازم است دوز روزانه و تعداد دوزها در روز و همچنین مدت دوره را دقیقاً تعیین کنید. مقدار مصرف می تواند از 1 قاشق غذاخوری تا 1-2 لیوان متفاوت باشد. هنگام تجویز آب معدنی با درجه اثر مشخص بر روی بدن باید بسیار مراقب باشید. به عنوان مثال، یکی از چشمه های گرجستان حاوی مقدار زیادی آرسنیک است، آب هایی با کانی سازی بالا و یا محتوای زیاد عناصری مانند کلر و کلسیم وجود دارد.

معمولاً برای پیشگیری از 200-250 میلی لیتر آب با مواد معدنی کم و متوسط ​​در دو دوز با فاصله 10-15 دقیقه تجویز می شود. به طور کلی، دوز، دفعات و زمان تجویز مستقیماً به ویژگی های فردی فرد و بیماری وی بستگی دارد.

به عنوان مثال، برای تأثیر حداکثری بر عملکرد کلیه و متابولیسم، بهتر است آب صبح ها با معده خالی مصرف شود. بنابراین سریعتر و به شکل کمتری نسبت به معده پر وارد روده می شود.

در بیماری های دستگاه گوارش، استفاده از آب با وعده های غذایی همراه است. معمولاً سه بار در روز قبل از غذا مصرف می شود. با کاهش ترشح معده، آب باید 15-30 دقیقه قبل از غذا مصرف شود. با نرمال - 45-50 دقیقه، و با افزایش ترشح - 1.5 ساعت قبل از غذا. همچنین به افرادی که میزان ترشح آنها کاهش یافته است توصیه می شود که آب را به آرامی و جرعه جرعه بنوشند تا زمان اثر آن بر مخاط معده افزایش یابد و ترشح آن افزایش یابد. و با افزایش ترشح و اسیدیته معده، برعکس، باید آب معدنی را یک بار نوشید تا سریع وارد روده شود و از آنجا مانع از تولید شیره معده شود.

برای یبوست، مقدار کمی آب ملین (باتالینسکی) یا سولفات سدیم یا پتاسیم (1-2 قاشق چایخوری در هر لیوان آب) به آب کم معدنی اضافه می شود. آبهای ملین را باید سریع نوشید تا سریع وارد روده شود. اگر به آرامی بنوشید، آب سرد می شود و اگر دما به اندازه کافی بالا نباشد، می توان اثر آن را کاهش داد.

برای درمان بیماری های دستگاه تنفسی فوقانی آب های قلیایی یا شور- قلیایی مخلوط با شیر گرم تجویز می شود. معمولاً درمان در خانه با استفاده از آب معدنی بطری انجام می شود. هنگام استفاده از چنین آبی باید مراقب بود ذخیره سازی مناسبتا اثر درمانی آن از بین نرود. باید در جای خنک، محکم بسته و ترجیحاً در حالت افقی نگهداری شود.

با افزایش اسیدیته معده و نفخ، ابتدا آب معدنی باید از گازها آزاد شود. برای انجام این کار، می توان آن را گرم کرد یا از طریق نی دمید.

حمام، آبیاری و سایر درمان های آب معدنی.

همراه با درمان آشامیدنی، بنا به نشانه های خاص، تنقیه معدنی، شستشو و آبیاری معده، حمام های معدنی و سایر روش ها استفاده می شود.

استفاده از حمام و دوش آب نمک (کلرید سدیم) باعث تسکین درد، کاهش التهاب، تقویت سیستم عصبی و افزایش رنگ پوست می شود.

حمام با آب معدنی حاوی نیتروژن کاهش می یابد فشار شریانیو به عادی سازی عملکرد خون ساز بدن کمک می کند. این به دلیل تعداد زیاد حباب های نیتروژن در آب به دست می آید.

دوش، آبیاری و حمام با آب سولفید هیدروژن ناراحتی های عصبی را درمان می کند، ایمنی را افزایش می دهد و همچنین عملکرد تیروئید و غدد جنسی را بازیابی می کند.

روش های استفاده از آب کربنیک معمولا برای افرادی که بیماری های شدید دارند تجویز می شود. چنین آبی به عادی سازی گردش خون، بازیابی عملکردهای تنفسی و سرعت بخشیدن به متابولیسم کمک می کند. به لطف تجهیزات ویژه، نوعی "کوکتل" از اکسیژن، دی اکسید کربن و بخار آب ایجاد می شود.

در فرآیند چنین روش هایی، نه تنها آب معدنی و عناصر شیمیایی آن بر بدن تأثیر می گذارد، بلکه یک اثر ماساژ نیز بر بدن تأثیر می گذارد که به اشباع بافت ها با اکسیژن کمک می کند، گردش خون را بهبود می بخشد و رنگ پوست را بهبود می بخشد.

بنابراین استفاده از آب معدنی ویژگی های خاص خود را دارد. بنابراین، برخی از گونه ها برای برخی از بیماری ها نشان داده شده اند، اما منع مصرف در سایر بیماری ها دارند. بنابراین، قبل از شروع درمان، لازم است با یک پزشک، ترجیحاً یک متخصص در زمینه بالنولوژی، که در هر مؤسسه از نوع آسایشگاه - استراحتگاه متخصص در درمان آبهای معدنی موجود است، مشورت کنید.

همه پزشکان و مربیان تناسب اندام با صدای بلند و هماهنگ در مورد نوشیدنی صحبت می کنند آب بیشتر. علاوه بر این، اگر استفاده روزانه از آب معدنی به یک عادت تبدیل شود، خوب خواهد بود.

اگر بدن مایع کافی نداشته باشد، فرآیندهای متابولیک کند می شوند، محصولات متابولیک بدتر دفع می شوند. و این منجر به کابوس‌های مختلفی از پوسته پوسته شدن پوست گرفته تا مشکلات گوارشی شدید می‌شود. کمبود مایع حتی می تواند علت ادم باشد - سلول ها آن را "ذخیره" می کنند. بنابراین، توصیه های کلی، به ویژه برای کسانی که می خواهند با غذای نامنظم، پرخوری منظم و اضافه وزن مقابله کنند، به شرح زیر است: نوشیدن 30 گرم آب در روز برای هر کیلوگرم وزن بدن (اما نه بیشتر از 2 لیتر). یک تفاوت ظریف وجود دارد: ما در مورد آب (آب میوه، چای، آبگوشت و غیره برای بدن، نه نوشیدنی، بلکه غذا) صحبت می کنیم. تنها مشکل این است که انتخاب کنید چه چیزی بنوشید، زیرا همراه با سموم و سایر زباله ها، "2 لیتر در روز" افسانه ای مواد معدنی غیر اضافی را از بدن خارج می کند. راه منطقی این است که آب معدنی بنوشید و به بدن آنچه نیاز دارد ارسال کنید.

نمک واسه مزه، نمک برای طعم دادن

آب معدنیاین حق را دارد که مایعی نامیده شود که از یک منبع زیرزمینی رسمی ثبت شده و با حفظ مجموعه اصلی نمک ها استخراج می شود. چه نوع آبی در بطری است باید روی برچسب آن نوشته شود. به دنبال کلمات "ته نشینی در 180 درجه"، "کانی سازی کل" یا "شوری کل" باشید - همه آنها به یک معنا هستند.

بسته به اینکه چقدر عناصر شیمیاییو سایر مواد در آب حل شده است، دارویی است (10-15 گرم نمک در لیتر، فقط طبق دستور پزشک نوشیده می شود). شما نباید از آب های دارویی سوء استفاده کنید - این امر با رسوب نمک ها و سایر موارد کاملاً تهدید می کند نتیجه معکوس. آب های معدنی رومیزی درمانیحاوی 1-10 گرم نمک در هر لیتر، برای مقاصد پیشگیرانه استفاده می شود و همچنین برای استفاده دائمی مناسب نیست.

AT آب معدنی رومیزینمک بیش از 1 گرم در لیتر نیست، می توان آن را در هر زمان نوشید. و خوب است اگر نیمی از آن «2 لیتر» در روز فقط همین آب باشد. همچنین با انتخاب، نمی توانید خیلی باهوش باشید و روی ذائقه خود تمرکز کنید - فقط آب معدنی را بنوشید که به نظر شما بسیار خوشایند است. اما اگر قصد دارید استخر خاصی از آب معدنی را برای استفاده دائمی انتخاب کنید، به عنوان مثال، به عنوان بخشی از یک برنامه کاهش وزن یا یک دوره نگهداری برای هر بیماری مزمن، مشاوره تخصصی لازم است.

طبقه بندی آب های معدنی بر اساس املاح موجود در آنها:

• آب معدنی بی کربنات ("ارخیز"). برای افرادی که سبک زندگی فعال دارند، نوزادان و بیماران مبتلا به سیستیت توصیه می شود. برای ورم معده مضر است.
• آب معدنی سولفاته ("Essentuki №20"). برای مشکلات کبدی توصیه می شود، دارای اثر ملین ملایم است. در کودکان و نوجوانان منع مصرف دارد، زیرا سولفات ها می توانند در جذب کلسیم و در نتیجه تشکیل استخوان ها اختلال ایجاد کنند. به همین دلیل، زنان بالای 50 سال که در معرض خطر پوکی استخوان هستند، نباید آن را بنوشند.
• آب معدنی کلرید ("Essentuki №4"، "Aksu"). کار روده ها، مجاری صفراوی و کبد را تنظیم می کند. برای فشار خون بالا مضر است.
• آب معدنی منیزیم ("نرزان"، "ارینسکایا"). به یبوست و استرس کمک می کند، برای شهروندان مستعد سوء هاضمه توصیه نمی شود.
• آب معدنی فلوئور ("لازاروسکایا"، "سوچی"). برای زنان باردار، افرادی که از پوکی استخوان رنج می برند توصیه می شود. در کسانی که آب لوله کشی فلورایددار در خانه دارند منع مصرف دارد.
• آب معدنی آهنی ("مارسیال"، "پلیوستروسکایا"). برای کم خونی فقر آهن مصرف می شود. در زخم معده منع مصرف دارد.
• آب معدنی اسیدی ("شماکوفسکایا"). برای اسیدیته کم شیره معده توصیه می شود. برای زخم مضر است.
• آب معدنی سدیم ("اسمیرنوفسایا"، "نرزان"). به یبوست و هضم ضعیف کمک می کند، برای بیماران فشار خون بالا و کسانی که رژیم کم نمک تجویز می شود توصیه نمی شود.
• آب معدنی کلسیم ("Smirnovskaya"، "Slavyanovskaya"). برای عدم تحمل شیر، زنان باردار، کودکان و نوجوانان توصیه می شود. ممکن است فشار خون را کاهش دهد. هیچ گونه منع مصرف دقیقی وجود ندارد.

اکثر آب های معدنی حاوی مجموعه بزرگی از املاح هستند و بنابراین به طور همزمان به چندین کلاس تعلق دارند. به عنوان مثال، "Smirnovskaya" - سدیم کلسیم، "Narzan" - سدیم منیزیم، و غیره. به هر حال، شما حتی نیازی به آشپزی روی "آب معدنی"، حتی یک اتاق غذاخوری ندارید - وقتی نمک جوشانده می شود، رسوب می دهد و می تواند ترکیباتی را تشکیل دهد که توسط بدن جذب نمی شود.

با حباب یا بدون حباب؟

آب معدنی گازدار و بدون گاز است. اگر به دلایل پزشکی، به عنوان مثال، "Essentuki 17" را بنوشید، که فقط می تواند گازدار باشد، چاره ای ندارید. اگر چنین قاب های سفت و سختی وجود ندارد، خودتان تصمیم بگیرید - آب "با حباب" یا بدون آن. اول از همه، گاز را می توان طبیعی یا مصنوعی اضافه کرد. گزینه دوم برای متخصصان گوارش مشکوک به نظر می رسد: گاز "غیر بومی" می تواند در جذب مواد معدنی در خود آب اختلال ایجاد کند. علاوه بر این، این عقیده وجود دارد که به طور کلی هر مایع گازدار به ظاهر سلولیت کمک می کند. به هر حال، این اتفاق می افتد که گاز به طور طبیعی از آب گازدار طبیعی ناپدید می شود. و قبل از بطری کردن مجدداً به صورت مصنوعی دوباره به آب اضافه می شود. با در نظر گرفتن همه موارد فوق، من می خواهم در مورد آب بدون گاز - سین گاز یا ادو نچرال صحبت کنم.

اگر هنوز "نوشابه" را انتخاب می کنید، لطفا توجه داشته باشید: اولا، بیش از 2 لیوان در روز مصرف نکنید (در غیر این صورت، اثر اصلی برنامه، تورم معده خواهد بود). ثانیاً در گاستریت مزمن با اسیدیته بالا و زخم، آب معدنی به سرعت تقریباً یک بار و در اسیدیته معمولی و کم به آرامی و در جرعه جرعه می نوشند.

موضوع پیچیده

آب معدنی طبیعی واقعینیاز به رسیدگی ظریف از جانب کسانی که آن را بطری می کنند. البته، گزینه عالی- مستقیماً از منبع آب بنوشید. اما چون نارزان از هر شیر آب جاری نمی شود، به آب معدنی بطری برگردیم.

بیشتر مایعاتی که «آب معدنی» نامیده می شوند به این صورت متولد می شوند: اول، آب چاه آرتزین (خوب، اگر از لوله آب نباشد) عمیقاً تصفیه می شود. چنین فیلتراسیون نه تنها تمام ناخالصی های مضر را از بین می برد، بلکه در عین حال آب را از شر تمام چیزهای مفیدی که اتفاقاً در آن وجود دارد خلاص می کند. در مرحله دوم املاح و سایر مواد معدنی به آب اضافه می شود و می آورند ترکیب شیمیاییبه هر ایالتی البته، با این رویکرد، نمک ها ممکن است بیشتر یا کمتر از آنچه ما می خواهیم باشد. و حتی اگر دقیقاً به اندازه مورد نیاز "پر کردن" وجود داشته باشد، به عنوان مثال، برای Essentuki، باز هم یک رسانه "زنده" نیست، بلکه صرفاً محلولی از نمک خواهد بود. البته نیازی به انتظار برای اثر درمانی از استفاده از چنین مایعی نیست.

متأسفانه تشخیص اینکه چه نوع آبی در قفسه سوپرمارکت در مقابل شما است دشوار است. ارزش تمرکز بر تولید کنندگان معروف و منابع معروف، ظروف شیشه ای که خواص آب را بهتر حفظ می کنند و قیمت نسبتاً بالایی دارد. یکی دیگر از گزینه های نسبتاً ایمن آب معدنی محلی است که تقلبی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. به هر حال، در منطقه مسکو منابع مناسب به اندازه کافی وجود دارد - در Dorohovo، Monino، Tishkovo، Zvenigorod، Arkhangelsk، Erin، Istra و غیره.

اگر در مورد یک محصول کامل (حداقل ایمن) صحبت می کنیم، اطلاعات زیر باید روی برچسب ذکر شود:

• نام آب
• نام و مخاطبین سازنده
• ترکیب شیمیایی
• درجه و روش کانی سازی
• نام منبع
• قوانین ذخیره سازی
• بهترین قبل از تاریخ

دوست داشت؟ لطفا در اسرع وقت به اشتراک بگذارید:

قبلی بعدی

• 16-17 دسامبر. هوای مسکو رگبارهای گرم و استوایی است.

  آخر هفته آینده در مسکو و منطقه مسکو گرم و ابری خواهد بود، دمای هوا 7 درجه از حد معمول فراتر می رود، باران همراه با برف می بارد، باد شدید با وزش 12 تا 17 متر پیش بینی می شود.

• حداقل دستمزد به معیشت افزایش یافت!

  دومای ایالتی در سومین، نهایی، لایحه دولتی را برای افزایش حداقل دستمزد (حداقل دستمزد) به سطح دستمزد زندگی تصویب کرد. بر اساس این پیش نویس قانون، از اول ژانویه 2018 حداقل دستمزد 85 درصد تعیین می شود.

• 15 دسامبر - روز جهانی چای را جشن بگیرید!

  روز جهانی چای توسط میلیون ها نفر از دوستداران این نوشیدنی فوق العاده در 15 دسامبر جشن گرفته می شود. تعطیلات غیررسمی به ابتکار مرکز بین المللی آموزش و ارتباطات برقرار شد.

  برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از وسایل نقلیه در مسکو، آموزش رانندگی اقتصادی در آموزشگاه های رانندگی و همچنین بسته شدن مرکز شهر برای ورود خودروهای زیر کلاس یورو 4 ضروری است. چنین پیشنهادهایی در مطالعه ای ذکر شده است که…